SAVAŞIN ÇOCUKLARI

İnsanlık adına en üzüntü ve acı veren olaylardan biri de şüphesiz savaşlardır.Bir çok insanı ülkesinden yaşadığı topraklardan ,ailesinden ,sevdiklerinden ,evinden en önemlisi umutlarından ve yaşamdan kopartan savaşların son bulmasını temenni ediyoruz.Savaşlar da içimizi acıtan yönlerden biri de elbette çocuklar.Neler yaşandığını bile anlayamadan korku ve üzüntülerin ortasında kalan minik kalpler .Savaşın zorluklarıyla yüz yüze kalmak zorunda kalmış tüm çocukları sesi olmak adına Savaşın Çocukları şiirini kaleme aldım .Dünyada ki tüm çocukların barış ve kardeşlik ortamında mutlulukla dolu bir yaşam sürmesini diliyoruz

SAVAŞIN ÇOCUKLARI

Karanlık yer gök toz duman

İki sevimli göz izliyor etrafı

Saçları güneş kadar sarı

Kıpkırmızı yanakları

Hak etmiyor ki bu acıları

Masumdur savaşın çocukları

Bir turnanın peşinden koşar

Umut dolu küçücük yüreği

Elinde eskimiş birkaç oyuncak

Kırılmış tazecik dalları

Bekler sessizce mutlu yarınları

Mahzundur savaşın çocukları

Masmavi görünür mü acaba

Gökyüzü yeniden burada

Çiçekler süsler mi kırları

Uzanır mı çimlere kolları

Diner mi acıtan çığlıkları

Hasrettir neşeye savaşın çocukları

Ellerini kaldırıp göklere

Dans eder mi neşe ve sevinçle

Yuvarlanır mı kucağında karların

Arkadaşı olur mu yine kardan adamın

Eritir mi minik gözler kalplerde ki buzları

Hasrettir tebessüme savaşın çocukları

İşte selamlıyor bahar doğayı

Kuşlar sarmış yemyeşil dalları

Nerede çocuklar nerede kahkahaları

Çiçekler bekler rengarenk onları

Kırmızı pembe bir de sarı

Gülsün yeter ki savaşın çocukları