BİR DİRENİŞTİR YAŞAMAK

En güzel direniş nedir? Böyle bir soruyla başlayalım bu hafta
Herkes kendi cevabını yazsın gönül kağıdına
Döksün önüne içindeki kelimelerini
En güzel direnişim nedir benim, sorusunu yanıtlasın
Karantina günlerinde en güzel direniş direnmenin kendisi oldu bence!

Direniyoruz!
Öyle dimdik başımız, gözümüz gelecekte bekliyoruz
Diren insanoğlu!
Erdemi anlamlandırıyoruz sabırla
Değerlerimize dönüyor, yitirdiklerimizi arıyoruz...
Konfüçyus demiş ki:
"Bir insanın bilgisi yetse bile; onu taşıyacak erdemi yoksa, neyi kazanırsa kazansın, sonunda her şeyi yitirir."

Bizimle birlikte yürüyen bilgilerimizin, o bilgilerle kazandıklarımız, savaşlarımız
Aldığımız layklar, paylaştığımız şiirler, söylediğimiz şarkılar, türlü çeşitli görüntüler
Anladık ki erdem yoksa her şey kumdan kaleymiş. Puf diye uçup giden, göçüp yiten kaleler
Erdem imiş direniş!

Oysa bu topraklarda Yunus Emre himmetiyle yıllardır dillendiriyoruz: Güzel sevmek, güzeli sevmek
Güzel sevmek ders kitaplarında işlenmeli, aktarılmalı tüm insanlara
Dünyanın gelip geçici bir dinleme yeri olduğunu anlatmalı Yunusça
"Sevelim, sevilelim, bu dünya kimseye kalmaz."

Pencereden ancak uzatabildiğimiz başımızla, gökyüzünde kuşların süzülüşünü izliyoruz
Bir başka gönül insanının sözleri geliyor aklımıza:
"Bir de kuşlar var hakim bey, her şeyin başı onlar. Onlar özgürlüğü koyuyor insanların kafasına." Ahmet Arif
Özgürlük ki, her dem aşkmış içimizde koskoca...

Küçük keyifler keşfediyoruz.
İçimizde olup biten tüm haykırışlara kulak tıkayıp
Tüm isyanları bastırıp, küçük ama özlediğimiz keyifleri buluyoruz
Kahvaltı hazırlıyor, çiçekler dikiyor, pencerelerin camlarını siliyor
Bez bebekler dikiyor, yemekler yapıyoruz
Daha önce denemediğimiz tarifler keşfediyor "pek de güzel oldu be” diyip keyifleniyoruz
"Küçük keyiflere bayılırım ben karmaşık ruhların son sığınağıdır onlar” demiş ya Oscar Wilde
Son sığınaklarda sessiziz ama yine de küçük keyifler biriktiriyoruz

Yok deme! Direniş de olsa kalpte olanlar eksilmez dünyada
Bizim direnişlerimiz içimizde fazlasıyla yaşattıklarımızdır
Edip Cansever ile yola devam edercesine sözler bırakıyoruz:
"Ve bazıları yokken bile vardır fazlasıyla..."

İçimizde sadece şiirlerin uyuduğunu farkediyor, yeni mısralar ekliyoruz
Hayatımın mottosu olan şu şiiri hep yazmak istemiştim bu yazıma kısmetmiş
Günlerdir, durmadan usanmadan bunu dillendiriyorum
Nurullah Genç mısraları:
"Ne dünya sonsuzluk, ne ben dehayım, içimde sadece şairler uyur..."

En büyük direniş nedir ?
Bazen hissetmenin bilmekten daha öte bir şey olduğunu anladığımız an oluveriyor
Dünyada hissettiğimiz en büyük direnişin de sevgi olduğunu seriveriyor yollarımıza
Kalbimizi dinliyor ne söylüyor diye pür dikkat kesiliyoruz
Bilgelik güzeldir, kıymetlidir. Ama o kalp var ya kalp, eksilmeyen unutmayan tek yer orası
Sait Faik sözleri gibi: "Önce kafasını gösterdi; kafa dediğin eskir, ihtiyarlar, ölür bile insan ölmeden, dedi.
Sonra kalbini gösterdi: Eskimeyen, eksilmeyen şey buradadır."

"Eskimeyen, eksilmeyen şey buradadır."

En büyük direnişe son kelamları bırakıyorum
Koca Yunus ile bitiyorum zira benim ne kelimem ne ifadem yeterli
O Yunus ki her alemin anlayacağı dilden anlattı:

"Biz sevdik aşık olduk
Sevildik maşuk olduk.
Her dem yeni doğarız
Bizden kim usanası

Benlik davasını bırak
Muhabbetten olma ırak
Sevgi ile dolsun yürek
Hoşgörülü olmaya bak…"