YENİ KONYA GAZETESİ 72 YAŞINDA!

Rahmetli babacığımı ne zaman görsem mutlaka elinde bir kitap veya ulusal gazetelerden HÜR ADAM yerel gazetelerden YENİ KONYA olurdu. Onu boş otururken, malayani yaparken hiç görmedim.

Biz dört kardeş; kitap, gazete olan ve okunan evde yetiştik. Mahallemizde ne bakkal vardı o dönem ne de gazete satılan büfe. 1957 yılından söz ediyorum. Yani 8 yaşımda olduğum yıllar. Yine o zaman; televizyon yok, radyo yok, akıllı cep telefonları yok, iletişim imkânları sadece yerel ve ulusal gazeteler. Hatta bazı güncel haberleri, şehre gidip gelenlerden, komşularımızdan ve babam sık inmediği için şehre indiğinde ondan alırdık.

Babam şehre gittiğinde mutlaka ama mutlaka KIRMIZI KÜTÜPHANEYE uğrar, YENİ KONYA GAZETESİni alır ve eve öyle gelirdi. Artık biz dört kardeş; "sen okuyacaksın, ben okuyacağım” kavgasını yapardık. Benim en çok hoşuma giden köşe yazılarıydı. Zira köşe yazılarını; fikir, yorum, düşünce ve aklı terletmeye yönelik yazılar olduğu için severdim. O dönemdeki yazarlardan aklımda kalan; Enver Şevki Botsalı, Adil Gücüyener, Mustafa Ataman… gibi isimler kaldı.

Köşe yazılarını bitirince haberleri okumayı severdim. Konya'da neler olmuş, kim ne yapmış, okullar ne zaman açılacak? Belediye hangi çalışmaları yapmış…onları okurdum. Çocukluk Konya'm, bugünkü kadar büyük ve gelişmiş değildi. Belediye hizmetleri deyince; Temizlik, o zamanın deyişiyle tanzifat, su işleri ve kanalızasyondu. Asfalt yol pek yaygın değildi.

YENİ KONYA ile birlikte büyüdüm dersem yanlış olmaz. İmam Hatip Okulunda iken; "bir gün gelir de ben de YENİ KONYA GAZETESİnde köşe yazrlığı yapabilir miyim acaba?” diye içimden geçirirdim. Nedense gazete köşe yazarları dikkatimi çekerdi. Çünkü topluma fikir veriyor, yön veriyorlardı.

Allah nasip etti. Demek ki dualarım kabul edilmiş. 2009 yılında o dönem gazetenin Genel Müdürü Mustafa Tatlısu'nun daveti üzerine her gün yazarak köşe yazarlığına devam ediyorum. 2009 yılından beri 12 sene geçmiş. Bu süre zarfında yazdığım yazıların sayısı 4.000'i aşmış. Nereden baksak 200 sayfalık kitaplardan 20 kitap eder. Yani demem odur ki Bu güzide gazete köşe yazılarım ilerde kitap olarak okurlarımın karşısına çıkacaktır.

"KONYA'DA GEÇEN YILLAR” , "KONYA'NIN FİKRİ” veya "ÇOCUKLUK KONYA'M”…bunlar, ilerde köşe yazılarımdan oluşacak kitap isim taslaklarım.

Evet YENİ KONYA bir mektep. YENİ KONYA şehrimize, ülkemize çok güzel hizmetler sunmuştur, sunmaya da devam edecektir. 72. Yaşın kutlu olsun YENİ KONYA!

Yeni Konya Gazetesi

Mevsim yaz, bir Haziran aylardan,

Bin dokuz yüz kırk dokuz, yıllardan,

Yeni bir basın ve Yeni Konya,

Sevdalandırır hep, beni Konya.

Yeni Konya; kültür, sanat, mektep,

Yeni Konya; tarih ve de edep.

Zulme karşı çelik kalkandır o,

Alnı dik, kıyama kalkandır o.

Rahmanı söyler, vahdet içinde,

Hakkı savunur, doğru biçimde.

"Oku” emrine uyar her zaman,

İlahi fermanı duyar her zaman.

Yeni Konya; Türkiye, tüm vatan,

Yeni Konya; ülkeye değer katan.

Ülke sevdası yakar, kavurur,

Vatan aşkı, can evinden vurur!

Öztürkçe yazdım ve de okudum,

Yazdıkça, öz benliğimi buldum.

Çocukluk Konya'm!

Sıcacık yuvalarda, her bir hanede,

Muhabbetler yaşardı, fakirhanede,

Komşular hal sorardı, her bahanede,

Aymanas'ta güzeldi, çocukluk Konya'm!

 

Bahçeliydi evimiz, ak sekiliydi,

Mutlu idik hepimiz, meşk ekiliydi,

Boş değildi hiçbir yer, aşk dikiliydi,

Sevgilerle özeldi, çocukluk Konya'm!

 

Can komşularım vardı; Kalfa, Solaklar,

Hep sadelik kokardı, cadde sokaklar,

Tertemiz ışıl ışıl, berrak sulaklar,

Sağlık sunan bir eldi, çocukluk Konya'm!

 

Yollar asfalt değildi, tozdu dumandı,

Kışlar şiddetli olur, haller yamandı,

Hafızadan çıkmayan, güzel zamandı,

Hızlı esen bir yeldi, çocukluk Konya'm!

Her şeyler satılırdı, Kayalı Park'ta;

Asker mektup yazardı, yâre ayakta,

Otobüsler beklerdi, bizi durakta,

Şimdi hep tarih oldu, çocukluk Konya'm!

Bayramlar umutluydu, ziyaret çoktu,

İnsanlar hep mutluydu, fesatlık yoktu,

Zamana zehir aktı, hayali yıktı,