HEPİMİZE YETECEK KADAR YER VAR DÜNYADA

Edeb, aklın tercümanıdır. İnsan, edebi kadar akıllı, aklı kadar şerefli, şerefi kadar kıymetlidir.

"Kötülerle arkadaşlık etmekten sakın. Çünkü ahlak bulaşıcıdır. Allah'ı yücelt ve Allah dostlarını sev.” (Hz. Ali)

"Gönül han değil dergâhtır; paldır küldür girip çıkılmaz, günahtır.” (Mevlana)

Sanma şahım, herkesin sadıkânı yâr olur.

Herkesi dost mu sandın? Belki o'l ağyâr olur.

Sadıkan; belki o'l amâlinde bir dildâr olur;

Yâr olur, ağyâr olur, dildâr olur, serdâr olur!

İnsan; ailesinden, anne, baba ve hocalarından, çevresinden etkilenir. Bu etkilenme; kitaplar, sohbetler, öğütler ve yolculuklar… şeklinde kendini gösterir. İcabında bir söz, insanın hayatında değişiklik yapar. Öyle zaman olur ki; beden dili dediğimiz davranış, hal ve hareket, bin sözden daha hayırlı olabiliyor.

Bu yönüyle Kur'an, en büyük etkileme gücüne sahip ilahi bir mesajdır. Kur'an'ı okuyup da, etkilenmeyen, onun mesajlarıyla hayatı değişmeyen insan yoktur. Bu etkilenme; kendini o mesajın sihirli ifadelerine kaptırma, ilahi kelama önem vermekle oluyor.   "Tevrat'la yükümlü tutulup da amel etmeyenlerin durumu, ciltlerle kitap taşıyan eşeğin durumu gibidir. Allah'ın ayetlerini inkâr eden topluluğun hali ne kötüdür. Allah, zalimler topluluğunu hidayete erdirmez.” (Cuma/ 5) diyor yüce kitabımız.

 İnsanlar birbirini neden kırıyor? Niçin kavga ediyor? Hepsine yetecek kadar yer var dünyada. Alıp veremedikleri nedir? Neden; teröre, düşmanlığa, öfkeye zemin hazırlıyorlar? Neden savaşlar var? Dünya savaş için mi kurulmuştur? Neden; "ben iyiyim sen fena, ben yiyeyim sen yeme” kafasızlığı yapıyorlar? İnsan; zalim, kan dökücü, savaşçı, yeryüzünü terörize eden bir varlık mı? Allah, meleklere; "Ben, yeryüzünde bir insan yaratacağım” buyurduğunda, meleklerin; "yeryüzünde kan döken bir varlık mı yaratacaksın?” diye itiraz etmelerinin sebebi bu mu? Bunlarda insan sevgisi yok mu? İnsan bu demek mi? O zaman Allah, insanı niçin yarattı?...

Günlük hayatta sık sık, birbirimizle anlaşabilmek için baş vurduğumuz, iyi bir iletişimin şartlarından olan kelimeler kullanılıyoruz. Konuşmalar, yazmalar kelimelerden oluşuyor.

 Irak'ta, Filistin'de, Gazze'de, Suriye'de… sorun var. Bütün Avrupa ülkeleri, kenetleniyor, el ele veriyor, birlikte hareket ediyor, İslam ülkeleri; ayrışmış, birbirine düşmüş, geri kalmış durumda.  

Varlığın ilk mayası, sevgidir. Kâinât, çok büyük bir sevginin eseri olarak yaratılmıştır. Sevginin kaynağı Rabbimizdir. O'nun sevgisi çok yüce, çok mukaddes bir sevgidir. O, bu mükemmel sevgisini, Kâinâtın Sevgilisi Efendimiz vesîlesiyle, bütün varlıklara tevcîh etmiştir.
         Süphesiz, yeryüzüne gönderiliş gayemiz de, bizleri çok büyük bir sevginin eseri olarak vücuda getiren Yüce Yaratıcının sevgisine ve rızasına mazhar olabilmekte, O'nun hoşnutluğunu kazanabilmektedir. O'nun sevgisi, hoşnutluğu nerede? Allah'ın sevmiş olduğu müminin portresi ve vasıfları nasıl? O, sevdiklerini, seveceği özellikleri Yüce Kitabında bildirmiş ve bunu da, Efendimiz in mübarek hayatında sahneye konmasını dilemiş ve bu sevilebilecek hayat, O'nun nurlu yolunda bizlere gösterilmiştir. O'nun emirlerini yerine getiren, yasakladıklarını da yapmayan insanlar, sevilen insan kategorisine girmiş demektir.

Dünyada neden vardık? İnsan olarak görevimiz neydi? Allah, bizi, eli boş gezsinler, hiçbir şey yapmasınlar, yesinler, içsinler, ihtiyaçlarını gidersinler, dünyada eğlensinler… diye mi yarattı? Yoksa gerçekten bir görevimiz, sorumluluğumuz ve yapmamız gereken işimiz var mı? Dünya nasıl imar edilir? Dünyayı imar etmek, sadece bir veya iki kişiye mi kalmıştır? Yoksa herkes payına düşeni yapsın, herkes bulunduğu mekanı; düzenlesin, imar etsin, en iyisini yapmaya gayret sarf etsin diye midir?

Evimizin yanında; Hıristiyan da, Yahudi de, Ermeni de, Rum da, Arap da, Kürt de, Türk de…olmuştur ve olacaktır. Bu birliktelik; kavgaya sebep olmamalı. Değişik düşünceler, çeşitli fikirler, muhalif kanaatler..varsın bulunsun. Yeter ki; ülkemizin, ülkelerin, coğrafyaların huzurunu kaçırıcı, tedirgin edici, teröre mahal bırakan eylemler olmasın.

Dünyada, her ırktan, her renkten, her mezhepten, her dinden, her tarikattan… insan yok mu? Bizim kendimize göre bir doğrumuz varsa, onun da kendine göre doğruları var. "Senin dediklerin yanlış” deme hakkına sahiptik ama kavga etmeye, kırgınlık meydana getirmeye, hele hele ortamı terörize etmeye hiç hakkımız olamaz. "Sen benim gibi düşünmüyorsun, benim gibi inanmıyorsun, benim gibi giyinmiyorsun…” demeye kimsenin hakkı da yoktur, yetkisi de. Kutsal kitapların hepsinde terör yasaktır. Hiçbir kutsal din; insanları haksız yere öldürmeye izin vermez. Allah, insana aklı neden vermiştir?

İstiklal mücadelemiz bunun için verilmiştir. Hicret bud ava uğruna yapılmıştır. Bugün Gazze'deki soykırıma, katliama karşı çıkanların amacı; Dünyayı cennet kılmak, huzuru, dostluk ve kardeşliği ikame etmek içindir.

ABD, İsrail ve diğer terrorist devletler, bu yaptıkları kepazeliğin cezasını en ağır biçimde ödeyeceklerdir. Bir güzel söz var:

"Azgın eşek sırt üstü düşer”