YAZARLIK HAYATIM (1)

Konya Büyükşehir Belediyesi'nden bir hanım kızımız telefon açtı;

"Hocam, sizinle; yazarlık hayatınız, kitaplarınız, şiirleriniz, gençlere yazarlık ve okuma konusunda diyecekleriniz ve Konya hakkındaki düşünceleriniz…” ile ilgili röportaj yapmak istiyoruz. Bu röportaj, Belediye'nin Youtube kanalında yayımlanacak, ne zaman müsaitsiniz?” dedi.

"Çarşamba günü müsait olduğumu” belirttim.

Pırıl pırıl üç genç. Hem okuyor hem çalışıyorlar. Hayatın; "haytaca gezmek olmadığını” idrak etmişler. Aklı terletmeyi kendilerine prensip edinmişler. Ne kadar iftihar ettiğimi belirtmem lazım. Böyle, çalışkan, gayretli, elini taş altına sokmayı seven, azimli…gençlerin sayılarının artması dileklerimle.

Zeyneb kızımız şu soruları yöneltti;

 

1. Yazarlığı seçmeye nasıl karar verdiniz? Bu konuda etkilendiğin kimseler oldu mu?

 

Yazarlık mesleğini seçmemde İmam Hatip Lisesindeki Edebiyat hocalarımın katkısı büyük. Bu hocalarım; Celal Tarakçı ve Enver Etik'tir. Duvar gazetesi, kompozisyon yarışmaları, kişisel olarak yazdığım yazılar…Ama bunlar aktif olarak yazarlığa yöneltmedi.

Aktif yazarlığım 1976 yılında oldu. O zaman "OKU” mecmuası vardı. O mecmua ki; Türkiye'de aboneleri olduğu gibi yurt dışında da birçok aboneye sahipti.

İlk yazım Ağustos sayısındaki; "Ağustos Zaferler Ayı” adını taşıyordu. Gazetelerdeki Köşe yazarlığım; Konya Postası gazetesi ile başladı. Çeşitli gazetelerde devam etti ve bugün YENİ KONYA GAZETESİ'inde sürdürmekteyim köşe yazarlığını.

Her yazarın, her şairin, her edebiyatçının ve her insanın etkilendiği, rol model aldığı kimseler vardır. Yazarlık konusunda bendenizin etkilendiği kimse de merhum Veyis Ersöz'dür. O, benim için rol modeldir. Ne zaman gazete ve dergi alsam önce Veyis hocamın yazısını okurdum. Veyis hocamın yazarlığı benim hayatımla eşdeğerdir. Ben, 1949 doğumluyum, Veyis hocam da o tarihte başlamış yazarlığa. Gerçekten hayatı, hakikatleri haykırmak, yazmak, yaşamak olan Veyis Ersöz hocamın Konya'ya ve kültüre katkısı çoktur.

2. Çocukluğunuzun ve Gençliğinizin Konya'sı nasıldı?

Bu soruya en iyi cevabı şu şiirlerim vermektedir;

 

 

 

 

 

 

Çocukluk Konya'm!

 

Bahçeliydi evler hep sekiliydi,

Samimiyet çoktu aşk ekiliydi,

Avlusunda çiçekler dikiliydi,

Sanki gülistandı çocukluk Konya'm!

 

Komşularım vardı Kalfa Solaklar,

Sessizdi cadde, sakindi sokaklar,

Temizdi doğa berraktı sulaklar,

Adeta destandı çocukluk Konya'm!

 

Yazın tozlu, kışın çamurdu yollar,

Pazara giderdi üretken eller,

Kahırlar içinde bilinmez haller,

Unutulmaz andı çocukluk Konya'm!

 

Bayramlarda yeni esvap giyerdik,

Para verilince bayram sayardık,

Oyun oynayınca manen doyardık,

Coşkulu mekândı çocukluk Konya'm!

 

Ramazanda Konya başka olurdu,

Mahalleli camilere dolardı,

Ne güzel hatipler vaizler vardı,

Öğütle donandı çocukluk Konya'm!

 

 

Aymanas

 

Yeşile boyanmış bahçesi bağı,

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas,

Herkesi sarardı dostluğun ağı,

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas!

 

Yeşil bahçelerinde koşuyorduk,

Konya lehçeleriyle coşuyorduk,

Saf çocukluğumuzu taşıyorduk,

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas!

 

Tozlu sokaklarda oyun oynadık,

İksirli suyunu içtik doymadık,

Komşumuzdan kötü sözler duymadık,

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas!

 

 

 

 

 

İlgiyle büyüdük bu yörelerde,

Büyüğe saygı vardı törelerde,

Arıyorum her an acep nerelerde?

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas!

 

Bahar aylarında çiçek açardı,

Rengarenk gülleri koku saçardı,

Bülbül aşka gelir serden geçerdi,

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas!

 

Tüm çocukluğuma el âlem tanık,

Verdiğim emeğe melalim tanık,

Camiler ezanlar hilalim tanık,

Sevdiğim mahalle şirin Aymanas!

 

Röportajın kalan kısmına yarın devam edeceğiz.