PAYİTAHTA RUH VERENLER
Konya için tehlike çanları çalıyor
HER NEFİS ÖLÜMÜ TADACAKTIR
PUZZLE
MUSİBETLER BİZİM ESERİMİZDİR
Eğitim de denetim de şart
FACİALAR KADER DEĞİL
MODERN DÖNEM ARAP EDEBİYATÇILARININ TÜRKİYE VE TÜRKLERE BAKIŞI 1
Futbol hatalar oyunu derken bunu kastetmemiştik
Keyifsiz Maç, Ortada Hakem Yok
Felaketlerin İlk Adımı Suçlunun Masa İlan Edilmesiydi
SURİYE
Enflasyonu düşürmek için talebi öldürmek yerine, üretim arzındaki sorunlara çözüm aramalıyız
AVRUPA’NIN KARANLIK TARİHİ
ALMANYA’DA TÜRK OLMAK -3-
TRAFİK SİGORTASINA YETKİ BELGESİ ESNAF ÇÖZÜMÜ
DOĞAL ŞİFA KAYNAĞI: YEŞİL ÇAY
SULTAN VAHDETTİN’İN MEZARI TÜRKİYE’YE GETİRİLSİN
Alfa Romeo Junior
Konya’mız; Bahaeddin Veled, Mevlana, Şems-i Tebrizi, Sadreddin Konevi, Sultan Veled ve birçok veli ve Allah dostuyla dünyaya kapılarını açmaktadır! Bu insanları değerli kılan nedir? İsimleri mi? memleketleri mi? bulundukları ve yaşadıkları ortam mı? hepsinin ortak noktası; “İSLÂM”. Hiç birisi, İslâm dışında bir şey söylememiş, insanları İslâm dışında herhangi bir meslek ve meşrebe yönlendirmemiştir! Aşağıdaki Sultan Veled öğütlerine baktığımız zaman bunu açık ve net olarak görürüz; Sultan Veled diyor ki;
“Ölüm, yolda oturmuş bekliyor!
Efendi ise bundan habersiz; gezmeye, eğlenmeye gidiyor!
Ölüm bize, düşüncemizden daha yakındır.
Düşüncemiz ise, nerelerde dolaşıyor?
Ne hayaller kuruyor?”
“Sen, varlığını mahvetmedikçe, mutlak yoklukta kanatlı bir kuş olamazsın.”
“Sen, bu gidişle menzile, bu gafletle maksada nasıl erişeceksin?”
“Onlar, kendiliklerinden yok, Allah ile var olmuşlardır.”
“Eğer kuvvetli olursan, zayıflara tecavüz etme! Onların elinden; makamlarını, mansıplarını alma…
“Ey dost! Eğer gerçek dirilik istiyorsan, ölmeden evvel öl!
“Bütün alem, manaya aşıktır.”
Nokta
Mümkün nokta,
Gayr-i mümkün nokta.
Sır nokta esrar nokta.
Bâb nokta ebvâb nokta.
Bilinenden bir eser yok.
Bilinmeyen nokta nokta.
Bir parantez vakt-i ömrüm.
Ölüm nokta, doğum nokta.
İsmimden sual edilse,
Bilin beni üç nokta.
Bir aynada seyrettim âlemin cümlesini.
Aynam nokta, sırrım nokta.
Umduğum kadar büyük değilmiş,
Dünya nokta ben nokta.
Öyle uzaklaşmışım ki menzilden
Sıla nokta, gurbet nokta.
Döndüm baktım aldığım yol,
Nokta üstünde nokta.
Gelen geçti, giden gitti.
Sağım nokta solum nokta.
Menzil-i maksûda varmış erenler.
Söyleyen yok, susan nokta.
PAYİTAHTA RUH VERENLER
DOSTLARDAN KURTULUŞ YOK
RUBAİLERİMDEN SEÇMELER
VATAN SEVGİSİ LAF İLE OLMAZ
AYMANAS’TA ZAMAN
İNSANLIĞI KAYBETMEYELİM!
ASR-I SAADETTE ŞİİR
GERÇEKTEN SAMİMİ MİYİZ?
HER ZALİM CEZASINI ÇEKECEK!
HAYATA BAKIŞ