SECDE ET VE YAKINLAŞ

Yakınlaşmak, yan yana olmak, birlikte hareket etmek, el birliği yapmak, bir yediğimizin ayrı gitmesi, iyi günde, kötü günde bile olsa ayrılmamak, aynı dili konuşanların değil, aynı duyguları paylaşanların anlaşması, duygudaşlık, vefakârlık, diğergâmlık, hoşgörü ve samimi duygular beslemek…Bu güzellik ve özellikleri çoğaltmamız mümkün. Böyle ahlakî ilkeler çoğaldıkça insanî hususiyetlerimiz de artacak ve Kâmil insan sıfatına bürüneceğiz.

İnsanın Rabbine en yakın olduğu an, secde anıdır. Bu yüzden: "Secde et ve yaklaş” ifadesi geçer Kur'an'da. Yüzümüzü toprağa, yere sürdüğümüz zaman; acziyetimizi ortaya koyar, her şeyin sahibinin, malikinin, yönetcisinin, hüküm sahibi olanın yüce Mevla olduğunu anlarız. Böyle olunca kibirden, kasıntılı tavırdan, insanlara tepeden bakmaktan, kendini bulunmaz Bursa kumaşı olarak görmekten, başkalarını tahkir etmekten… kurtulur.

Secde edenler, secdede gözyaşı dökenler, seccadeyi ıslatanlar, gönüllere girmeyi kendilerine ilke edinenlerdir. Bu insanların tek gayesi vardır; "îlay-ı Kelimetullah”.  

Yarın Bayram; Kurban Bayramı. Bu bayram sadece bir hayvanı boğazlamaktan ibaret değil. İçinde; samimiyet, sosyal dayanışma, insanların derdine derman olma, sıkıntıdan kurtarma, veren el olma… şuurunu barındırır. "ALLAH'a ne onların etleri, ne de kanları ulaşır; O'na ancak sizin erdemli davranışınız ulaşır. Onları böylece sizin hizmetinize vermiştir ki, sizi doğruya ulaştırdığı için ALLAH'ın büyüklüğünü anasınız.” İfadesi yer alır. (EN'AM; 119-121)

Kurbandaki samimiyeti; Hz. İbrahim'in ihlası, Hz. İsmail'in teslimiyeti, Hz. Hacer'in tevekkülü gibi anladığımız zaman bir anlam ifade eder.

Aslında her zaman, her yerde samimiyet gerekli. Bunun adına İhlas deniyor. İçimizin de dışımızın da aynı oluşu. "Niçin yapmadığınıı söylersiniz?” ikazına muhatap olmamak. "Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın” hatırlatmasından uzak kalmamak. "Niçin düşünmezsiniz? "Düşünmez misiniz?”, "Akletmez misiniz?” ilahi fermanına uygun davranış sergilemek.

Böyle yaptığımız vakit, dünya güzelleşir. O zaman dünyayı cennet kılarız, kavgadan, soykırımdan, insanları sınıflara ayırmaktan, terörden, fuhuştan… her türlü ahlaksızlıktan uzak kalırız. Yani dünyada iken elimizi, gönlümüzü, kalbimizi güzelliklere açmış oluruz ve Tahir'ü Mevlevi'nin dediği şu sözü hiç aklımızdan çıkartmamış oluruz:

"Eli boş gidilmez gidilen yere,

Rabbim boş gelmedim suç getirdim,

Dünyalar çekemezken bu ağır yükü,

İki büklüm sırtımda pek güç getirdim.”

Hayırlı Bayramlar. Rabbim, ağzımızın tadını bozmasın.

Kurban Olunca!

Ezelden ebede yazan yolcular,

Ruh iklimlerinde gezen yolcular,

Tagut oyununu bozan yolcular,

Hakikati görür kurban olunca!

Nefsini öldüren halis kul olur,

Sadıkları yakmaz ateş gül olur,

Hasretin gözyaşı akar göl olur,

Umuduna erer kurban olunca!

İbrahim'ce kalır Rabbin izinde,

Halilullah olur mana özünde,

İsmail'i bulur gerçek sözünde,

Merhametle sarar kurban olunca!

Hacer'ler misali coşan cananlar,

Safa'da Merve'de koşan cananlar,

Özlem vuslatını aşan cananlar,

Yavrusunu arar kurban olunca!

Vuslata Erer!

Âşıkları sarar, aşk bedende kor,

Öfkeleri silen, vuslata erer,

Nefret ateşli kor, sevgiler dekor,

Müminlerle kalan, vuslata erer!

Canlar arıyorum, sevda içimde,

Ne hallere geldim, mecnun biçimde,

Benliğimi buldum, Hakkı seçimde,

Dostlarını bulan, vuslata erer!

Günahı andıkça, gözüm kan ağlar,

Yüreğim yanar da, özüm kan ağlar,

Konuşamaz dilim, sözüm kan ağlar,

Mesajları alan, vuslata erer!

Madde siliniyor, mana gelince,

Doğru biliniyor, Rabbi bulunca,

Secde eder âlem, kendi halince,

Allah'ını bilen, vuslata erer!