SABIR VE KÂMİL İNSAN

Sabır, en önemli imtihan aracıdır. İçinde bulunduğumuz şu günlerde bunu çok iyi anlıyoruz. Sabır ve zaman. İkisi de insanı olgunlaştıran, kemal derecesine yükselten, kâmil insan yapan etkili bir araçtır.

Hayat, sabırla tatlanır. Bunun için; "sabırla koruk helva olur” denir. Ayrıca; "sabreden derviş, muradına ermiş” sözünü sık sık duyarız. Her insanın geçtiği köprüdür sabır. Doğduğumuz andan, ölümümüze kadar hep sabırla iç içeyiz. Mevlana bunun için;

"Hamdım, piştim, yandım” der. Bütün peygamberler hayatı boyunca sabırla imtihan edilmişlerdir.

Kur'anda;

"Ant olsun zamana ki, insan gerçekten ziyan içindedir. Ancak, iman edip de salih ameller (İyi işler, hayırlı işler…) işleyenler, birbirlerine hakkı ve sabrı tavsiye edenler hariç…” (ASR/ 1-2-3)

Mevlana Mesnevi'de şöyle der;

"Maksada sabırla erişilir. Sabret, doğrusunu Allah daha iyi bilir.”

"Sabır, kurtuluşun anahtarıdır.”

"Sabır ilacı, gözlerin perdesini yakar, göğüsleri, gönülleri yarıp açar.”

"Sabır, güzel hayallerle tatlılaşır. Çünkü her şeyden önce içinde bulunduğun sıkıntıdan kurtulma hayaline düşersin.”

"Sabır, iman yönünden baş tacıdır. Bundan dolayı, sabrı olmayanın imanı da yoktur.”

"Yüz yıl da olsa, sabır ve şükür yükünü yüklenmelidir.”

"Ağrı, sızı ve hastalık hazinedir. Rahmetler ondadır. Karanlığa, soğuğa, gama, kırıklığa ve hastalığa sabretmek, Âb-ı hayat kaynağıdır.”

"Sabır, sırat köprüsüne benzer.”

"Sabır, güç bir şey değildir. Sabret; sabır, sıkıntıların anahtarıdır.”

Görüldüğü gibi hayatımızın her anını sabır kuşatmıştır. Kimse sabırdan azade değildir. Evlerimizde kalmak bir sabır, bu kalışlarda aile fertlerimizle ilgilenmek, onlarla gerekli sohbeti yapmak bir sabır, okumak, tefekkür etmek apayrı birer sabır örneğidir. Rabbimiz her zaman bizi değişik imtihan araçlarıyla sınava tabi tutmaktadır. Hayat sabırla güzelleşir.

Tefekkür

İnsanla hayvanı ayıran mahal,

Gayyadan ayyuka çıkar tefekkür,

İrfansız ilimler onulmaz bir hal,

Batılı Hak sözle yıkar tefekkür!

Mütefekkir insan yücelir gider,

Düşüncesiz olan cücelir gider,

Fikirsiz fikre gücenir gider,

İnsanlık çivisi çakar tefekkür!

Tüm karanlıkları nura gark eder,

Cehil kapısını ilme berk eder,

Kemalin tadını böyle fark eder,

Aydınlık ateşi yakar tefekkür!

Dertleri Zevk Edindim!

İki kapılı handa, Tanrı misafiriyim,

Dertleri zevk edindim, hüzünler taşıyorum,

Canıma zehir aktı, nefsimin esiriyim,

Umut denizlerini, sabırla aşıyorum!

Yaldızlı bütün sözler, burunlar kaf dağında,

Deruni değil gözler, süslüce laf dağında,

Maskeli bütün yüzler, riyakârlar sağında,

Samimiyetsizlikten, aklımı şaşıyorum!

Gülücükler hep sahte, avcılıklar peşinde,

Yargılama suçlama, savcılık var işinde,

Ben yiyeyim sen yeme, hilekârlık döşünde,

Yan yanayım bilmeden, hep tokalaşıyorum!

Sabahı bekliyorum, yepyeni anlar için,

Mutlulukla tutuşan, vefakâr canlar için,

Geleceğe yön çizen, hasbî insanlar için,

Dilârâyı kaybettim, şerre bulaşıyorum!