Popüler Kültür Ve Kaybolan Değerlerimiz

TYB Konya Şubesinin 30. Hafta Cumartesi kültürel faaliyeti cümlesinden olan; POPÜLER KÜLTÜRÜN NATÜREL YAZMAYA ETKİSİ” konuşuldu.

Değerli yazar, gönül insanı AYŞE ÜNÜVAR kardeşimizin yaptığı sunum, herkes tarafından takdirle takip edildi. Her Cumartesi günü Kılıçaslan Konferans salonunda icra edilen konferanslardan birisini ve çok ilgi çekenini dinledik. Ünüvar'ın, konuya hakimiyeti, konuşmasındaki letafet, canlılık ve dinamiklik, dinleyenlerin alkışını hak etti.

Popüler kültürün, kendi öz kültürümüzü boğmaya ve bozmaya çalıştığı, gençlerin, popüler kültüre meyli, popüler kitapların çok sattığı…gibi konular dikkat çekici cümlelerle, gönül okşayan ifadelerle ele alındı.

Önemli olanın; çok satmaktan ziyade özümüze, benliğimize, kendimize bir getirisinin olup olmadığının sorgulanması, değer yargılarımızı tahrip etmemesinin önem arz ettiği, natürel kelimesi yerine, doğal ve tabii kelimesinin kullanılmasının daha yerinde ve daha sıcak olduğu…üzerinde güzel bir sunum oldu.

Bir Türlü!

Şimdi komşuluklar mevta oldu, mezarda,

İnsaniyet satılmıyor hiç bir pazarda

Dostluk, sevgi, muhabbeti kitap yazar da,

Gönüllere, kalbe girilmiyor bir türlü!

Hal hatır, mesajlarla soruluyor artık

Ticaret internetle görülüyor artık,

Atalar telefonla aranıyor artık,

Ruhlara, manaya girilmiyor bir türlü!

Asla kimsenin yüzüne bakamıyorlar,

Karşıdan gelene selam çakamıyorlar,

Yürüyemiyor, kaldırım çıkamıyorlar,

Telefonlar kalbe girmiyor bir türlü!

"Dur" denilen sözü hakaret sayıyorlar,

Yalan, iftirayı, mübarek sanıyorlar,

Hakka sırt dönüp, hep şeytanı arıyorlar.

Kul hakkı nedir, bilmiyorlar bir türlü!

Sabah olunca, erken kalkmayı bilmezler,

Akşamleyin dinlenip, yatmayı bilmezler,

Kafaları boş, bilgi satmayı bilmezler.

Bilgisizler, gönle giremiyor bir türlü!

Ey Anadolu Halkı!

Ey Anadolu halkı, sıkıntıya dalmayan,

Zor zamanda devletinin yanında olmayan;

Aklı satlık, kalbi satlık, ruhsuz bir yamaktır,

Gözü dönmüş, mankurt, mankafa ve de ahmaktır...

Gavur, dün de gavurdu, değişmez, öyle durur,

Gavurdan dost olmaz, Müslümana kin savurur.

Müttefik görünür ve alçakça hançerler hep,

Şerrini etrafa kusar, yokken hiç bir sebep.

Şerlere Osmanlı tokatı vurur, Tüm erler!

Aklınızı başınıza alın, bre gafiller,

Kuş kadar bile beyniniz yok mu, hey sefiller!

Dolarla ve avroyla mı korkutuyorsunuz?

Anamızdan dolarla mı doğduk, para ne ki?

Gavurun; parasından, malından, bana ne ki?

Ey Anadolu insanı, birazcık düşünün;

Bu millet, aç kalmayı, fakirliği de bilir,

Vatanı için hiç çekinmez, ölümse ölür.

Her evde; ne yiğitler, şehitliğe yatan... var,

Kanını vatan için, sebil eden satan var;

Cahitler, fatihler, hacerler... ölüme yatar.

Burası Türkiye'dir, Osmanlı diyarıdır,

Bu ayar; haçlılara Müslüman ayarıdır!

Kelimelere gerçek anlamlarının verilmesi ve konuşulması, bizim kelimelere yer ayrılması, yabancı kelime kullanma hastalığından kurtulmamız, batı hayranlığı, batı perestişliğinden uzak kalmamız gerekir.