PARMAĞIYLA GÖREN ADAM

"Hikmetinden sual olunmaz”, "Görelim Mevla neyler”, "Her şeyde bir hayır vardır”, "Allah isterse akan sular durur”…V.B. birçok güzel ve aklı terleten, tefekküre yönelten ifadelerimiz var.

Allah insanı o kadar mükemmel yaratmış ki, bütün organları hesaplı kitaplı. O yüzden. "Eşref-i Mahlukat” denmiş. Rabbimizin boşuna yarattığı hiçbir şey yoktur. O, her şeye kadirdir. Sadece: "ol” der ve olur.

Kalp gözü olur da, parmak gözü olmaz mı? Gönül gözü deriz de, neden parmak gözü demeyelim?  

Siz hiç parmağıyla resim yapan, parmağının gözü olan birni tanıdınız mı? Anadan doğma ama olup her şeyini parmaklarıyla yerine getiren, renkleri parmaklarıyla tanıyan, dünyaca ünlü, gözü olmayan bir sanatkârı tanıma fırsatını buldunuz mu?

İlkokula gitmiş, başka tahsil imkânına kavuşamamış, sol gözü hiç olmayan, sağ gözü de görmeyen ama bütün maharetlerini, aklıyla, zekasıyla ve parmaklarıyla yerine getiren mahir bir ustayı izledim. Herkesin parmak ısırdığı, hayran olduğu: "Olamaz böyle bir şey” dediği mücizevi bir durum.

"Rabbim isterse sular büklüm büklüm burulur,

Sakarya'nın sırtına Türk tarihi vurulur”

der üstat Necip Fazıl.

Mucize devam ediyor. Aklımızın, fikrimizin, düşüncemizin, zekamızın yaya kaldığı, sözün bittiği yerdir mucize.

Buradan şöyle bir çıkarım yapabiliriz: İnsanın tüm organları şahit ve kefildir. Bir organının yerine, diğer organ işlev yapabilir. İnsanda kesinlikle maharet vardır, yeter ki biz o maharetleri ortaya çıkarabilelim.

Bunun için diyoruz ki:

"Yalnız sana ibadet eder, yalnız senden yardım dileriz. Bizi doğru yola yönelt…”     

Parmağıyla Gören Adam!

Anasından âmâ doğdu,

Parmağıyla gören adam,

Kaderine boyun eğdi,

Parmağıyla gören adam!

Tanımadı çiçekleri,

Hiç görmedi böcekleri,

Hissediyor gerçekleri,

Parmağıyla gören adam!

İlkokuldan mezun oldu,

Marifeti Hak'ta buldu,

Dünyaya namını saldı,

Parmağıyla gören adam!

Çok cevvaldir aktif aklı,

Beyninde mucize saklı,

Ressamlığı üne ekli,

Parmağıyla gören adam!

Sol gözünü bulamadı,  

Sağdan sonuç alamadı,

Cananları bilemedi,

Parmağıyla gören adam!

Kullanmıyor asla tuval,

Bu tamamen vehbi bir hal,

Çözülemeyen bir muhal,

Parmağıyla gören adam!

Elleri onun yarıdır,

Alın teri de kârıdır,

İnsanlığı vakarıdır,

Parmağıyla gören adam!

Dünyaya kör olmamıştır,   

Aymazlıkta kalmamıştır,                 

Fitne, fesat salmamıştır,

Parmağıyla gören adam!

Bir olanda çok mucize,

"Bilin” diyor her an bize,

Mahal yoktur artık söze,

Parmağıyla gören adam!