ÖZLEM SONA ERDİ!

Çocukluğumdan beri; destanlar yazılır, kasideler terennüm edilir, şiirler yazılırdı. O kadar ki hakkında yazı yazanlar hapislere atıldı.

Necip Fazıl'ın Ayasofya sözleri gerçek oldu: Sonunda açıldı.

Yıllar önce "Bugün mü yarın mı bilemem fakat Ayasofya açılacak" demişti.

Osman Yüksel Serdengeçti... Ömrü boyunca Ayasofya'nın yeniden cami olması için çabalayan ender isimlerden biri. Hatta bu yüzden idamla bile yargılanmıştı. Mahkemede ise yaptığı savunma ve Ayasofya'ya seslenişi halen unutulmadı. İşte İstanbul sevdalısı Serdengeçti'nin Ayasofya sözleri ve mahkemede yaptığı savunma...

Serdengeçti'nin unutulmaz savunması:

"Muhterem hâkimlerim!

Böyle bir yazıya nasıl olur da 161. maddenin ağzıyla; ‘milli menfaatleri kırıcı', ‘halkın maneviyatını bozuyor', ‘düşman karşısında memleketin mukavemetini azaltıcı', ‘yabancılarla işbirliği yapmak' gibi bizi çileden çıkaran, can düşmanımız komünistlere isnat edilebilecek en şeni, en deni suçlar bize isnat edilebilir?

İddia makamının diğer bir iddiası da şudur: Biz Türk-Yunan dostluk münasebetlerini bozmuşuz. Bir kısım vatandaşlar arasına nifak sokmuşuz. Ağlar mısın güler misin?

Bidayette söylediğim gibi savcılık bu davayı yanlış yere getirmiş. Dosyayı Yunanistan'a gönderseydi daha iyi etmiş olurdu.

İstanbul'un, hatta İzmir'in Yunan olduğunu söyleyen, bunun üzerine şiirler, kasideler yazan Yunan muharrirlerini, şairlerini Yunan hükümeti teşvik ederken, Ayasofya'da tekbir sesi, ezan sesi işitmek isteyen bir insanı bizimkiler vatana ihanet suçuyla ağır ceza mahkemelerine sevk ediyorlar.

Bu mukayese beni çıldırtıyor! Sanki karşımda iddia makamında Müslüman bir Türk'ü değil, Athenagoras'ın mümessilini görüyorum. Ürperiyorum!...

Din gayretiyle, iman gayretiyle kurtulan, şehitler ve gaziler memleketi olan bu memlekette, kendi öz vatanımızda, kendi vicdanımızın, kendi imanımızın, kendi tarihimizin sesini duyurmak, neden-niçin hangi ölçülere göre suç oluyor?”

Özgürsün Artık!

Atamın mirasına, sahip çıkıldı,

Camiye tahvil oldu, ışık yakıldı,

Ezanlarla titredi, batıl yıkıldı,

Prangalar çözüldü, özgürsün artık!

Yıllarca kubbesinde, baykuş tünedi,

Minareler ağladı, kalbi kanadı,

Fatih'in vakfiyesi, tapu senedi,

Tarih doğru yazıldı, özgürsün artık!

Ruhumun esaretten, kurtulduğu an,

Fethi mübinle geldi, müjdeli zaman,

Sevinç gözyaşlarıyla, yıkandı mekân,

Muannitler bozuldu, özgürsün artık!

Ayasofya'dan kıyam, yarına doğru,

Elif olup silkiniş, varına doğru,

Ümmetçe bir diriliş, kârına doğru,

Aksa yolu sezildi, özgürsün artık!

Can Ayasofya!

Artık cami olarak aldın tapunu,

Tarih boyu korudun aslî yapını,

İbadet olsun diye açtın kapını,

Bitmeyecek bu sevinç can Ayasofya!

Yıllardan beri gelen sonsuz hasrettin,

Varlığını özünü Hakka hasrettin,

Yakarışlarını hep Rabbe kesrettin,

Bitmeyecek bu sevinç can Ayasofya!

Uğrunda emek verdi bunca yiğitler,

Ne kahramanlar geçti nice şehitler,

Fatih'in vasiyeti sağlam ahitler,

Bitmeyecek bu sevinç can Ayasofya!

Müslümanlar bekliyor gözleri yaşlı,

Namazlar kılmak için hepsi telaşlı,

Edirne Ardahanlı İzmir Maraşlı…

Bitmeyecek bu sevinç can Ayasofya!