NEREDESİN SAMİMİYET?

Samimiyet; içten ve kalpten olan sevgi ve bağlılıktır. Samimiyet, duygusal bir ihtiyaçtır. Ortak ilgi alanları bile insanın ömür boyu arkadaşı ile samimi olmasını garantilemez. İlgi alanlarımız, hobilerimiz, yaşadığımız yer, işimiz, eşimiz hepsi değişken şeyler. Bu da doğal olarak ilişkilerimizi etkiliyor.

Dilimize Arapçadan geçmiş olan samimi kelimesi ''samim'' sözcüğünden türetilmiştir. Samimi olmak; davranışları ve sözleri birbiriyle çelişmeyen, içinden geldiği gibi davranan kişi demektir.

"Allah buyuruyor ki; ‘Kulumun en çok sevdiğim ibadeti, bana karşı samimi olmasıdır.” ( Ahmed b. Hanbel, V/254.)

Allah'a isyan edip durduğun halde O'nun muhabbetinden dem vuruyorsun... Kasem ederim bu anlaşılır gibi değil! Eğer muhabbetinde sâdık olsaydın O'na itâat ederdin; çünkü seven sevdiğine itâat eder.”(el-Beyhakî, Şuabü'l-îmân 1/386.)

Rabbimiz: "Sizin duanız olmasa Allah size ne diye değer versin?”, "Niçin yapmadığınızı söylersiniz?” buyurur.

İnsanı şeytanın kışkırtmalarından koruyan, onun saptırıcı vesveselerinden uzaklaştıran, Allah (c.c)'a karşı samimiyetidir. Bir mümin, Allah (c.c)'tan gücünün yettiği kadar korktuğu, O'na tüm kalbi ile yöneldiği ve Allah (c.c)'ı hoşnut etmek için yaşadığı sürece, gerçek samimiyete ulaşmış olur. Gerçek samimiyet karşısında bir insanın yaptığı hatalar, düştüğü yanılgılar önemsizdir. Çünkü o, her ne yaparsa yapsın, yine tüm samimiyeti ile Yüce Allah (c.c)'a yönelecek, O'nu razı etmek için çabalamaya devam edecek ve yaptığı hatadan dolayı pişmanlık duyup bunu telafi etmeye uğraşacaktır. Bir mümin için önemli olan hatasız olması değil, hatadan samimiyetle ders alması ve daima Allah (c.c)'a yönelmesidir.

Peygamber Efendimiz (SAS) buyurmuşlar ki: "Allah'a kullarının en sevimlisi ve sevgilisi, yâni Allah'ın en çok sevdiği kullar, (ensâhahüm liibâdihî) Allah'ın kullarına en samimi, en içten, en halisâne davrananlarıdır."

Allah'ın kulları arasında Allah'a en sevimli olan kullar: Allah'ın öteki kullarına karşı en açık kalpli, en samimi, en içten, en candan, en temiz duygularla davranan kullardır. Yüzüne gülüp arkasından kuyusunu kazıyorsa, önünde eğilip papucunun altına karpuz kabuğu koyuyorsa, kenara çekilip ayağına çelme takıyorsa, olmaz. Yani, bir taraftan iyi bir şey yapıyor ama altında başka kötülükler var... Bu gibi şeylere ikiyüzlülük derler; Allah bunları sevmez. Bu münafıklığın bir çeşitidir

Hz. Mevlana da şöyle der:

"Ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol”

Samimiyet!

Tertemiz bembeyaz tortusuz hayat,

Dostların geçtiği yol samimiyet,

Amasız fakatsız korkusuz hayat,

Yıkmayan dökmeyen yel samimiyet!

Alnı açık gezer dümdüz saflarda,

Hiç hilafı olmaz asla laflarda,

Her zaman her vakit gözü aflarda,

İnsanca uzanan el samimiyet!

Göründüğü gibi gezer dolaşır,

Gönüller fetheder cana ulaşır,

Muhabbetlerle her yana ulaşır,

Sevgiyle sarılan kol samimiyet!

Kafanın içinde art niyet yoktur,

Aslından süzülen berraklık çoktur,

İçilen süt gibi bembeyaz aktır,

Riyaları silen sel samimiyet!

Kalpleri fetheyle Yunus misali,

Bitmeyen vefada Yusuf emsali,

Mecnunlar içinde Leyla timsali,

Düpedüz dosdoğru kal samimiyet!

Elinle dilinle kimseyi kırma,

Şefkat kanadı ger ilgisiz durma,

Günahı setreyle yüzüne vurma,

Elif gibi dimdik ol samimiyet!