Kur’an, “ELİF” ile başlar. Elhamdü’nün ilk harfi “ELİF”, Kur’an alfabesinin ilk harfi “ELİF”tir. “ELİF, ilktir, ilk sırada olmaktır, önder olmaktır, rehber olmaktır. Allah’ın ilk harfi “ELİF”,
“ELİF” olmak için; Kur’anca hayat sürmek gerekir. Kur’an; insanı inşa eder. İnsan, hiçbir şey bilmez olarak dünyaya gelir. Kur’anca hayat, insanca hayattır. Dolayısıyla Kur’anca hayat sürenler, “ELİF” olmayı hak ederler.
Şu ilkeleri tam olarak yerine getiren insan “ELİF” olur:
“(Allah’ım!) yalnız Sana ibadet eder, yalnız Senden yardım dileriz.”1
“Onlar (Elifliğe aday olanlar), namazı dosdoğru kılarlar, kendilerine rızık olarak verdiğimizden Allah yolunda harcarlar. Sana (Muhammed SAV’e) indirilene de, senden önce indirilenlere de inanırlar. Ahirete de kesin olarak inanırlar. Onlar, doğru yol üzeredir ve kurtuluşa erenlerdir.”2
“Namazı dosdoğru kılın, zekatı verin. Kendiniz için her ne iyilik işlemiş olursanız, Allah katında onu bulursunuz…”3
“Müminler (Elifler); gerçekten kurtuluşa ermişlerdir. Onlar; namazlarında derin saygı içindedirler, faydasız işlerden ve boş sözlerden yüz çevirirler, zekatı öderler, ırzlarını korurlar, emanetlerine ve verdikleri söze uyarlar, namazlarını kılmaya devam ederler. Onlar, Firdevs Cennetlerine varis olurlar, orada ebedi kalacaklardır…”4
“Deyin ki; “Biz; Allah’a, bize indirilene (Kur’ana), İbrahim, İsmail, İshak, Yakup ve Yakupoğullarına indirilene, Mûsa ve isa’ya verilen (Tevrat ve İncil) ile diğer bütün peygamberlere Rablerinden verilene iman ettik. Onlardan hiçbirisini diğerinden ayırt etmeyiz ve biz O’na teslim olmuş kimseleriz.”5
“Biz, Allah’ın boyasıyla boyanmışız. Boyası Allah’ınkinden daha güzel olan kimdir? Biz O’na ibadet ederiz (Deyin).”6
“Yalnız beni anın ki ben de sizi anayım. Bana şükredin, sakın nankörlük etmeyin. Ey İman edenler! Sabrederek Allah’tan yardım dileyin.”7
“Ey iman edenler! Eğer siz ancak Allah’a kulluk ediyorsanız, size verdiğimiz rızıkların iyi ve temizlerinden yiyin ve Allah’a şükredin.”8
“Aranızda birbirinizin mallarını haksız yere yemeyin. İnsanların mallarından bir kısmını bile bile günaha girerek yemek için onları hâkimlere (Rüşvet olarak) vermeyin. 9
“Sizinle savaşanlara karşı Allah yolunda siz de savaşın. Ancak aşırı gitmeyin…”10
“(Mallarınızı) Allah yolunda harcayın. Kendi kendinizi tehlikeye atmayın. İyilik edin…”11
“Ey iman edenler! Hepiniz topluca barış ve güvenliğe (İslam’a) girin. Şeytanın adımlarını izlemeyin. Çünkü şeytan, size apaçık bir düşmandır.”12
“Allah, iman edenlerin dostudur. Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır…”13
“Ey iman edenler! Belli bir süre için birbirinize borçlandığınız zaman bunu yazın. Aranızda bir yazıcı adaletle yazsın….”14
“Müminler, müminleri bırakıp inkârcıları dost edinmesin. Kim böyle yaparsa, Allah ile bir ilişiği kalmaz. Ancak onlardan (Gelebilecek tehlikeden) korunmanız başkadır. Allah, asıl sizi kendisine karşı dikkatli olmanız hakkında uyarmaktadır.”15
“Hep birlikte Allah’ın ipine (Kur’an’a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah’ın size olan nimetini hatırlayın. Hani sizler birbirinize düşman idiniz de O, kalplerinizi birleştirmişti. İşte O’nun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun kenarında idiniz de O sizi oradan kurtarmıştı…”16
“Sizden, hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun.”17
