28 Şubat’ın, millete açtığı yaraları, ülkeyi ne hale getirdiğini şiirlerimde şöyle dile getirmeye çalıştım:
Aklın Gerisinde Bir şey Var!
Yıkıkları tamir et,
Örenleri kaşane yap,
Gülmeyenleri güldür,
Karanlığı aydınlığa çevir,
Ama olmadı
Bu kadar da yapılmaz ki,
Ne güzel geçinip gidiyorduk,
Çalıyor, çırpıyor,
Günümüzü gün ediyorduk.
Milletin parasını hortumluyor,
Devlete kazık atıyor,
Terörle kafa çatıyor,
Gemimizi yüzdürüyorduk.
Bu adam nereden çıktı?
Bunu asın, öldürün..
Ne demek; tamir et,
Ne anlama geliyor kaşane,
Gülmeyenleri niçin güldürüyorsun?
Karanlığı aydınlatmakla,
Nedir amacın?
Aklının gerisinde bir şey var!
Biz istemeyiz, demokrasi, özgürlük,
Bizim neyimize bağımsızlık, hukuk,
İnsan haklarıymış! ....
Kalkınmaymış...
Dünyada tanınmaymış...
Bırak bunları,
Sen bana; ülke nasıl soyulur,
Nasıl hırsızlık yapılır,
Ahlak nasıl iflas ettirilir,
İnanç, din, manevi değerler,
Nasıl ayak altına alınır....
Onlardan haber ver...
Anayasaymış, baba yasaymış,
Kanunmuş, nizammış...
Geç bunları...
Halkın tercihi mi dedin?
İşte burada dur. Halk kim?
Ne kadarlık cirmi var?
Onun gücü olamaz,
Olsa olsa cürmü var.
O, yenir mi? içilir mi?
Bizim gibi insan mı?
Duyguları var mı?
Ama olsun,
Seçimden seçime yanına gideriz,
Bir iki cilalı laf ederiz,
Kandırırız onu,
Nasıl olsa bir şey bilmez!
Bizim hakkımız ülke yönetmek,
Seçim mi dedin?
İşte bu olmaz.
Seçime gitmeye ne hacet,
Koca koca adamlar var,
Bir ıslık, bir işmar,
Tamamdır iş,
Hele bir de ortalığı karıştırdın mı..
Değme keyfine...
Arada sırada sivri laflar edersin,
Samanın altından suyu yürütür,
Kafaları karıştırır gidersin..
Ülke batmış, yok olmuş,
Terörle başı belaya girmiş,
İnsanları açmış...
Vatan millet Sakarya,
Cebim dolsun, gerisi hep angarya..
Ateş Bacayı Sardı
Yalan söylediler, talan yaptılar,
Milleti fişlediler fena çarptılar,
“Sakın yapma” deyip parsa kaptılar,
Şimdi ateş bacayı sardı.
Mitingler yaptılar, ıslık çaldılar,
Bayrak salladılar alkış tuttular,
Kafalarda soru kaldılar,
Şimdi ateş bacayı sardı.
Devletin içinde devleti soydular,
Halkın düşüncesine ipotek koydular,
Muhaliflerini acımadan vurdular,
Şimdi ateş bacayı sardı.
Ülkenin altını üstüne getirdiler,
Teşkilat kurdular paraları götürdüler,
El attıkları her yeri batırdılar,
Şimdi ateş bacayı sardı.
Yediler, içtiler, gezip tozdular,
Vatanın güzelliğini bozdular,
“Dur” diyen çıkmadı iyice azdılar,
Şimdi ateş bacayı sardı.
Terörle yaşayıp, terörle güldüler,
İstedikleri mekana doldular,
Haraç kestiler harami oldular,
Şimdi ateş bacayı sardı.
Yapılanlar çıkmaz mı sandınız,
Gerçeği yalanladınız, yalana kandınız,
Allah’ı bırakıp, “İzm”lerle yandınız,
Şimdi ateş bacayı sardı.
28 Şubat, başörtülü, kızlarımız, hanımlarımız, bacılarımız için büyük bir zulüm oldu! Üniversitelerde ikna odaları ihdas edildi. Kampüs bahçelerinde başörtülü avına çıkıldı! Okulunu birincilikle bitiren kızlarımıza dereceleri ve ödülleri verilmediği gibi der dest edilerek kürsüden indirildi ve okuldan atıldı! O günlerde, gözyaşlarıyla yazdığım şiir;
Başörtüsü
Kızımın namusu,
Eşimin süsüdür.
Başörtüsü,
İnancın ölçüsüdür.
Bunun için ne değerler yitirdik,
Rüyalara sansür koyduk, Hayalleri bitirdik!
“Müslümanlar kızlarını okutmuyor” dediler,
“Haydi kızım okula” deyince,
“Siz okutamazsınız” diye emir verdiler!
“Çünkü okutmak için bizden izin alınır,
İnanç, fikir, düşünce yad ellere salınır!
Bize göre başörtüsü pkk ile eş değer...”
Ahlaksızlığıyla insanların kanına girdiler,
Üniversitelere sokmadılar,
Kampüslere almadılar,
Kamusal alan diye çarşıya salmadılar!
Çeneden bağla, düğüm yap, türban yapma,
Başörtüsü benim anlayışımda yok, inancını yapma! ....
Bu bahanelerle çeşitli yolsuzluklar yaptılar,
Devleti sömürdüler, hazineye kilit taktılar!
Mitinglerde boy gösterdiler, bağırdılar,
Atatürk’e şikayet ettiler, onu mezardan çağırdılar!
Bu numaralarla, karanlık oyun oynadılar,
Terörü kaşıdılar, kan dökmeye doymadılar!
