MEMLEKETSEVER OLMAK

"Memleketini seviyor musun?” diye kime sorsak;

-"Elbette seviyorum, sevmemek mümkün değil. Canım feda olsun ülkeme…” diyerek beylik laflar edilir, Edebiyatı yapılır; "Memleket sevgisinin”.

Sevgiyi lafla söyleyince mesele hal oluyor mu? "Çok çok seviyorum, canımdan bile…” demekle sorun çözülüyor mu? Dilimizin ucuyla konuşmak, laf olsun torba dolsun kabilinden söz etmek, başkaları; "Adam ne güzel kelam ediyor, ne vatansever adam, ağzından bal akıyor…” desinler diye lafı kirletmek, söz israfı yapmak ne kadar kabul edilebilir sizce?

"Görünmek” değil, "olmak”, "sansınlar” değil, "Allah öyle bilsin”, "İyilik yap denize at, balık bilmezse halık bilir”, "Bugün Allah için ne yaptım?” şuurunu kendimize iş ediniyor muyuz? Edindik mi? Edinmediysek, ne zaman şuurlanacağız?

Evet "Memleketsever olmak” tan söz ediyoruz. İnsan nasıl memleketsever olur? Önce şunu iyi bilmeliyiz; Memleket büyük bir evdir. Evin bireyleri de millet. Nasıl ki aile bireylerindeki sıkıntı kendi sıkıntımız ise, derdimiz oluyorsa, memleket içindeki sıkıntılar da bizim sıkıntımızdır. Daha doğrusu sıkıntısı olmalıdır. Aile reisi bir hata yapıyorsa, memleket ocağını terk etmek değil de, ona çareler üretmek ilk ve önemli görev olmalıdır. Memleket ocağımızda, ocağa zarar veren muzır davranışlara izin vermemeli, bu ailenin kalkınması, ilerlemesi, büyümesi, dışarıya el avuç açmaması için canla başla çalışılmalıdır.

"Ben bu aileden ayrılıyorum, başka bir aile arayacağım” demek memleketseverlik değildir. Muhakkak, kırılmalar, üzülmeler, öfkeler olmuştur, olacaktır da. Ama bunları kendi aile ocağımızda çözüme kavuşturmak, kol kırılır yen içinde kalır anlayışıyla hareket etmek daha doğru olur düşüncesindeyim.

Ailesini başkalarına gammazlayan, kendi ailesinin gelişmesine, ilerlemesine engel olan, aile bireylerini her fırsatta kötüleyen, onlara ihanet edenlere ne kadar; "memleketsever” diyebiliriz? Hatta o kadar ki kendi ailesini öldürmeye kalkan, ailenin; dini, milli ve kültürel değerlerini yerle bir eden aile bireyine ne derece; "Bu, bizim iyiliğimizi istiyor, varsın yapsın, varsın desin, varsın ihanette bulunsun…” diyebilir miyiz? Yapılan öğütlere, verilen eğitimlere, nasihatlara kulak vermeyen aymaz tiplere aldırış edilmeyecek mi? Pekiyi bu tür insanlara nasıl: "memleketsever” diyeceğiz?

1000. memleketin parasını ülke menfaatlerine kullanmak, memleket zor durumdayken elini taşın altına sokmak, memleketi yönetenlere destek olmak, "Ülu'l emre itaat etmek, fırsatları ülke aleyhine kullanmamak, milleti; şucu, bucu… ayırımına tabi tutmamak, milletin arasına fitne sokmamaktır.

Memleketseverlik; vatana, ülkeye yatırım yapmak için aldığın kredileri dolara yatırıp ülkeye zarar vermemektir. Yatırıma engel olan yüksek faize geçit vermemek, enflasyona sebep olmamaktır.

Memleketseverlik; gıda fiyatlarında oynayıp, malı stoklayıp ilerde pahalı olarak satarım, kârıma kâr katarım demek değildir.

1000. yapılan hizmetleri görmezden gelerek, bana fırsat verilince hepsini yıkıp yok edeceğim demek hiç değildir.

Az Bulunuyor!

Gezsen kâinatı bulurum diye,

Ruhu temiz duran az bulunuyor,

Sohbetle derdini alırım diye,

Gönüllere giren az bulunuyor!

Hakka ibadettir halka hizmetler,

Kur'an içindeki nice hikmetler,

Allah'ın lütfudur güzel nimetler,

Gerçekleri gören az bulunuyor!

Kılık ve kıyafet adam etmiyor,

Şölen ve ziyafet lezzet katmıyor,

Maskeli tavırlar özde tutmuyor,

Sevdiğini saran az bulunuyor!

Rab'tan uzak kalan tefekkür bilmez,

Masivaya dalan tezekkür bilmez,

Kula nankör olan teşekkür bilmez,

Kalbi Hakka varan az bulunuyor!

Leyla'sını bulan Mecnunu bilir,

Hakka gönül veren mahbubu bulur,

Şer nefsini bilen Rabbini bilir,

Hakikate eren az bulunuyor!

Bulamayabilirsin!

Ey vefasız sevgili Üzme canı bu darda,

Hasbi olan kulları bulamayabilirsin,

Gözyaşları içinde bir gün gelir arar da,

Gideceğin yolları bulamayabilirsin!

Dillerini har edip kalbe batırma sakın,

Ağyarları yar edip dostu bitirme sakın,

Nurlarını nar edip kana yatırma sakın,

Muhabbetli dilleri bulamayabilirsin!

İnsan insana muhtaç tek başına olamaz,

Eller ellerden üstün bir kenarda kalamaz,

Hak sevgisi ebedi hiçbir fani alamaz,

Cennet gibi illeri bulamayabilirsin!

Güllerini güzel tut dikeni batmasın hiç,

Gülistana sevgi kat kokusu gitmesin hiç,

Gönül dostlarımızla meşkimiz bitmesin hiç,

Eşkle dolu halleri bulamayabilirsin!

Yedi bölge dört iklim bir bedendir tek bir baş,

Aynı yolun yolcusu her birisi arkadaş,

Davaya baş koymuşlar vatan için tüm sırdaş,