Mankurtlaşmaktan Nasıl Kurtuluruz?

Mankurtlaşma, bir başka deyişle mankafalıktan kurtulmak mümkün mü? Toplumumuz, nasıl mankurtlaştırıldı? Mankurtlaştırılanların aklı yok muydu? "Ne yapıyorsun? Neden beni veya bizi bu hale getiriyorsun?” diye sorgulama zahmetine girmedik mi? Girilemez mi? Şeyh bozuntularına itirazsız tabi olmak mıdır akıllı hareket? Sahte şeyhlere itaat etmek, imanın bir gereği mi? Mankurtlaştırılma bir kader mi? Mankurtlaşma; aklı kullanmama, düşünmeme ve tefekkür etmemektir. Şu şiir, mankurtlaşmayı ne de güzel anlatır:

Kaybettik!

Dilarayı zayettik,

Dilrubaya aybettik,

Hiç dilşad olamadık,

İrfanımız kaybettik!

Gülzarlarda har olduk,

Yüzsüzlere yar olduk,

Yarana ağyar olduk,

İz'anımız kaybettik!

Musa'ları bilmedik,

İsa'ları bulmadık,

Sevgiliye varmadık,

İhlasımız kaybettik!

Dil kıraat almadı,

Kalp tilavet kılmadı,

Düşünceye dalmadı,

Tefekkürü kaybettik!

Kazım Öztürk

Mevlana diyor ki:

"Akıl diyarında nice âlemler vardır! Bu akıl denizi ne kadar engindir!

İnsan akılla (adam) olur; saçı sakalı ağarmakla değil! O talihe, o devlete ümit kılı sığmaz; o devlet, umutla ricayla bulunmaz.

Gemsiz ve serkeş ata pek yaklaşma. Kendine aklı ve dini kılavuz et, onlara uy vesselâm!

Peygamber: "Kim ahmaksa düşmanımızdır; yol kesen gulyabanidir.” Der.

Bil ki Hak sana bir akıl cilası vermiştir... Onunla gönül yaprağı arınır, aydınlanır.

Akıl vardır, güneş gibi... Bazı akıllar ise, Zühre yıldızından da aşağıdır, yıldız akmasından da.

Akıl ve gönüller, şüphe yok ki arşa mensuptur, hicap içinde olarak arş nurundan doğarlar.”

Şems-i Tebrizi de, 10 tavsiyesiyle Mankurtlaşmamanın yollarını öğretiyor!

a. Alah'ı tanıdığınızı iddia ediyor, fakat ona olan borcunuzu vermiyorsunuz. Bu borcu, fakir ve muhtaçlara ihsanda bulunarak ödeyin.

b. Kur'an-ı Kerim'i okuyorsunuz fakat hüküm ve kurallarından haberiniz yok. Okuduklarınızı uygulayın.

c. Şeytanın, düşmanınız olduğunu iddia ediyor, fakat ona itaat ediyorsunuz. Onun tekliflerini geri çevirin.

d. Kendinizi Muhammed (SAV) ümmetinden sayıyor, fakat sünnetini uygulamaya çalışmıyorsunuz.

e. Cennete girmek istediğinizi söylüyor, fakat ona girmek için gerekli hiçbir ameli işlemiyorsunuz.

f. Ateşten kurtulmak istiyor, fakat günahlarınızı ve kötü amellerinizle kendinizi durmadan ona doğru sürüklüyorsunuz.

g. Ölümün herkese geldiğini biliyor, fakat ona hiçbir hazırlıkta bulunmuyorsunuz.

h. Bütün din kardeşlerinizin kusurlarını görüyor, fakat kendi kusurlarınızı görmüyorsunuz.

i. Allah'tan gelen bütün nimetleri şükretmeden yiyor ve kullanıyor, fakat O'na olan minnettarlığınızı size verdiği nimetlerden muhtaçlara tasadduk ederek göstermiyorsunuz.

j. Ölülerinizi, aynı sonun sizin de başınıza geleceğini bile bile, ibret almadan, gömüyorsunuz. (Kazım Öztürk; Şems-i Tebrizi'nin Evrensel Mesajları, NKM Konya, 2010)