KAYBETTİKLERİMİZ!

2019'un bitmesine 3 gün kaldı. 365 gün bitmek üzere. Bu süre içinde ne kadar dostumuzu kaybettik. Birlikte okuduğumuz, beraber ders çalıştığımız, birlikte oynadığımız, sohbetler ettiğimiz… dostlarımız yok artık.

Kaybettiklerimiz yalnız dostlarımız mı? Zamanımızı kaybettik, sevgimizi kaybettik, vefayı kaybettik;

 

Vefa

 

Vefayı arıyorum; hangi kişi bu?

Gel vefa neredesin, hangi eldesin?

Kaf dağının ardı mı, Anka kuşu mu?

Ah vefa neredesin, hangi ildesin?

 

Hep onu sorguladım, ben çok aradım,

Cümlede vurguladım, hakça taradım,

Kitapta kurguladım, akça aradım,

Gel vefa neredesin, hangi eldesin?

 

Serap mısın su musun, hep akıyorsun,

Dil ucu söylemiyle, kalp yakıyorsun,

Her sözden her kelamdan, sen çıkıyorsun,

Ah vefa neredesin, hangi ildesin?

 

 

İnsanlığımızı kaybettik, misafirlik şuurunu kaybettik, komşuluşukları kaybettik, kardeşlik ruhunu kaybettik, ensar anlayışını kaybettik, eş ve evlat sevgisini kaybettik, ana baba saygısını kaybettik, büyüklere hürmeti, cami adabını, Allah için sevmeyi kaybettik!...

 

Ensar Olamadık!

 

Ensar muhacirle, nasıl kardeşti?

Hepsi birdi dosttu, akrandı eşti.

Elleri değil de, ruhlar birleşti,

Biz hala hiç Ensar, olamadık ki!

 

"Müslümanlar kardeş”, der Kur'an'ımız,

"En güzelini ser”, der Fur'an'ımız,

"Varın yoğunu ver”, der Rahman'ımız,

Biz hala Kur'an'la, dolamadık ki!

 

 

 

 

Mümini döveriz, dine söveriz,

Batıla; "gel, gel” der, Hakkı kovarız,

Helale hiç bakmaz, haram geveriz,

Samimi Müslüman, kalamadık ki!

 

İnançlar kâğıtta, uygulanma yok,

Gözyaşı ağıtta, duygulanma yok,

Gerçeğe bakıp da, sorgulanma yok,

Hakikati asla, bulamadık ki!

 

Nebiyi dinledik, ashabı da hep,

Tâbi'yi dinledik, ahbabı da hep,

"Beli”yi belledik, erbabı da hep,

Hiç birisinden ders, alamadık ki!

 

Kaybettik!

 

Ekmeğimizi paylaştığımız,
Birbirimizle kaynaştığımız,
Sevgi bağında dolaştığımız…

Dost diyarları tümden kaybettik!

Dualı sudan içtiklerimiz,

Dost köprülerden geçtiklerimiz,

Sevgiye pazar açtıklarımız…

Gönül dostunu dünden kaybettik!

Toplu eğlenip, hep güldüğümüz,

Tüm ahbaplarla, can bulduğumuz,

Sevgiyle bakan, göz olduğumuz,

Canlarımızı, günden kaybettik!

Can insanların tebessümünü,
Yardımlaşma ve teşebbüsünü,

Dostluk ve yârân olma süsünü…

Tarihe gömdük, ünden kaybettik!

Yalnızlık nedir bilmediğimiz,
"Gurbet” illeri bulmadığımız,
Gözyaşlarımız salmadığımız…

Sıcak yuvayı, tümden kaybettik!

Kalplerimizin sessizliğini,
İnsan olmanın eşsizliğini,

Mutlu olmanın "en”sizliğini…

Maddiyata boğduk ve kaybettik!

 

Hakka kulluğun, özden yâdını,
Resulümüzün, kutlu adını,

Kur'an'ca hayat, sürme tadını…

Ne yazık ki hep, dünden kaybettik!

 

 

Olduğu Gibi!

 

Kur'an rehberim olsa, cürme girmesem,

Müslümanca yaşasam, olduğu gibi,

Ayaklarım gitmese, suça varmasam,

Müslümanca yaşasam, olduğu gibi!

 

Yönümü Hakka dönüp, O'na bağlasam,

Gözyaşlarım sel olsa, Rabbe ağlasam,

Yüreğim aşkla yakıp, korla dağlasam,

Sahabe-i güzinin, olduğu gibi!

 

Elim açsam Allah'a, hemen aklansam,

Akan berrak riyasız, suyla paklansam,

Nadanlardan kaçarak, Hakka saklansam,

Gönül sultanlarında, olduğu gibi!

 

Secdelere vararak, toprak ıslansa,

Yüzü yere vurarak, vicdan uslansa,

Iskartaya çıkarak, nefis paslansa,

Tasavvuf erlerinde, olduğu gibi!

 

Ârife elim değsem, kalbimi açsam,

Âh ederek derdimi, gönlüme saçsam,

Vuslata ermek için, hicrandan kaçsam,

Halil-i İbrahim'de, olduğu gibi!

 

Yeni yılın, yenilikler getirmesini diliyorum.