İYİLİK DEYİNCE!

Senelerce helvacılık yaptı. Kazancına kazanç kattı. Rahatı, huzuru yerindeydi. Helvacı dükkanı müşteri kaynıyordu. Çalışanlarının sayısı arttı. Dükkanını büyüttü. Birkaç yere daha şube açtı. Herkese iyilik yapar, muhtaçları doyurur, garibanın elinden tutardı. Hile, aldatma, devleti kandırma… durumu yoktu. Bunun için ailesi ve çocukları huzurluydu. Kimse bu helvacıya; "kötü insan” demezdi, diyemezdi…

Huzurlu hayat, tatlı günler her zaman iyi gitmezdi. Ne olduysa aniden oldu. Önce açtığı şubeleri kapattı. İşçilerini çıkartı sonra merkezi kapatmak zorunda kaldı. Elinde avucunda ne varsa yitirdi. Alacaklarını tahsil edemez hale geldi.

İyi de bir yerlerden tekrar başlaması gerekirdi. İşe başlamak için cepte para olması lazımdı. Helvacıda bu yoktu ki.

Allah'tan umut kesilmezdi. Çarşıya gitti ve hiç tanımadığı şeker satan bir dükkâna girdi.

Dükkancı, helvacının halini görünce;

-"Hele bir soluklan, ne oldu? Nedir bu halin usta?” dedi.

Kendisini tanıttı;

-" helvacılık yapıyordum, iflas ettim, hiç param kalmadı. Borçlular kapıma dayandı. Ben yılların helvacısıyım. Babadan kalma bir meslek. Her ne kadar iflas etmişsem de, tekrar helvacılığa başlamak istiyorum. Acil bir torba şekere ihtiyacım var. Ancak şeker parasını helvayı yapıp sattıktan sonra ödeyebileceğim” dedi.

Şeker satıcısı, Helvacıyı dikkatlice dinledi, yerinden kalktı, ellerinden öptü;

-"Usta beni tanımadın mı? Ben Bahattin. Hani yıllarca önce yanında çalışmıştım çırak olarak. Daha hiçbir şey bilmiyordum, beni gel git işlerinde, temizlik işinde kullanıyordun. Senden hiç incinmemiştim. Bir gün olsun: "Oğlum bunu neye böyle yaptın?” deyip azarlamadın. Bende hakkın çok. Ben de gayret ettim böyle bir dükkan açtım” diyerek, hem ustasını teselli etti, hem de eskiy doğru bir yolculuk yaptılar.

Bahattin yanında çalışanını çağırdı;

"oğlum bir at arabası çağır, 20 torba şeker yükleyin, ustamın dükkânına indirin” dedi.

Şekerci Bahattin usta küçük bir kağıda da, isim, adres belirtmeden, sadece” 20 torba şeker” yazıp kâğıdı ustasına uzattı, ardından da:

”Ustam sıkma canını!...Sen şu şekeri al Kazanını kaynat, helvanı yap, sat. Ne zaman elin rahatlarsa o zaman gel borcunu öde! ”dedi.

Helvacı usta şaşkın, ne diyeceğini bilemedi. Bir torba şeker derken, 20 torba şeker bulmuş olmanın heyecanı içindeydi. Yıllarca önce yanında çalıştığını söyleyen biri tarafından kendisine güvenilip, 20 torba şeker verilmesi karşısında gözleri doldu, hıçkırıklara boğuldu.

Helvacu usta şekeri alıp, iş yerine döndü. Kısa sürede helva üretimine tekrar başladı. Yaptığı helvaları sattı. Şeker borcunu ödeyecek parayı toparlayıp Bahattin'in yanına gitti.

Bahattin, güler yüzle, ayakta karşıladı ustasını. Çay kahve derken, parayı Bahattin ustaya uzattı. Bahattin, Allah senden razı olsun, bizi tekrar ayağa kaldırdın, çark dönemeye başladı ” dediğinde Bahattin;

"Yok !...

Kazanmanın sebebi ben değilim…

Belki vesile olmuş olabilirim ama..

Ne varsa sendendir "der, sonra da yanında çalışanlara; " ustama 30 torba daha şeker yükleyin” talimatını verdi.

Helvacı usta sözünde durmuş, borcunu ödemiş olmanın huzurunu duyarken, Bahattin de karşısında işini tekrar kazanmış, sözünde duran yıllarca ekmeğini yediği, suyunu içtiği, öğütlerinden yararlandığı ustasını görmenin bahtiyarlığını yaşadı.

Merhamet etmek iyidir. Ancak acımak yetmiyor. Önemli olan; ihtiyaç duyana, ihtiyaç duyduğunu, ihtiyaç duyduğu anda verebilmektir. Ve bir o kadar da önemli olan, yapılan iyiliği unutmamaktır.

Bu Ülkenin İnsanları

Sadakate gönül vermiş,

Bu ülkenin insanları,

Vatan için canlar vermiş,

Bu ülkenin insanları!

İnsanlarla kucaklaşır,

Hainlerle hesaplaşır,

Ölüm için bir can taşır,

Bu ülkenin insanları!

Şühedalar gazi yurdu,

Kan dökerek vatan kurdu,

Düşmanından korkmaz ordu,

Bu ülkenin insanları!

Sıdkı rehber eylemişler,

Dostu perver eylemişler,

Hakkı server eylemişler,

Bu ülkenin insanları!

Tavırları ahlaklıdır,

Davasında hep haklıdır,

Kalplerinde aşk saklıdır,

Bu ülkenin insanları!

Güzel Olur!

İnsanlara sarılınca,

Hal hatırlar sorulunca

Muhabbetler derilince

Güzel olur tüm insanlar!

Küslükleri kaldırınca

Camileri doldurunca

Hak rızasın buldurunca

Güzel olur tüm insanlar!

Kin, öfkeyi bitirince

Muhtaçları güldürünce

Gönle sevgi doldurunca

Güzel olur tüm insanlar!

Kucakta taş olmayınca

Gözlerde yaş kalmayınca

Kimseler ah almayınca

Güzel olur tüm insanlar!

Ana baba sorulunca

Sevdiğine varılınca

Hep el ele verilince

Güzel olur tüm insanlar!

Şeker gibi tatlanınca

Müslümanca kodlanınca

"Adam" diye adlanınca

Güzel olur tüm insanlar!

Kalpler Hakka açılınca

Gönle iman saçılınca

Günahlardan kaçılınca