PAYİTAHTTA BİR ÖMÜR
TRAFİK SİGORTASINA YETKİ BELGESİ ESNAF ÇÖZÜMÜ
Konya’da etliekmek savaşları-2
SURİYE’YE “OSMANLI YÖNETİM MODELİ” LAZIMDIR.
HRİSTİYAN BİR KOMŞUN NAMAZ KILSA NE DERSİN?
Laiklerin gücü nereden geliyor?
Bitcoin altına rakip olabilir mi?
HAK AŞIĞI AHMED-İ KUDDÛSİ
Yeni Bir Yıla
BİZ YAPTIK BİZ
“Ver Korkuyu” Değil; “Ver Coşkuyu”
DOĞAL ŞİFA KAYNAĞI: YEŞİL ÇAY
İNGİLİZLER VE HİNDİSTAN’IN KARANLIK TARİHİ
SULTAN VAHDETTİN’İN MEZARI TÜRKİYE’YE GETİRİLSİN
Oynamak İstemeyenler Varsa İsteyenler Oynasın
ALMANYA’DA TÜRK OLMAK -2-
Futbolun Yazılı Olmayan Kuralı…
SURİYE’NİN BÖLÜNMESİ
Alfa Romeo Junior
KONYALISIN ETLİEKMEK
Ehliyet çok önemli bir kavram. Aslında, kavramdan öte bir uygulama. Sıkıntı çektiğimiz bir konu bu. Her alanda, her mekanda, her yerde aynı. İnsanın becerisine, ehline değil, “bu kart hamili yakınımdır” referansıyla, “bizim partiden, bizden…” diyerek işe almak, bir yere yerleştirmek, iş sahibi yapmak, öteden beri yapılan bir hata!
Halbuki, işe ehil mi? Bu işin adamı mı? Uhdesine verilen işi yapabilecek mi? sorumluluk sahibi mi?....gibi konulara pek bakan yok.
Eğer sorumluluk yoksa, orada sorun vardır. Sorunun olduğu yerde ise işler yürümez, yani o iş yerinin kıyameti kopar! Sevgili peygamberimize;
-“Ya Resulullah! Kıyamet ne zaman?”
Diye sorduklarında;
-“İş, ehil olmayana verildiği zaman kıyameti bekleyin” cevabı bize rehber olmalı.
Hani, araba kullanmak için ehliyet gerekiyorsa, ehliyetsiz araba kullanmak suçsa, ehliyetsiz araba kullananların, çoğunlukla kaza yapma olasılıkları çoksa, aynen bunun gibi, ehil olmayan, işten anlamayanların da, çalıştıkları iş yerini, bulundukları makamları yerle bir etmek, perişan duruma sokmak, iflas bayrağını çektirmek de aynıdır!
Cenap şehabettin’in çok güzel bir özdeyişi var; şöyle der;
-“yükseklerde yılana da, kartala da rastlarsınız. Birisi sürünerek, diğeri uçarak çıkmıştır.”
İşin içine; ideolojiyi değil, ehliyeti sokmak, işin içinde, mezhep, tarikat, siyasi mülahaza değil, işi yapabilme yeteneği olup olmadığına bakmak en doğru olandır.
Buradan hareketle, bakıyoruz; hiçbir dini, ilmi ve ilahiyat tahsili görmemiş insanlar, “sohbet hocalığı” yapıyor! Elif’i görse mertek sananlar, bir sitede, bir evde veya herhangi bir mekanda sohbet etmeye kalkıyor! “Yarım hoca dinden, yarım doktor candan eder” dedikleri gibi, insanları dini konuda yanlış ve hatalı bilgilendiriyorlar! İslam’ın “usulü”nü bilmeyen, İslam’ın ve Kur’anın ne demek istediğini anlamayan kısır düşüncelilerin bu davranışlarına “dur” demek gerekli.
İş, ehliyetten açıldığına göre, bir başka açmazımız da; “şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır” anlayışı! Nerede yazıyor? Kim söylüyor? Hangi belgeye veya hangi ayet ve hadise dayanıyor? Bu, “tarikat şeyhiyim” diyenlerin uydurdukları bir yalandır! Ehil olunmazsa, bu ve buna benzer saçmalıklarla daha çok karşılaşırız!
Ne mi yapılmalı? Her işyerinde, her toplulukta; ilahiyat tahsili almış, dinin özünü özümsemiş, Kur’anı ve Resulullah’ın anlatmak istediklerini iyi kavramış, ilmi ve mantıklı bir açıklama getirebilecek, Tefsir Usulü, Hadis Usulü, Fıkıh Usulü, Din Felsefesi, Kelam, Mantık…. Konularında “mürekkep yalamış” insanlara görev vermek daha doğru olur kanaatindeyim.
Bunun için; Diyanet’e, İlahiyat Fakültelerine ve de devlete çok büyük görev düşüyor. Aslında yapılıyor da, ama tamamen na ehil olanların kökü kazınmadı. Bu konuda çok ciddi ve titiz bir çalışma sergilemek lazım. Değilse, başımızı ağrıtan, ülkeye büyük zarar veren “paralel yapı” misali bir yapılaşma ortaya çıkar ki Allah korusun, o vakit; “dindar gençlik” yetiştirme düşünceleri hayal olur! Daha doğrusu, “sağlam temellere oturan bir toplumu” oluşturamayız.
Ehil olmayanları, derneklerde, vakıflarda, sivil toplum kuruluşlarında…da görmek mümkündür. Hiçbir zaman; “ben olmalıyım, ben yapmalıyım, ben olmazsam olmaz, ben vitrine oynamalıyım….” Düşüncelerine kapılmamalı.
PAYİTAHTTA BİR ÖMÜR
SÖZLERDE KENDİMİZİ ARAMAK
SEVGİ, İNSANA HAS BİR MEZİYETTİR!
VATAN VE İSLAM ŞAİRİ
YAZARLIK HAYATIM-YAYIMLANAN KİTAPLARIM VE EVRENSEL MESAJLAR SERİSİ
VAKT-İ MUHABBET
VUSLATININ 751. YILINDA MEVLANA
HER ZALİM CEZASINI ÇEKECEK!
TEVHİD’İN HAYATA YANSIMASI
PAYİTAHTA RUH VERENLER