Gülü yakıp, dikenin etrafında dolanmak, akıl kârı değildir.
Sevmek için; seveceğimiz kişiyi, nesneyi, varlığı iyi tanımak, özelliklerini iyi bilmek, bize karşı yaptıklarına bakmak, özverili tavırlar içinde olup olmadığını görmek gerekir.
Yeryüzünün en güzel duygusudur sevgi. Sevgi varsa; tasa, dert gibi şeylerin üstesinden gelir insan. O bir yumak gibi sarınca her şeyi, insanı her türlü kötülükten alıkoyar.
Sevginin olmadığı yerde nefret dahil her türlü kötülük vardır. Savaşlar sevginin olmadığı toplumlarda çıkar. Tek başına da olsa sevginin yeryüzüne barışı getirme gücü vardır. Tek çiçekle bahar olmaz ama bahar tek çiçekle başlar. Sevgide; kararlılık, sabır, azim, inanç, samimiyet başta gelir. Bunlar, sevginin olmazsa olmazlarıdır.
İlk toplumlardan bu zamana kadar geçen sürede insanlar hep sevgi-nefret çizgisinde gelip gittiler. Ne zaman sevgi egemen olmuşsa, insanlık savaşsız ve barış içinde yaşamıştır. Ne zaman nefret egemen olmuşsa, dünya ateş olmuş, barut olmuş, insanlara kıyılmıştır.
Sevgi ile büyüyen nesil başarılı olurken, ondan uzak olanlar kötülük kusarlar. Etrafımıza ve dünyamıza bakalım; nerede suç varsa- nerede kötülük varsa orada sevgi yoktur, olamaz da. Yeryüzünde nerede bir savaş varsa, orada kötülük vardır ama sevgi yoktur. Sömürenlerde ufacık bir sevgi olsaydı, şimdi yeryüzü yaşanılır olurdu. Maalesef her tarafta kötülük kokmakta, ölüm kol gezmekte. Çünkü sadece kendini düşünen insanda sevgi olmaz. Onların felsefesinde; birilerinin acı çekmesi vardır ki onlar rahat etsin.
Sevgi üzerine bina edilen yeryüzü şu an kimlerin elinde. Sevgisizlik üzerine bina olunmuş şu an ülkeler. Daha çok sömürmek için birbirleriyle yarışmaktalar. Ve bu rekabet, insanları birbirlerine karşı düşman hale getirmekte, sosyal olaylardan uzak durup bireyselciliği ön planda tutmakta.Ve kalabalıklaşan dünya da giderek yalnızlaşmaktadır. Çünkü daha çok kazanmak için rahatını daha çok ön planda tuttuğu için; birileri acı çekerken, o kendini daha mutlu hissetmektedir.Yapı taşı olan sevgi de kalmayınca, kimse kimseye acımamaya başlıyor.Ve büyük tufana tutuluyor insanlık.
Çünkü şu an yeryüzünde suç oranlarında artış gözlenmekte. Adam öldürme, hırsızlık, fuhuş, dolandırıcılık gibi suçlarda inanılmaz artış var. Nefretle yoğrulan insanlar her gün birilerinin hayatlarına son vermekte, her gün binlerce tecavüz haberleri duyulmakta, alınteri ile yıllarca çalışan on binlerce insanın emeği birilerinin kursağına çok kolay bir şekilde girmektedir. Neden acaba? Çünkü başkasına saygısı olmayan insanın başkasını sevmesi beklenemez. Gözü başkasının malında, canında ve ırzında olanda sevgi aranmaz. Ve sevginin olmadığı toplumlarda insanların hiçbir güvencesi olmaz. “Mümin”; güvenilen, itimat edilen… demektir.
Kur’an; “Müslümanlar ancak kardeştir, müslümanların arasını düzeltin”, “bir fasık haber getirdiği zaman araştırın”, “gıybet etmeyin, iftira atmayın, birbirinizin ayağını kaydırmayın….” Diyor. Biz ne yapıyoruz?
Düşün!
Gök niçin yüksek?
Yer niçin bir döşek?
Sular neden tatlı içecek?
Anla ve düşün.
Ömür bir kaydırak,
Dünya bir durak,
Eğlenceye dalarak,
Kendini kaybetme cifeye dalarak,
İbret al ve düşün.
Makamlar, mevkiler,
O bakışlar, sevgiler,
Alacaklar, vergiler..
Yok olacak bir düşün.
Gelsen de gelmesen de,
Sevsen de sevmesen de,
Ağlayıp gülmesen de,
Gözünle görmesen de,
Sınavdasın bir düşün.
Her kapıyı çalacak,
Ecel bir gün gelecek,
Yaşayanlar ölecek,
Gaflet etme bir düşün.
Ne yersen ye, ye giyersen giy,
Ağzın kapanacak, gözün yumulacak,
Belki bir metre bezin bile olmayacak,
Kafanı kullan, bir düşün.
Mezara gireceksin,
Yaptığını bulacaksın,
Amelinden sorulacaksın,
Dinle, anla, bir düşün.
Hikmet arar isen özüne bir bak,
Arap'ta, Acem'de, Rum'da arama
Hakikat nurunun aslı hakikat,
Aynada yansıyan nurda arama
Özünü bilenler, özrü silendir,
Turaplık, rızayı teslim edendir
Gerçek Abdal, Hakk'a hayran olandır,
Kibir ile gurur, horda arama
(Hacı Bektaş Veli)
