Haydi Arınalım!

Hayatımız fırsatlarla dolu. Her an, Rabbimiz bize imkân veriyor, fırsat halk ediyor. Yaratanımız, tabir yerindeyse bizi affetmek için bahaneler arıyor. Küçücük bir güzel davranışımızı, on ile, yüz ile, bin ile ve sayısız derecede ödüllendiriyor. Demek istiyor ki, "sen samimi olduğun, görevini içten gelerek, riya karıştırmadan yaptığın için seni cennete koymak istiyorum. Senin Cehennemde ceza görmeni istemem. Yeter ki az da olsa devamlı olsun.” Buradan hareketle; "sizin duanız (yakarışınız, fiili tavrınız, ahlaklı davranışınız, imanda tavizsiz oluşunuz…) olmasa ben size ne diye değer vereyim?” diyerek, bizim nasıl bir yol izlememiz gerektiğini vurguluyor. Bize yol gösteriyor.

Sağ olduğumuz, bu can gövdede konuk olduğu sürece daha çok fırsat zamanlarına şahit olacağız. Bu fırsat zamanlarından birisi de bugün. Bugün Regaib kandili. Kültürümüzde; "üç aylar” tabir ettiğimiz, halk arasında; "ilk namaz” denilen ve Şivlilik, fener alayı ve akşamında da Mevlütlerin okunduğu dua dolu bir kutlu gece yaşayacağız.

Üç aylar, Ramazan ayının müjdecisi. Yani, kendimize çeki düzen vermenin, eski hatalarımızı, günahlarımızı, kusurlarımızı… silmenin zamanı. "Günahına tövbe eden, hiç günah işlememiş gibidir” buyuruyor sevgililer sevgilisi Hz. Peygamber Efendimiz. Bu ne demek biliyor musunuz? Şimdiye kadar ne günah işlemişsen, onlara bir daha dönmemek, o tür günahları bir daha işlememek şartıyla seni Rabbimiz; "bu kulum günah işlemedi, tertemiz” diyerek kurtulmamıza vesile oluyor. Bundan güzel bir fırsat, bundan daha mutluluk verici bir durum olabilir mi?

Haydi öyleyse ne duruyoruz; bugünden tezi yok. Hemen tertemiz, şakır şakır bir abdest alıp, kıbleye yönelip, akşam camiye giderek, namazımızı cemaatle kılıp, ellerimizi Allah'a açarak, gözyaşı dökerek, arınma zamanı. Böyle yaptığımız zaman göreceğiz ki, ticaretimizin, çalışmamızın, aile hayatımızın, okul hayatımızın, sosyal hayatımızın… rengi değişecek.

"Zaman geçti, yaşım ilerledi, ben ki, şaribül leyli ven'neharım (Gece gündüz içiyorum), fuhuş peşindeyim, uyuşturucu müptelasıyım, kumarbazım… bundan sonra affetmez Rabbim” demeyelim. Küçücük bir içten ve samimi yöneliş, hayatımızı değiştirecek, tertemiz insan olacağız. Aklımız var, irademiz mevcut, sağlımız da yerinde maşallah! E, ne bekliyoruz? Neyi bekliyoruz?