HASAN’LAR BİTMEZ!

Geçtiğimiz hafta Türkiye'yi sarsan, hepimizin yüreğini parçalayan, uykularımızı kaçıran bir olaya şahit olduk. Bu olay, bizleri titretti, uyandırdı, kendimize getirdi. Doğrusu bendeniz, çok dersler çıkardım. Bana ve hepimize, eğer anladıysak şöyle diyordu;

-"Ey, sıcacık evlerde oturan, lezzetli yemekleri yiyen, sık sık banyosunu yapan, sıcacık yatağında uyuyan insan, sen bu ahvaldeyken, ben, soğukta mendil satarak hayatımı idame ettirmeye çalışıyorum. Param olursa otele gidip banyo yapıyorum, olmazsa banyodan da, temizlikten de bîhaber kalıyorum. Hiç etrafını düşünmeden, ilgisiz vaziyette, aymazca hayat sürüyorsun! Ama ben bu halime binlerce şükrediyorum, Allah'ın beni sınadığını biliyorum. Sen de biliyor musun? Sana da yaptıklarının hesabını soracağından haberin var mı? "Komşusu aç iken tok yatan bizden değildir” diyen bir peygamberin ümmeti olarak komşularını aç bıraktın, "Müminler ancak kardeştir” buyuran yüce Rabbimizin emrini bir kenara bıraktın, Müslümanlık sözle olmuyor, icraat gerekli…”

Hasan bize; el ele vermeyi, toplum içinde vurdumduymaz olmamayı, kendine Müslüman kalmayı, cemaati camide bırakmamayı, mahallemizden, sokağımızdan, apartmanımızdan, çevremizden habersiz olmamamızı öğretti. En önemlisi de; şükretmeyi, tevekkülü, sabrı, azmi, hayatta ayakta kalmayı, rahat uyumamayı, toplumun derdinin bizim derdimiz olduğunu… anlattı!

50. bitmez, bitmeyecek! Ancak Hasan'ı bu hale getiren zihniyetle bitecek. Ben üşüdüğüm zaman Hasan'ların üşüyeceğini de idrak etmedikçe, Hasan'lar aç kaldıkça, benim de aç kalacağım, mideme taş bağlayacağım şuurunu edinmedikçe, ekmeğimizi paylaşmadıkça, ensar olmadıkça Müslümanlığımın bir anlamı olmayacağını bilince bitecek Hasan'ların derdi.

Delikanlı Yürek!

Özümüzden vurdun, sen her birimizi

Hasan güzel insan, delikanlı yürek,

Gözyaşı döktürdün, yaktın gönlümüzü,

Hasan güzel insan, bükülmeyen bilek!

Mütevekkil halin, tutarlı sözlerin,

İnsanlara örnek, sağlamdır özlerin,

Tertemiz duruşun, kararlı gözlerin,

Hasan güzel insan, sıkılmayan bilek!

Bu duruşunla sen, asla yıkılmazsın

Hayat denizini, aşar yok olmazsın

Hakkı tanıyorsun, hâk olmazsın,

Hasan güzel insan, sökülmeyen yürek!

Şükürsüz seninle, kendine gelmeli,

Tamahkâr olanlar, örnekler almalı,

Varlıkla şımaran, kendini bulmalı,

Hasan güzel insan, bükülmeyen bilek!

Ülkeyi ağlattın, tüm sözlerinle,

Kendine bağlattın, bitmez özverinle,

Ciğerler dağlattın, yanan özlerinle,

Hasan güzel insan, yok olmayan yürek!

Bu tavrın içtendir, başka yok nedeni,

Yokluğun ateşi, yıkmıyor bedeni,

Sükutla bakıyor, takmıyor edeni,

Hasan güzel insan, hiç solmayan yürek!

Ensar Olamadık!

Ensar muhacirle, nasıl kardeşti?

Hepsi birdi dosttu, akrandı eşti.

Elleri değil de, ruhlar birleşti,

Biz hala hiç Ensar, olamadık ki!

"Müslümanlar kardeş”, der Kur'an'ımız,

"En güzelini ser”, der Fur'an'ımız,

"Varın yoğunu ver”, der Rahman'ımız,

Biz hala Kur'an'la, dolamadık ki!

Mümini döveriz, dine söveriz,

Batıla; "gel, gel” der, Hakkı kovarız,

Helale hiç bakmaz, haram geveriz,

Samimi Müslüman, kalamadık ki!

İnançlar kâğıtta, uygulanma yok,

Gözyaşı ağıtta, duygulanma yok,

Gerçeğe bakıp da, sorgulanma yok,

Hakikati asla, bulamadık ki!

Nebiyi dinledik, ashabı da hep,

Tâbi'yi dinledik, ahbabı da hep,

"Beli”yi belledik, erbabı da hep,