Konyaspor İstediğini Aldı
İMSAK “İ”LERİMİZİN 4. SÜ
Şubat ayı enflasyon verileri merkez bankasının faiz indirim kararını kolaylaştıracak
YAŞA ONU
Şeytanı Ne Davet Eder?
Ramazan’da Sağlıklı Beslenme Önerileri
BEREKET, HUZUR, UMUT...
TERÖR VE TERÖRİZM
DOLDURUŞA GELEN, UKRAYNA GİBİ OLUR.
SURİYEYİ BEKLEYEN TEHLİKELER
28 ŞUBAT POST MODERN DARBESİNİ UNUTMAYACAĞIZ VE UNUTTURMAYACAĞIZ!
Ortadoğu’da Yeni Oyun: Silahla Olmadı, Parayla Dene
ÇUMRA KARKIN’DA TANDIR EKMEĞİNİN SICAK YOLCULUĞU
KIZILDERELİ KATLİAMI
Acı nedir bilir misiniz?
Honda Civic Yenilendi
Eğitim de denetim de şart
Futbol hatalar oyunu derken bunu kastetmemiştik
TRAFİK SİGORTASINA YETKİ BELGESİ ESNAF ÇÖZÜMÜ
SULTAN VAHDETTİN’İN MEZARI TÜRKİYE’YE GETİRİLSİN
Dünya; vahdetle, birlikle, el ele vermekle, elimizi taşın altına koymakla, hayat boyu iyilikler yapmakla, veren el olmakla… değer kazanır.
Hiçbir insan, karşısındakine artı değer vermeden, üretmeden, çabalamadan, alın teri dökmeden, aklını terletmeden, fikir geliştirmekten uzak kalamaz. İnsanın mayasında; tembellik, atalet, vurdumduymazlık, aymazlık, bana ne, beni ilgilendirmez, gelen ağam giden paşam… gibi olumsuz duygulara yer yoktur.
"İnsan ancak elinin emeğini yer.” "oturduğumuz yerden gökten ne altın yağar, ne gümüş.” "Armut piş, ağzıma düş” anlayışı yoktur. Rabbimiz; "Sizin duanız olmasa Allah size ne diye değer versin”, derken mutlaka hareket halinde olmamızı, insanlığa, ülkeye, yaşadığımız ve nimetlerinden yararlandığımız yerlere hizmet etmekle yükümlü olmamız gerektiğini belirtir.
Baktığımız zaman yaratanımızın, çalışanlara kesinlikle karşılığını verdiğini görüyoruz. Bu konuda ayırım yapmıyor. Dünyayı isteyene dünyayı, ahireti isteyene de ahireti vermektedir. Ancak hem dünya hem ahirete yönelik çalışmalar değer taşır.
"Paranın efendisi ol, para senin efendin olmasın”, "Sen parayı yönet, para seni yönetmesin”, "nefsine dizgin vur, değilse nefsin sana dizgin vurur”. "Nefsini bilen rabbini bilir”
Dünyayı cennet yapan, adamlık vasfı kazandıran, hiçbir vakit; "Keşke”lere yöneltmeyen, ah-vah ettirmeyen, nedamete sokmayan… "İ”leri hepimizin topyekûn yapması şarttır.
"İ”lerin birincisi ve en önemlisi; "İman”. İman varsa imkân da vardır. İman; hayat dağdağasını amasız, fakatsız, ön şartsız sineye çekmek, yaşanabilen, huzur dolu bir yerküreye sahip olmaktır. İmanın olduğu yerde; barış vardır, kardeşlik hâkimdir, sevgi, saygı, insana hizmet söz konusudur. İman, içimizde kaynayan gizli bir cevherdir. İman, aşırılıklara fren görevi görür. Gayyaya düşmememize, esfele yuvarlanmamamıza sebeptir. Bu yüzden
Merhum Âkif;
"İmandır o cevher ki İlahi ne büyüktür.
İmansız olan paslı yürek sinede yüktür!” der.
Az Bulunuyor!
Gezsen dünya ferdini, bulurum diye,
Ruhu temiz duranlar, az bulunuyor,
Sohbet ile derdini, alırım diye,
Gönüllere girenler, az bulunuyor!
Yaratığa hidayet, Hakkın sözleri,
Kur'an'daki her ayet, süsler özleri,
Hakça düşünceler de, besler bizleri,
Gerçekleri görenler, az bulunuyor!
Kılıklar kıyafetler, adam etmiyor,
Şölenler ziyafetler, lezzet katmıyor,
Riyakâr nezaketler, özde tutmuyor,
Sevdiğini saranlar, az bulunuyor!
Dili kalbinde olan, tefekkür eder,
Dilârâları bulan, tezekkür eder,
Rab rızasını alan, teşekkür eder,
Kalbi toplu vuranlar, az bulunuyor!
Yunusvari erenler, gerçeği bulur,
Cana gönül verenler, deryaya dalar,
Nefsi terbiye eden, Rabbini bilir,
Hakikate varanlar, az bulunuyor!
Allah'ın İşi!
Şu evren bilmece, insan zerresi,
En büyük yaratış, Allah'ın işi,
Hakkın kudreti her bir kürresi,
Yoklardan var ediş, Allah'ın işi!
Oku da incele, yaz muammayı,
Tefekkür ederek, çöz muammayı,
Hesap eyle gözet, öz muammayı,
Kendine yar ediş, Allah'ın işi!
Erenler tespihi, elden düşürmez,
Allah'ın adını, dilden düşürmez,
Âşık aşka gelir, halden düşürmez,
Cananı ar ediş, Allah'ın işi!
Bu kader kitabı, okunasıdır,
Yapılan hatalar, dokunasıdır,
Günahtan cürümden, sakınasıdır,
Şeytanı har ediş, Allah'ın işi!
Rabbin sözlerine, aymaz değiller,
Kur'an mesajına, uymaz değiller,
Rahmani kelamdan, caymaz değiller,
Mihmanı kâr ediş, Allah'ın işi!
İMSAK “İ”LERİMİZİN 4. SÜ
28 ŞUBAT DEYİNCE!
“İ” LERİMİZ (3)
SEVGİYE AÇILAN KAPILAR VEYA DİLARA
“İ” LERİMİZ (2)
“İ” LERİMİZ
DÜŞÜNCE ÜZERİNE
ALTI ŞUBAT DEPREMİNİN ARDINDAN
ŞİİR MEKTEBİ
O KADAR MI ZOR?