Dünyaya Açılan Kapı: Yeni Konya

Konya'da 2000'li yıllar içinde çok sayıda gazete çıkarma girişimi başarısızlıkla sonuçlandı. Bunlar; Maraton (Mustafa Güden), Söz (Haşmet Öyken), 42 Konya (Osman Kabalcı), Konya (İbrahim İpbüker- Hüseyin Oğuz), Türkiye'de ve Konya'da İleri (H. Ahmet İlerigiden), Anadolu'da Gündem (Abdullah Soyer), Global Haber (Şükrü Kanber). Bu gazeteler, çok iddialı çıktılar ama uzun ömürlü ve kalıcı olamadılar. Rıza Poçan'ın, "Sorgu” gazetesi de uzun süredir sessizliğini koruyor.      

Hep söylenir ya; "Konya Kültür Başkenti” diye. Bu kadar gazete, bu kadar dergi çıkması bunu ispat ediyor bir noktada. Birçok gazete ve dergi yayın hayatına atılmış, halkla içiçe olmuş, onlara; kültür vermeye çaba göstermiştir. "Ben de bir gazete kurayım” demek kolay da, onu ayakta tutmak, istikrarı korumak, okuyucuya ilk günkü gibi, haber, objektif siyaset, köşe yazıları, spor… gibi halkı ilgilendiren konularla dimdik ayakta durmak son derece zordur. Bu hususta maddi desteği, halkın ilgisini, okur potansiyelini elde iyi tutmak gerekir. 

Bu yönüyle YENİ KONYA'yı ne kadar tebrik etsek, ne kadar başarısını övsek yine de az! Zira, kurulduğu 01 Haziran 1949 tarihinden beri- ki benimle yaşıt- en uzun soluklu bir Gazete. En uzun dönemimini Gücüyener'lerle devam ettirmiştir. O dönemde; hem gazete, hem de kitap kırtasiye işlerini birlikte yürütüyorlardı. 

Konya küçüktü. Benim doğup büyüdüğüm ev; eskiden Küçük Aymanas denilen, son zamanlarda Kalfalar mahallesi olarak değiştirilen mahalledeydi. Mahallede ne bakkal vardı ne de gazete satıcısı. Bir ihtiyacımız olduğunda Çaybaşı'na kadar gider, bakkal Hasan Ağa'dan alacağımızı alırdık. Tabii Hasan Ağa gazete satmazdı. Gazete almak için mutlaka Hükümet Meydanı'na gidilecek, Kırmızı Kütüphane'ye varılacak, YENİ KONYA alınacaktı. Çünkü burası Konya'nın kalbi gibiydi basın olarak! 

Konya deyince; Hükümet Meydanı, Kayalı Park, Türbe önü, Alaaddin Tepesi, Zafer, Form, Meram'dan ibaretti. Öyle bugünkü mahalleler olmadığı gibi, ulaşım da kısıtlıydı! Şehre indiğim zaman kesinlikle Hükümet Meydanı ziyaret edilecek, Kırmızı Kütüphane'de soluklanılacak, YENİ KONYA  alınacak, Kayalı Park'a gidip, yaz günüyse buzların üzerinde soğutulan gazozlar alınıp buz gibi içilecek, seyyardan, taze simit ve ay çiçeği alınıp, park'ta banka oturulacak YENİ KONYA  açılıp okunacaktı. Yanıma oturan yaşlı amcalar da; gazeteye adeta kuş bakışı bir göz Atar eğer ilgisini çeken yazı ve resim olursa, benden izin ister ve su içer gibi gazeteyi okurdu! Genelde çiftçilerin, tarımla ilgili haberleri dikkatlerini çekerdi. Piyasada başka gazete yoktu. Kesinlikle YENİ KONYA'dan alınacaktı bütün haberler. Aynı zamanda bugünkü kadar iletişim imkanı da mevcut değildi. Radyo, bir iki evde ya vardı ya yoktu! Televizyon deseniz hak getire! Adam köyden gelmiş, Kayalı Park'ta dinlenecek, sıcaktan bunalan canını serinletecek ve soluklanıp gidecekti. Dinlenirken de, yarın hava nasıl olacak, tarımla ilgili hangi haberler var? Sporda neler olmuş? Bunları da merak ediyorlardı. 

Berberde YENİ KONYA, otobüste YENİ KONYA, evlerde YENİ KONYA, okullarda YENİ KONYA! Bugün itibariyle; marketlerde, bakkallarda ve her yerde YENİ KONYA! Sabahlaeyin uyanan herkesin posta kutusunda YENİ KONYA! İşyerini besmeleyle açan işyeri sahibinin kapısının altından YENİ KONYA'yı, dağıtıcının bıraktığını görürsünüz!   

Yeni Konya, Konya basının abisidr dersem her halde yanılmış olmam. Şimdi ayaklarını daha sağlam basıyor ANMEG vasıtasıyla. İyi ki varsın YENİ KONYA! Yeni Konya'da yazar olmak bana göre bir ayrıcalıktır. 

ANMEG; Kültür başkenti Konya'ya yaraşır hizmetlere devam ediyor. Anmeg'in amiral gemisi de YENİ KONYA!