ÇANNAKKALE’DEN MEKTUPLAR VE TYB 2014 YILI ETKİNLİĞİ!

Öyle bir açılış ki, öyle bir başlangıç ki; salonda duygulanmadık kimse kalmadı! Aslında Çanakkale, duygu dolu, yürek burkan olaylarla dolu! 2014 yılının ilk etkinliğini TYB; “ÇANAKKALE’DEN MEKTUPLAR” la açtı! Bu yılki etkinlik programı, geçen yıla göre daha dolu dolu! “iki günü birbirine denk olan zarardadır” ilkesine uygun bir program hazırlanmış! TYB yönetinin kutluyorum. Allah, bu kardeşlerimize zeval vermesin. Yazı sütunum yeterli olmadığı için, size sadece bir mektup örneği sunmak istiyorum;
         Kınalı Kuzu
         Yozgat’ın Sorgun kazasının Karayakup köyünden cepheye gelen Murat, bölükteki tıbbiye öğrencilerinden Şükrü’ye bir mektup yazdırır:
         “Anacığım kardeşlerimi askere gönderirken başına kına koyma…Zabit efendi bana sordu cevap veremedim. Kardeşlerim de cevap veremeyip mahcup olmasınlar.”
         Bir müddet sonra Murat’ın anasından cevabi mektup yetişir:
         “Ey oğlum, gözümün nuru Murat’ım! Zabit efendiye selam söyle…Biz kurbanlık koçları kınalar öyle kurban ederiz. Sen dört kardeşin arasında kurbansın.Sen İsmail’sin(as). Sen orada şehit olacaksın inşallah. Kurbanlık koçlar nasıl kınalanırsa, ben de onun için senin saçını kınalayıp gönderdim.”
         Ve mektup Çanakkale’de Murat’a ulaştığında, Murat’ın kınalı başı çoktan Allah’ına kurban gitmiştir bile…
         Üsteğmen Zahid’in Vasiyeti
         “Bu günlerde her zamankinden daha önemli muharebelere gireceğiz. Bilirsin, her muharebeye giren ölmez. Fakat eğer ben ölürsem sakın gam yeme… Beni ve seni yaratan Allah bizi nasıl dünyada birbirimize nasip etti ise, benden şehitlik rütbesini esirgemediği taktirde, elbette, ruhlarımızı da birbirine kavuşturur. Vatan yolunda şehit olursam bana ne mutlu. Ancak, sana bir vasiyetim var:
         Birincisi benim için kat’iyyen ağlama…
         İkincisi, eşyamın listesi ilişikte. Bunları sat, ele geçecek paradan “mihr-i muaccel ” ve “mihr-i müeccel ” ini al, üst tarafı ile bana bir mevlüt okut. Eğer bunlar sana borcumu ödemezse hakkını helal et ve ilk gece aramızda geçen sözü unutma…”
         Ayrıca mektubun içinden kırmızı kordelaya bağlı bir de saç demeti çıkar. Saçın tazeliği bunun mini mini bir yavrunun başından kesilmiş olduğunu göstermektedir.
         İşte o zaman herkes Zahid’in evli olduğunu ve Nadide isminde de bir yavrusunun varlığını öğrenir. Çünkü Zahid Üsteğmen cepheye gelirken arkasında evlad ü iyal düşüncesini de bırakmıştır. Ve savaş boyunca ne izin isteyerek evine gitmeyi düşünmüş ne de o konuda iki çift laf etmiştir.
         Zahid, 9 Ocak 1916’da şehit olur.
         Gümüşhane’nin Şiran ilçesinden Üsteğmen Zahid, Aziziye ilçesinin Kılıç Mehmet Bey köyünden Ahmet Efendi’nin kızı, eşi Hanife Hanım’a yazdığı ve vasiyetini bildirdiği mektubunu şu cümle ile bitirir:
         “Bu vasiyetimi aldığınız zaman yüksek sesle ağlamanıza razı değilim.”
Çanakkale ruhu, devam ediyor, devam edecek! Zira İslamiyet kıyamete kadar var olacağına göre; şehitlik, gazilik, vatan sevgisi, Bayrak sevgisi, Ezan sevgisi, Kur’an sevgisi varlığını sürdürecek! Ne mutlu bu yolda gidenlere!