Bu Kafayla Terör Bitmez

Her gün şehit, her gün gözyaşı! Hiçbir şey diyecek durumda değilim inanın! Siz bunz ister, “sözün bittiği yer” deyin, ister, “ne olacak böyle” deyin ne derseniz deyin ama Allah aşkına; “su akar türk bakar” kabilinden olmasın! Hani terörü önleme paketi vermişti CHP, ne oldu? mesele sadece paket hazırlamak, öneri sunmak, tel’in etmekle bitmiyor! Muhalefet yapacağız, hükümeti köşeye sıkıştıracağız demekle de olmuyor! Diyelim ki hükümeti köşeye sıkıştırdınız ve yine diyelim ki yapılacak genel seçimde CHP veya MHP iktidara geldi! Eğer onlar da aynı AK Parti hükümeti gibi; reformlara hız verir, terörü bitirmek için kesin kararlılığını ortaya koyar, ülkemizi ayağa kaldırır, yabancıya el avuç açmaktan kurtarırsa- ki temennimiz odur- onların da başına aynı felaket gelecektir!

Terör; huzuru, istikrarı, rahatı, barışı, ilerlemeyi, kardeşliği, el ele tutuşmayı…sevmez. Ne zaman böyle bir görüntü ortaya çıkmışsa şer odaklar devreye giriyor ve ayaklarımıza pranga vurmaya çalışıyor!

O yönüyle aklımızı başımıza alalım. Bakın yine şehitlerimiz var! yine analarımız ağladı! Yine ülkeye ateş düştü! Bunda hükümetin kusuru varsa, oturun masaya, enine boyuna konuşun. Ama konuşmuş olmak için değil, gerçekten akan kanı durdurmak için kounuşun. Hamaset yapmak, nasıl da hükümeti kündeye getirdik demek için değil, ülke elden gitmesin, kalkınan ülke olalım, barışa adım atalım için!

Terör, lafla bitecek bir bela değil! hele hele sıcak ortamlarda, dost meclislerinde, sırça köşklerde ahkam kesecek mevzu hiç değil! bunun siyasete alet edecek tarafı da yok. Akan kan hepimizi rahatsız ediyor. Terör hepimizin canını yakıyor.

Terörün bitmesini gerçekten istiyor musunuz? O zaman şu şiirlerimi iyi okuyunuz ve düşününüz!

ATEŞ BACAYI SARDI!

Yalan söylediler, talan yaptılar,

Milleti fişlediler fena çarptılar,

“Sakın yapma” deyip parsa kaptılar,

Şimdi ateş bacayı sardı.

Mitingler yaptılar, ıslık çaldılar,

Bayrak salladılar alkış tuttular,

Kafalarda soru kaldılar,

Şimdi ateş bacayı sardı.

Devletin içinde devleti soydular,

Halkın düşüncesine ipotek koydular,

Muhaliflerini acımadan vurdular,

Şimdi ateş bacayı sardı.

Ülkenin altını üstüne getirdiler,

Teşkilat kurdular paraları götürdüler,

El attıkları her yeri batırdılar,

Şimdi ateş bacayı sardı.

Yediler, içtiler, gezip tozdular,

Vatanın güzelliğini bozdular,

“Dur” diyen çıkmadı iyice azdılar,

Şimdi ateş bacayı sardı.

Terörle yaşayıp, törerle güldüler,

İstedikleri mekana doldular,

Haraç kestiler harami oldular,

Şimdi ateş bacayı sardı.

Yapılanlar çıkmaz mı sandınız,

Gerçeği yalanladınız, yalana kandınız,

Allah’ı bırakıp, “İzm”lerle yandınız,

Şimdi ateş bacayı sardı.

EBU CEHİLLER ÖLMEDİ!

Dün vardı, bu gün var,

Yarın da var olacak,

Bu bir denge,

Biri bir uçta, diğeri bir...

Bir tarafta zulüm,

Diğerinde tekbir..

İster zamanı susturmak,

Belki de Peygambere saldırmak,

Bazen de İmanı rafa kaldırmak,

Müslümanı vurmak,

Tarihe ters durmak...

Onlar var diye hayıflanma,

“Emrolunduğun gibi dosdoğru ol”,

Hakkı söyle, Hakkı savun, yılma...

Ebu cehiller  ölmedi,

Kıtaları aşıyor..

Onun görevi aldatmak,

Doğruları gizleyip, şeytana bağlatmak..

Üzülme, ağlama, bu günler geçer,

Gözyaşları her zaman mazlumu seçer...

Akan her yaş, şeytana tuzak,

Cennete müjde, Cehenneme uzak...

Geceler bizleri bekliyor;

Ağlamak, yalvarmak için,

Dua etmek, haykırmak için,

Zalimlerin zulmünü durdurmak için..

Ebu cehillerin şerrinden kurtulmak için...