Bu Günler Sizin Olsun

Dün (Pazar) babalar günüydü. Her yerde alışveriş çılgınlığı yaşandı. Bu günler; lüzumsuz para harcamak, israfa yönelmek isteyenler için bir fırsat! Cebindekini; fakire, fukaraya, garibana, muhtaca, boynu bükük olana, memleketinden zorla çıkartılmış, ülkesi elinden alınmış, vatanında zengin iken fakir ve dilenir hale gelmiş… insanlara vermekten, varını yoğunu "ihsan ve imsak şuuru” içinde paylaşmaktan uzak kalan insanlar "babalar günü”nü kutladı! 

Bendeniz, oldum olası bu günlerden haz almam. Sadece "babalar günü” değil; her güne değişik isimler veren, içi boş, kuru ve edebiyatını yapmaktan öteye geçmeyen, iyi bir sohbet ortamı oluşturan  sözlerden başka bir şey olmuyor! Bu günlerde ruh yok! Bu günler maskeli, samimiyetten uzak! 

 

Yüreğimi Yaralar!

 

İstemem olmasın bu günler,

Silin tarihten isimlerini!

Sökün atın bu günlerin resimlerini!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

Kimse; sıvazlamasın sırtımı, okşamasın başımı, 

Yapmasın kimse bana ekmeğimi aşımı!

Arıyorum durmadan anlayın telaşımı!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

Dün rüyamda gördüm seni baba;

Kucağını açmış, "gel oğlum” diyordun!

Seviyor, kokluyor, öpüyordun…!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

Anneler, merhametin, sevginin zirvesi,

Ne büyük şey annelerin karşılıksız vermesi!

Yorulup da, "yorulmadım” demesi.

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

      

       

         "Baba”, "Anne” dedikçe adamlar,

Kafam zonklar, gözüm yaşarır, 

Sol yanımdan bir şeyler damlar!

Yılın iki günü yüreğimi yaralar;

Biri anneler günü, diğeri babalar!

 

 

     

BABALAR GÜNÜYMÜŞ BUGÜN!

 

Bunca zaman oldu hala özlemin bitmedi!

Nerdesin, nasılsın? Rahatın orda iyi mi?

 Babasızlık zor geliyor bana!

Hani bana çocukken; "evladım” derdin ya,

Özledim o sözlerini senin!

Bir kere rüyama girsen, bir kere yüzünü görsem,

Bugün babalar günüymüş! Ne yapayım!

Babasız babalar günü mü olur?

Yaş ne olursa olsun "baba” başka bir duygu!

Allah'ın sevgili kulusun bilirim ama seni çok özledim!

Sen gittiğinde çocuktum, öğrenciydim, çalışmıyordum,

Sana bir mezar bile yaptıramadım baba!

Hakkını helal et olur mu? 

Baba hakkı ödenmez, baba hakkı kutsal!

Babalar baş tacı, babalar aile direği!

Ahlakı senden öğrendim, bizlere kılavuzdun,

Bana örnektin, aileye rehberdin!

Herkes; "baba” dedikçe burnum sızlıyor baba!

Yaşım bu kadar oldu ama olsun yine babaya muhtacım.

Huzurevlerine gidenler bilir babaların ne çektiğini,

Babadan mahrum kalanlar anlar, babasızlığın ne anlama geldiğini!

 

 

 

 

Ruhsuz Günler!

 

Günler var, haftalar var…

Hemen geçer mi kalıcı olanlar?

Bu ne?

Bu mu?

Hiç hürmet görmeyen,

İtilip kakılan,

Şamaroğlanı olan,

Devamlı hor görülen,

Durmadan dayak yiyen…

Kadınlarımızın günü!

Bu, Sevgililer Günü;

Adı güzel,

Ama ya içeriği?

İçi boş,

Ruhsuz,

Renksiz,

Dili ucu sözü!

Peki buna ne dersin?

Bu da; kahır yükü,

Gecesi acı,

Gündüzü gözyaşı,

Dert üstüne dert…

Anneler günü!

Ya bu?

Hayatta kalabilmek için,

Durmadan koşturan,

Ekmek parası için,

Namerde muhtaç olmayan,

Acıları içine akıtan,

Evinin direği

 "Babalar günü!”

Günler, günler, günler…

Ruhsuz günler,

İçiboş zamanlar,

Riya kokan anlar!

Maskeli sözler!

Vampir gözler!