BAŞIN SAĞ OLSUN TÜRKİYE’M!

Elazığ'da, 6.8 büyüklüğünde deprem oldu. 35 canımız şehit oldu. 1466 vatandaşımız da yaralı kurtuldu! Deprem sonrasındaki hengâmeyi ekranlardan içimiz parçalanırcasına izledik. Türkiye'nin her tarafından yardım ekipleri seferber oldu. Rabbim, böyle afetler vermesin, milletimizi, insanlarımızı her türlü sıkıntıdan, kardeşliğimizi zedeleyen tavırlardan korusun.

Deprem; ne zaman geleceği, nasıl bir sonuçla karşılaşacağımızın belli olmadığı tabii bir afet. "Ateş düştüğü yeri yakar” şeklinde bir deyişimiz var. Gerçekten de öyle; bu kış kıyamette, evinizde, sıcacık ortamda otururken bir anda sarsıntı oluyor ve eviniz başınıza göçüyor! Kurtulabilirseniz kurtuluyorsunuz, değilse beton kalıpları arasında kalıyor ve hayata veda ediyorsunuz. 

Allah'a hamdolsun, bütün kurum ve kuruluşlarımız, sivil toplum örgütlerimiz, seferber oldular! Devletimiz her zaman; darda, sıkıntıda kalan, aç ve açık olanlara elini uzatıyor. Sadece Türkiye'de değil, dünyanın her yerinde aynı duygularla hareket ediyor. 

"Düşenin dostu olmaz” sözünün askıda kaldığı, "düşenin dostu olur” anlayışının ete kemiğe bürünmüş bir halini yaşadık Elazığ'da. Bakmayın bazı çatlak seslere; hükümeti, devleti eleştiren ahmaklara! Bu günde, kenetlenmemizin zirve yaptığı, zirveleşeceği bu ortamda kendini bilmezlere, haddini aşanlara aldırırş edilmemelidir. "it ürür, kervan yürür”. 

"Biz Suriyelilere taş atıyoruz ya..."

Hastanede tedavi gören depremzede, "Biz Suriyelilere taş atıyoruz ya, Mahmut isimli Suriyeli bir çocuk tırnaklarıyla toprağı kazıya kazıya elleri paramparça beni oradan çıkardı. Ben ölsem o çocuğu asla unutamam" dedi. 

İnsan olmak, insan kalmak; her halü kârda, her durumda; "amasız, fakatsız” destek olmak, yardıma koşmakla mümkündür. Türkiye'mizin başı sağ olsun. Depremde vefat eden kardeşlerime rahmet, yaralı gönül dostlarına acil şifalar dilerim.

Kenetlendik Elazığ'da!

Elazığ depremde, yerle bir oldu,

Allah böyle afet, salmasın yurda,

Sokaklar caddeler, figanla doldu,

Kötü akıbetler, gelmesin yurda!

Büyük bir gürültü, afakı sardı,

Binalar devrildi, ortam karardı,

Sanki kıyametten, bir sahne vardı,

Depremden yıkıntı, kalmasın yurda!

Birden el göründü, umut yeşerdi,

Saatler geçse de, insan yaşardı,

El ele milletim, bunu başardı,

Rabbim felaketler, vermesin yurda!

Istırap gözyaşı, sel oldu aktı,

Bütün insanlarda, elem bıraktı,

Türk milletini de, derinden yaktı,

Acıklı gözyaşı, kalmasın yurda!

Her yerden yardıma, koşuyorlar hep,

Yürekte üzüntü, taşıyorlar hep,

Deprem ankazını, aşıyorlar hep,

Rabbim böyle afet, dolmasın yurda! 

Milletçe her zoru, geçiyoruz biz,

Muhtaçlara kucak, açıyoruz biz,

Gönüllere sevgi, saçıyoruz biz,

Güzellik çiçeği, solmasın yurtta!

İlahi depremle, deneme bizi,

Afetler vererek, sınama bizi,

Yerlere sererek, kınama bizi,

Allah'ım afetler, gelmesin yurda!