ANNELER GÜNÜNE BİR BAŞKA AÇIDAN BAKIŞ!

160476438. gününün tarihçesini anlatmayacağım; hep anlatılıyor. Anneler gününe ait laf kalabalığı da etmeyeceğim. Yılda bir kez anneler günü mü olur? Her gün, her an, her dem annelere hastır… Gibi söz de söylemeyeceğim. Sadece kendi başımdan geçen bir anne hikayesini dile getirip, annenin ne kadar önemli olup, annesizliğin "hiçsizlik” olduğunu, anneyi kaybetmenin gönlümde meydana getirdiği travmayı şiirlerimle ele alacağım. Bu yaşın sahibi oldum, hala annemi, babamı arıyorum biliyor musunuz? Annesine, babasına hürmet etmeyen, annelerini terk edip gidenlere "veyl” diyorum.

 

Anacığım

 

Düşmanlığı yok eder, dosta kapılar açar,

Kadınların baş tacı, biricik anacığım,

Merhameti çok eder, cana muhabbet saçar,

Merhametler aracı, biricik anacığım!

 

Ana gibi yar olmaz, o bir başka anadır,

Yalanlardan haz almaz, doğruluktan yanadır,

Rabbine nazsız kalmaz, tüm niyazlar onadır,

Âlem sana duacı, biricik anacığım!

 

Hayattan haz almadı, dert başından gitmedi,

Kitap kâğıt bilmedi, eli kalem tutmadı,

Üzüntüsüz olmadı, sıkıntısı bitmedi,

Yaşadığı hep acı, biricik anacığım!

 

Süslüyordu durmadan, kalpleri her haliyle,

Besliyordu canları, nimetin helaliyle,

Sarıyordu şefkatle, rahmanın cemaliyle,

Gönüllerin ilacı, biricik anacığım!

 

Bu şiir, başta, erken yaşta (11 Temmuz 1963) kaybettiğim annem ve bütün annelere yazılmıştır.

 

Yürek Yaralar!

 

İstemiyorum atın, bütün cismini,

Siliverin tarihten, günün ismini

Tümden unutuverin, hüzün resmini

Bitmiyor acı günler, yürek yaralar;

Biri anneler günü, biri babalar!

 

Sıvazlamıyor artık, kimse başımı,

Yapan çıkmıyor şimdi, sıcak aşımı,

Sonu gelmez hüznüm var, gör telaşımı,

Istırap yüklü günler, yürek yaralar;

Biri anneler günü, biri babalar!

 

Bu günler boynum büker, canım dağlatır,

Kirpiklerim ıslatır, gözüm ağlatır,

Hüzün pınarlarımı, durmaz çağlatır,

Öksüz yetim günlerim, yürek yaralar;

Biri anneler günü, biri babalar!

 

 

Onlarsızım!

 

Bir yaz günü ansızın, bırakıp da gittiniz,

Şimdi ben boynu bükük, annesiz babasızım,

Öksüz yetim koydunuz, derdime dert kattınız,

Garibim kimsesizim, şimdi ben onlarsızım!

 

Yüzünüzü unuttum, hayalle yaşıyorum,

Yoksunluk yangınıyla, ateşler taşıyorum,

Babasızlık derdiyle, yılları aşıyorum,

Sol yanımda ağrı var, onlarsız manasızım!

 

Yıllarını sabırla, fakirce geçirdiler,

Hastalıkla kahırla, şakirce geçirdiler,

Hiç isyan etmediler, zakirce geçirdiler,

Ben mahrumum bunlardan, hepsi içimde sızım!

 

Dört çocuk büyüttüler, Hakka kul olsun diye,

Okuttu eğittiler, hayra el olsun diye,

Cana aşk akıttılar, akan sel olsun diye,

Bunlar mazide kaldı, onlarsız dermansızım!

 

Gel de Bana Sor

 

Dokuz yüz altmış üç, dert boyum aştı,
Mevsim yazdı, lakin yüreğim kıştı.
Annem öldüğünde feleğim şaştı,
Öksüzlük ne imiş gel de bana sor!

Araları kısa, üç aylık zaman,
Bir anda öldüler, halim pek yaman,
Dört kardeş döküldük, aman ki aman,
Öksüzlük ne imiş gel de bana sor.

Yaş o zaman on beş, çocuktum belki,
Yediğim darbenin ilkiydi ilki,
Unutulmaz, derin yara bu yılki,
Öksüzlük ne imiş gel de bana sor.

Üzüntüm ruhuma bir "akar” oldu,
Gariplik boynumu hep yıkar oldu,
Tattığım acılar pek yakar oldu,
Öksüzlük ne imiş gel de bana sor.

Annenin Gözyaşları!

 

Sana canımı kanımı verdim,

Her şeylerimi yoluna serdim,

Biliyor musun ne çok severdim,

Annene bunu yapmamalıydın!

 

Oğul diyerek kızdan ayırdım,

Fazlaca verdim seni kayırdım,

Kendim yemedim iyi doyurdum,

Annene bunu yapmamalıydın!

 

Ananın hakkı kutsal bilesin,

Hatırı yıkma dua alasın,

Kibirli olma adam kalasın,

Annene bunu yapmamalıydın!

 

Tırnaklar etten, ayrılır mı hiç?

Ana evlattan, sıyrılır mı hiç?

Bu da kardeşin, kayrılır mı hiç?

Annene bunu yapmamalıydın!

 

Eşyalarını hep kokluyorum,

Gözyaşlarımı çok saklıyorum,

Gelirsin diye yol bekliyorum,

Annene bunu yapmamalıydın!

 

Umarım sen de aynı olursun,

Bana yaptığın bir gün bulursun,

Yalvararak hep, bana gelirsin,

Annene bunu yapmamalıydın!