Protokolde israf mübah mı?

İster özel ister devlet olsun, herhangi bir kuruma bir öğrenci girse, en üst düzey yönetici ile görüşse ve dese ki;

Benim ailemin durumu iyi değil, bana burs verebilir misiniz?

O öğrenciye verilecek cevapları herkes tahmin edebilir.

Birkaç istisna dışında o öğrenci mutlaka eli boş döndürülür o kurumdan.

Ama gelin görün ki küçük büyük fark etmez tüm kurumlarda protokol için, davetler için, tebrikler için, herhangi bir program için yığınlarca para harcanır ve kimsenin o harcanan parayı gözü görmez.

Türkiye Yüzyılı dediğimiz şu günlerde temsil için harcanan paralara sıkı bir denetim getirilse nasıl olur?

Makam odasına alınan son sistem mobilyalardan tutun da eskidi hemen değiştirelim denilen teknolojik aletlere kadar…

Hepsine ciddi bir denetim getirilse?

Kim kimi denetleyecek dediğinizi duyar gibiyim…

O zaman şöyle bir yol izlense…

Kısa videolarla veya görsellerle…

Devlet kurumlarındaki israfları örnekleriyle birlikte, o kurumları yöneten yöneticilerin makam araçlarındaki video oynatıcılarına yüklese yetkililer…

Bir yerden bir yere giderken o görseller izlense…

Hani uzun tünele girince radyo otomatik karayollarının bilgilendirme frekansına bağlanıyor ya…

Köy okullarının ihtiyacı da işlense o görsellerde, taşradaki bir kurumun ihtiyaçları da işlense…

Ayağındaki su geçiren ayakkabıyla okula giden çocuğun gözlerindeki olmayan ışıltı da işlense, ödenek olmadığı için tek maaşla çalışan bir memurun kendi aracıyla devletin işlerini takip etmesi de işlense…

Ödenek geri gidecek ve harcanmazsa seneye de ödenek gelmez düşüncesiyle makam odasını Karun'un kafasındaki oda gibi donatan müdürün odası da işlense, odasına bir masa dahi alamayan bir müdürün çaresizliği de işlense o görsellerde…

Diğer arkadaşları turlarda şehir şehir gezerken sırf imkânsızlıktan ötürü "gezmeyi sevmem” diyen öğrencinin çaresizliği de işlense.

Altındaki makam aracıyla sadece Ankara'ya gitmesi gereken bir yetkilinin hazır ayaktayken başka şehirlerdeki arkadaşlarına da uğrayıp onlarla lak lak etmesi de işlense o görsellerde.

Temsilde israf olmaz, mantığıyla hareket edip devletin pardon milletin kesesinden ona buna şirinlik yapanların yüzündeki şirinlik de işlense…

Okunmadan çöpe atılan davetiyeler,

Tebrik kartları,

Özel gün kutlamaları için harcanan emek, harcanan para ve zaman da işlense…

Protokol toplantıları için sağa sola koşturan, eksiklik görülünce azar yiyen insanlar, protokol için harcanan paralar, emekler falan…

Tüyü bitmedik yetimin hakkıyla alınan hediyeler…

Aslında ne lazım biliyor musunuz?

Ciddi bir zihniyet devrimi lazım…

Zihniyet devrimini yapabilmek için de ders kitaplarından başlamak lazım.

"İsraf haram, israf kötü” demekle olmuyor.

İsraf örnekleriyle donatmak lazım, ders kitaplarını, dizileri, reklamları, bina girişlerini, makam araçlarını.

Ve kafaları…