İddialar ve Hırslarımızın Kuşattığı Hayatlarımız

İnsan iddiasıyla imtihan olunur.

Bu sebeple mütevazılık ilaçtır.

"Kim mütevazı olursa Allah onu yüceltir” der Allah Resulü (s.a.v.)

Toprak en mütevazı ama en verimli varlık olarak bize ders veriyor.

Ayırt etmeksizin her şeyi kabul ediyor ve dönüştürüyor.

Necis diye üzerine bırakılan şeyleri gübre olarak kabul ediyor, tohumların yanında değerlendiriyor ve sebze, meyve olarak bize iade ediyor.

İnsan Allah'a kulluğunun gereği olarak yürüyüşünde, konuşmasında, her hal ve hareketinden mütevazı/alçakgönüllü olmalı.

Büyük iddialardan, gurur ve kibirden uzak durmalı.

Her namaza başladığımız "Allah en büyüktür” bize bu duruşu emreder.

Maturidi; "Kader sözlerinize müvekkeldir, bu sebeple sözlerinize dikkat edin!” uyarısında bulunur.

İnsana imtihan için takva/fücur programları yüklenmiştir.

Bu iki programda da insanı zorlayan, onu iddialı cümleler kurmaya teşvik eden güçlü hırs ve hevesler vardır.

Ancak insan içeriden gelen vahiy akıl ve dışarıdan gelen vahiy Kur'an-ı Kerim rehberliğinde bu şiddetli hırs ve hevesleri terbiye etmeli, budamalıdır.

Mevlana Celaleddin Rumi, insan nefsindeki bu güçlü kuvvetleri eşeğe benzetmiş ve onu dizginlemenin yolunu "Kabak Metaforu” ile anlatmıştır.

Mesnevi 5. Kitapta bahsedilen "Kabak Metaforu” Kuran/Sünnet/Akıl/Kalp birlikteliği ile husule gelen dinin insan ve toplumdaki terbiye edici rolüne çarpıcı bir biçimde dikkat çeker.

Hırs ve heveslerinizi dinin ilkeleri çerçevesinde sınır çizmezseniz; kendisini halayık gibi "kul” olarak görüp Rabbinin izin verdiği kadar dünyadan istifade etmek yerine; dünyada herkesten bağımsız kendini dünyanın hâkimi görüp sınırsız (kabaksız) ondan sınırsız bir biçimde yararlanmak isteyen ev sahibesi gibi kan revan içinde kalır ve dünya/ahireti berbat olur.

Herkese iddiadan uzak, mütevazı, ölçülü (kabaklı) bir hayat diliyorum.

Our Lives Surrounded by Claims and Ambitions

A person is tested with his claim.

For this reason, modesty is a remedy.

"Whoever is modest, Allah will exalt him,” says the Messenger of Allah (pbuh).

The soil teaches us a lesson as the most modest yet most productive being.

It accepts and transforms everything without discrimination.

It accepts the things left on it as impure as fertilizer, evaluates them along with seeds and returns them to us as vegetables and fruits.

As a requirement of serving Allah, a person should be modest/humble in his walk, speech, and every state and action.

He should stay away from great claims, pride and arrogance.

"Allah is the greatest” with which we start every prayer commands us this stance.

Maturidi warns; "Fate depends on your words, therefore be careful with your words!”

Piousness/immorality programs have been loaded onto people for testing.

In both of these programs, there are strong ambitions and desires that challenge people and encourage them to make ambitious sentences.

However, a person should discipline and prune these intense ambitions and desires under the guidance of the revelation from within, the mind, and the revelation from without, the Quran.

Mevlana Celaleddin Rumi likened these powerful forces in the human soul to a donkey and explained the way to restrain them with the "Pumpkin Metaphor”.

The "Pumpkin Metaphor” mentioned in the 5th Book of Masnavi strikingly draws attention to the discipline role of religion, which is formed with the unity of Quran/Sunnah/Mind/Heart, in humans and society.

If you do not draw boundaries for your ambitions and desires within the framework of the principles of religion; instead of seeing yourself as a "servant” like a servant and benefiting from the world as much as your Lord allows; like a landlady who sees herself as the ruler of the world, independent of everyone, and wants to benefit from it unlimitedly (without a pumpkin), she will remain covered in blood and her world/hereafter will be ruined.

I wish everyone a modest, moderate (with a pumpkin) life, free from pretense.