YILDIZLARI GÖRMEK

Harp sırasında kocam  New Mexico ‘daki Mejova çölüne gönderilmişti. O; çölde tatbikata katılırken yanında olabilmek için ben de çölün yolunu tuttum. Kendimi cehennemin kucağına atmıştım. Ortalık yanıyordu, küçük bir kulübede oturuyordum ve yanında olmak için tehlikeye atılarak geldiğim kocamı unutmuş, can derdine düşmüştüm.
   Etrafımdaki Meksikalılar ve yerliler tek kelime ingilizce bilmediğinden kimseyle konuşamıyordum. Sıcak rüzgar bir taraftan bedenimi kavuruyor, bir taraftan da yediğim yemeği de, ağzımı burnumu da kumla dolduruyordu.
   Canıma yetmişti;  kâğıda kaleme sarılıp, babama bir mektup yazdım.” Gelin beni buradan alın” dedim, burada yaşamaktansa hapishanede yaşamayı tercih ederim”. Babamı beklerken cevabı geldi ,sadece 2 satır yazmıştı :
 -İki adam hapishane penceresinden dışarı baktı; biri çamuru gördü, diğeri yıldızları…
   Bu iki satırı okuyunca, utancımdan kıpkırmızı kesildim. Ben hep çamuru görmüştüm, halbuki yıldızlar da vardı.
   Derhal yerlilerle dost oldum. Kilimlerine, çanak ve çömleklerine  olan hayranlığımı belirttim. Turistlere para ile vermeye yanaşmadıkları kıymetli eşyalarından bana hediyeler verdiler . Kaktüsleri, vukka ve erguvan ağaçlarını inceledim, çöl grubunu seyrettim. Çöl yüzlerce yıl önce deniz gibi olduğundan kumun içinde deniz hayvanlarının kabuklarını aradım.
   Ne  değişmişti de dün nefret ettiğim çöle bugün bağlanmıştım .Çöl mü değişmişti? Hayır ; o yine kavuruyordu .
 Yerliler mi değişmişti? Hayır ; onlar yine ingilizce bilmiyorlardı. Sadece ben değiştirmiştim. Pencereden kafamı uzatmış ve yıldızları görmüştüm…
   Peki, biz kendimizi değiştirebilir miyiz, yıldızları görebilir miyiz?.
   Bazen bu hikayedeki gibi şartlar bizi zorlar, daha kötüsü olmazmış ya da en zorunu yaşıyormuşuz gibi gelir.
  - Yok hayır; bütün bir gece yaptığımız projeyi tek bir çizgi hatasından dolayı tekrar yapmamız gerektiğinde,
 - Ayağımızı kırıp evden çıkamadığımızda;
 - Açık hava düğünümüze en güzel anında sicim gibi yağmur yağdığında;
 - Hiç tanımadığımız bir şehre tayinimiz çıktığında;
 - Can- ciğer dostun evlenip yurtdışına yerleştiğinde vs vs….
   Hayatın  tadı tuzu kaçmış gibi hissettiğimiz her olayda bakış açımızı  ve yönünü değiştirelim.
   Belki sevinç hüzün postuyla geliyordur ve fırsatlar zahmetin kucağındadır…