SEFA..

Dünyada sefa; kimine göre saliha kadın, kimine göre yeterli rızık , kimine göre mal mülk, kimine göre evlat ,makam, şöhret ..

Bilenler ise ; hafiften bir tebessümle:” aramak varolanı buldurur, mekanda olmayanı arasan da bulamazsın, dünyada sefa yoktur” derler.

Sefa ; gönül rahatlığı, bir ince huzur ise; onu bulan her şeyi buldu ise; sefa sensin ya Resulallah.

Senin nurunla gönderilen hazreti Adem aleyhisselamın mahcup gözyaşlarının arasına, senin ismini katınca kabul gören tövbesi sefa..

Hazreti İbrahim aleyhisselamın "benim neslimden gelsin hakkı ve hikmeti öğreten o kutlu kişi "diyen duası sefa..

" Benden sonra gelecek o iyilerin en iyisine tâbi olayım” dediği için gökler de konuk olan, kıyamet saatinde senin sünnetinle amel etmek isteyen,” benden sonra gelecek en güzeli” diyen İsa aleyhisselamın muştusunda sefa ..

Sinelerin yükü taşınmaz hale geldiğinde; göklere yüzlerini çevirip "doğsun artık Ahmet'in yıldızı” diye bakanlar da sefa…

Senin rüyanı gören Amine annede sefa…

Sen geleceksin diye baban Abdullah'a 100 deve kurban eden Abdülmuttalip de sefa …

Gelişine "saddakte” diyen Hz.Ebubekir de sefa…

Yolunda eriyip biten hz. Faruk'u Ömer'in de sefa…

Sana kavuşmak için şu dünyayı elinin tersiyle iten, kuyular satın aldığı dünyadan susuz giden Hz. Osman'ın da sefa…

Canını yoluna can eyleyen; 40 kılıcın altına cömertçe yatan hazreti Ali'n de sefa..

Yolda giderken mescidin içinden gelen” herkes olduğu yere otursun” sesini duyunca yolun ortasına çöküp kalan,” sözün muhatabı sen değilsin , mescidin içindekilere söylüyor” denilince;

- Değil mi ki; söyleyen Resulullah, ben ona aşığım. Aşık maşukunun her emrine muhataptır” diyen Abdullah bin Revaha' anda sefa …

Münafıkların ismini paylaştığın, sırrını sır eyleyen Huzeyfe'nde sefa..

Darağacında asılı iken:” şimdi senin yerinde Muhammed'in olmasını istemez miydin?” diyen müşriklere ;

-Değil yerimde olmasını, Medine'de ayağına diken batmasındansa ben bu ağaçta bin kez can vereyim” diyen Hubeyb'inde sefa..

Sana bakınca yürekleri aşkla çarpan,” bir sözüne bin can feda "diyen sahabilerin de sefa..

Sen yeryüzünden ayrılınca gitti mi sefa Ya Resulallah? Göklerden gelen her yağmur o yüzden mi yeryüzüne rahmet getirir?.

Müjdendir bize sefa: "kardeşlerimi çok özledim. Onlar beni görmeden sevecekler, ben onlarla kıyamette buluşmayı isterim.”

Biz seni görmeden sevme okulunun öğrencileriyiz. Seni sevenleri, ehli beytini, sahabelerini, yarenlerini hep görmeden sevdik. Bize bıraktığın sünnetini sevdik .

Bize gündüz şems , gece kamersin ya Resulallah!

Asırlar sonra geldik. Bize Hak'tan getirdiğin Kurana, bıraktığın sünnetine” amenna ve saddakna dedik .Seni andığımız her sözde; elimizi kalbimize götürdük, sahabeden taklit olan bu işimizde istedik ki ; kalbimizdeki sevgin ilahi kameralara girsin. Taklit edene merhamet eylensin.

Her seni anışta böyle oluruz biz. Yüz binlerce söz söylemenin isteğiyle, o nasıl anlatılır ki mahcubiyetinin çaresizliği gelir vurur sinemizi ve dilimizi …

Biz ancak seninle rahmet olunduk ve biz ancak seninle sefa bulduk .Binlerce salat, binlerce selam sana ya Resulallah…