Bitcoin altına rakip olabilir mi?
SEVGİ, İNSANA HAS BİR MEZİYETTİR!
HAK AŞIĞI AHMED-İ KUDDÛSİ
Yeni Bir Yıla
BİZ YAPTIK BİZ
“Ver Korkuyu” Değil; “Ver Coşkuyu”
DOĞAL ŞİFA KAYNAĞI: YEŞİL ÇAY
İNGİLİZLER VE HİNDİSTAN’IN KARANLIK TARİHİ
‘DİNDE ZORLAMA YOKTUR’ U NASIL ANLAMALIYIZ?
TÜRKİYE VE SURİYE: DAHA GÜZEL GÜNLERE
Batılı eğitim sistemi ne zaman iflas eder?
Araç satışında yetki belgeli esnafımız bu sistemden muaf olsun
SULTAN VAHDETTİN’İN MEZARI TÜRKİYE’YE GETİRİLSİN
Oynamak İstemeyenler Varsa İsteyenler Oynasın
ALMANYA’DA TÜRK OLMAK -2-
Merhaba Yeni Suriye
Futbolun Yazılı Olmayan Kuralı…
SURİYE’NİN BÖLÜNMESİ
Alfa Romeo Junior
KONYALISIN ETLİEKMEK
"Ölüm ile ayrılığı tartmışlar 50 dirhem ağır gelmiş ayrılık "
Tanırsın onu, defalarca görmüşsündür.. Beğenmezsin, sindiremezsin, görmemezlikten gelirsin, hatırlamak istemezsin… Başkalarında geziyorken daha kolay gelir; "vah! Vah!” der, teselli edersin. Sonra bakarsın sıra sende… Senin annen, senin baban, senin eşin, senin arkadaşın, senin yarenin kavuşur ona. Canın yanar, gözyaşım onunla birlikte toprağa karışır . Ekilen bir fide gibi; ilk suyu senin gözlerinden alır. Toprağı yanan kalbin ısıtır …
Sevdiğin biri "yok” olunca ; "var” olan her şey aklına üşüşür. Gülüşü, bakışı, yürüyüşü, oturuşu, kalkışı, kızması, ağlaması , sohbeti, susuşu… …
Ayaklarının bağı çözülür . Milyon kez "anne” demişken nasıl yok olur? Bizi yoktan var edenin, var iken de yok edeceğine inanırsın. Ölümün bir başka hayata doğmak olduğuna inanmasan; kelimelerin bıraktığı boşlukta kaybolursun…
Ne mutlu ki ölümden sonraya imanımız var. Yoksa bu özlem nasıl diner?
Anne, baba, evlat, yar, Yaren dediklerimizin hasreti nasıl biter?
Toprak ; tohumu ağaç eden, meyve verdiren, hataları örten, güzellikleri büyüten sırdır. Dünya bize ağır geldiğinde, dizlerimizin bağı çözüldüğünde, ayaklarımızı toprağa basar, aslımızdan güç alırız. Tüm olumsuzluklarımız toprağa karışır, ruhumuz dinlenir. Toprak fısıldar bedenimize:
-Sen benimsin, ben seninim… Sevdiklerimiz toprakla buluştukça yaralanır ama” daha bana vakit var” deriz. Biz en çok dünyayı mı severiz ki ; ondan ayrılmak, kopmak bize bu kadar zor gelir?
Hayat ; dört mevsimi aynı anda yaşatır. Baharlar, yazlar, kışlar birbirinin içinde gelir. Sen hastanede morgunun önünde beklerken koridorun öbür tarafından bir bebek sesi duyulur. Hayata merhaba diyenle, veda eden aynı katta buluşur.
Sevdiklerin, eşin, dostun, arkadaşın , ailen…Bir hazan mevsiminde yaprak dökümü gibi teker teker senden gider. Cananlar bitince sıra "can”a gelir. Telaşını gören de can senin zanneder…
Beden toprağa, can Allah'a aittir. Tam saatinde ikisi de sahibini bulur.
Ne mutlu buluşma saatine hazır olanlara….
BİZ YAPTIK BİZ
RİM’İN DEDESİ
AKILSIZ TELEFON
BİR FİŞ MESELESİ
SELFİE Mİ?
BİR ÖZÜR
TEŞEKKÜR
YA BİZ!
KAİNATIN AŞKI
FIRSAT