BİR ES!

Severdi böyle havaları.. Severdi; yağmurun göklerin ahdini yerle buluşturduğu usul usul yağan yağmurda, tüm kokuyu içine çekerek yürümeyi..
    Okul zamanlarından kalma bir alışkanlık mı yoksa annesinin” bastığınız yerden ses gelsin” diyen sözünden mi hep biraz hızlı yürürdü.
   Aklına bir kızılderili sözü geldi ,yavaşlattı adımlarını:
" İlkbaharda usul usul yürü, toprak ana hamiledir”
   Şimdi sonbahar ama der demez bir hüzün çöktü içine;  öyle ya, ilkbaharda toprağın bağrındaki tüm sebzeler, meyveler, ağaçlar yazın dünyaya gelmiş, büyümüş ,gelişmiş, ömrünü tamamı eyleyip şimdi boyun büküp sararmıştı .
   Yerleri dolduran sarı yapraklara bakarken gözleri doldu . Toprakta yaratılan tüm canlıların sonu yine toprağın bağrıydı.
    Sonra yüzüne damlayan yağmura gülümsedi. Alemler sultanının(s.a.v) mübarek başlarına damlayan yağmurları sevip;” Onun Allah ile ahdi benimkinden daha tazedir” sözleri geldi aklına..
    İnsan trafikte oradan oraya koşturup, taşıtlar içinde ayakları yerden kesilince kendini de unutuyor  sanki.Tam bir yokuştan aşağı yuvarlanıp,  kapılıp gitme hali .
   Yürümek;  bu yuvarlanmaya bir es' vermek için bulunmaz bir nimet.
    Vücudun dengesi, kalp sağlığı, bel ,omur ,ayak için gerekli vs .vs.Doktor tavsiyeli saymakla bitmez pek çok faydası var yürümenin bedene ama asıl faydası ruha.
    Yürürken düşünürsün; başlamanın bitirmenin ilk adım olduğunu,
- Yola çıkarken yanında kimlerin olduğunu,
- Yolda verilen fireleri, bırakıp gidenleri, kalmakta sebat edenleri,
- Girdiğin yolun çıkmaz olup, olmadığını,
- Herkesle aynı yöne gitsen de bu yürüyüşün sana özel olduğunu,
- Yanlış yolda bin adım atsan da doğru yöne attığın ilk adımın başarının ve cesaretin habercisi olduğunu,
- Eğer yol seni ruhunun sahibine, Yâre götürüyorsa takılıp düştüğün taşın bile nimet olduğunu,
   Hep yürürken anlarsın.
   Dışarıdaki seslere sağır olup, içine içine yürürsün.
   Yürürken seversin içini…..