Kavgaların Asıl Sebebi Nedir?

 "Eğer hala kızıyorsan, kendinle olan kavgan bitmemiş demektir” der Şems-i Tebrizi.

İnsanın dış dünya ile uyumu kendi iç dünyası ile doğrudan bağlantılı.

Dış etkenlere kızıyor gibi görünse de; insanın öfkesi aslında kendinedir.

Hani şarkıda der ya!

"Var bir yaşanmamışlık içimde ukde (düğüm) kalan”

İnsanın yaşanmamışlıktan ya da yaşanmışlıktan kaynaklanan ukdeler (düğümler) bir kulunç gibi insanı daraltıyor.

İnsan sakin ve öfkeden uzak bir hayat istiyorsa; önce kendi iç dünyasına yönelmeli ve oradaki düğümleri çözmeli.

Mutluluğun asıl kaynağı olan iç uyumu/iç huzuru yakalamayan insan dünyaya sahip olsa faydası yok.

Günümüz insanının içinde kaybettiği huzuru yakalamak için uzaklara daha çok uzaklara hareket etmesi onu daha mutsuz bir hale taşımaktan başka bir işe yaramıyor.

Daha uzaklar, daha çok eşya, daha çok para, daha yüksek makamlar, daha büyük makamlar, daha, daha, daha…

Tekasür suresinde ifade edildiği gibi kendi içindeki cevhere nefsini delerek ulaşamayan insan; çözümü dışarısında bağlantılı olduğu fani/geçici şeyleri çoğaltmakla bulmaya çalışıyor.

Sınırsız güç/Sınırsız huzur her insanın sadece ona özel olarak kendi içinde nefsinin kapağının altına gizlenmiştir.

Kendine, kendi iç dünyasından kaçarak dışarıya doğru kaçan her insan daha mutsuz, daha öfkeli, daha huysuz olacaktır.

"Şah damarımızdan daha yakın” (Kaf, 50/16) olan Rabbimizle hem dem olmanın tek yolu da iç dünyamıza yönelmekten geçiyor.

"Kendini bilen Rabbini bilir” ilkesi bizi iç dünyamıza yolculuğa çağırıyor.

"Bir saat tefekkür bir sene nafile ibadetten değerlidir” Hadis-i Şerif'i bir "bal arısı” gibi kitap ve insanlardan topladığınız nektar/usare/öz leri en az %51 kovanınıza çekilerek işleyin ve kendi balınızı yapın tavsiyesinde bulunuyor.

Tefekkür/Tedebbür/Tezekkür/Taaakkul/Halvet/İnziva/İtikaf gibi kelimeler insanın iç dünyasına yolculuğa işaret ettiği için en kıymetli kelimeler değil mi?

What is the Real Cause of Fights?

"If you are still angry, it means your fight with yourself is not over,” says Shams-i Tabrizi.

A person's harmony with the outside world is directly linked to his inner world.

Even though he seems to be angry with external factors; A person's anger is towards himself.

You know what it says in the song!

"There is something unexperienced that remains in knots inside me.”

The knots (knots) that arise from the unexperienced or lived experience narrow the person down like a lug.

If a person wants a calm and anger-free life; He must first turn to his inner world and untie the knots there.

If a person does not achieve inner harmony/inner peace, which is the real source of happiness, he is of no use in the world.

The fact that today's people move further and further away in order to find the peace they have lost within them does nothing but make them more unhappy.

Further away, more stuff, more money, higher positions, greater positions, more, more, more…

As stated in the Surah Tekasur, a person who cannot reach the substance within himself by piercing his soul; It tries to find a solution by multiplying the mortal/temporary things it is connected to outside.

Unlimited power/Unlimited peace is hidden under the cover of each person's self, exclusively for them.

Every person who runs away from himself, from his inner world, will be more unhappy, angrier and more grumpy.

The only way to be in harmony with our Lord, who is "closer than our jugular vein” (Qaf, 50/16), is to turn to our inner world.

The principle of "He who knows himself knows his Lord” invites us to a journey into our inner world.

The Hadith "An hour of contemplation is more valuable than a year of futile worship” advises you to process the nectar/juice/essence you collect from books and people like a "honey bee” by withdrawing at least 51% of it into your hive and make your own honey.

Aren't words such as Contemplation / Contemplation / Tezekkür / Taaakkul / Halvet / Retreat / Itikaf the most valuable words because they point to a journey to the inner world of a person?