AĞLAMA EY NAZLI AKSA

Sevgili okurlarım, bu kez duygularımı şiirimle ifade etmek istedim.  Umarım hislerinize tercüman olmuşumdur.

                     AĞLAMA EY NAZLI AKSA

Seherde şenlenir, gönül verenlerinle coşardın,

Mabuda ibadet edenleri bağrına basardın,

İlk kıblemizdin, ilk sana yöneldik ey nazlı Aksa,

Süleyman’lar Selahattin’ler sana kalkıp bir baksa,

Ecdattan titreyen korkak fareler aslan kesilmiş, 

O aslanlar ne yürekli, ne asaletli nesilmiş,

Düşmana kandık, İslam’ı unuttuk, Kur’an tozlandı,

Süleyman’ı yakmayan ateş bizim için harlandı,

Eskisi gibi parlak değil,  güneşin huzmeleri,

İsmetini kirletiyor pis Yahudi çizmeleri,

Sanma ki sadece sensin garip, tüm mabetler yetim,

Ayasofya da hüzünlü demek değildir niyetim,  

Nifaka düşüp, kardeşliği kaldırınca aradan,

Elbette bize zafer ihsan etmez Yüce Yaradan,

Onların varsa, Allah’ın da var elbet bir hesabı,

Yezdan’ın zafer vaadi bize, onlara azabı,

Ağlama ey nazlı Aksa, doğum sancısıdır bunlar,

Yoğun karanlığın anlamını ancak güneş anlar…