ESKİMİŞ VE ESKİMEYE BAŞLAMIŞ MESLEKLER

Hattat kaleminden çıkan ve şablonla taşa kopye edilen yazıları, estetiği, kıvraklığı ve imlasıyla taşa kazımak, kuşkusuz mezar taşına şekil vermekten daha zor bir sanattı. İlginç bir durum, kapalı türbelere gömülen Osmanlı padişahlarının ayrıca yazılı mezar taşları yoktur. Kabirlerinin üzerlerindeki ahşap sandukanın baş tarafına sarık ya da kavukları konmakla yetinilmiştir. Türbe içine gömülen hanedan mensupları, devlet ricali için de aynı durum söz konusudur. 

Başlıklı ve tepelikli mezar taşları arasında en çok dikkati çeken formlar, sadrazam ve vezirlerin kallavi kavuklu, şeyhülislam, kazasker, nakibüleşraf, kadı ve müderrislerin "örf" denen sarıklı taşlardır. Diğer yüksek düzeydeki yöneticilerle din adamları içinse konumlarına göre "mücevveze", "Selimî", "paşalı", "kafesî destar", "kalafat", "katibî', "zerrin külah" vb. başlıklı baş taşı biçimleri öngörülmüştür.