SONRA ÇARESİZLİKTİ ZİFİRİ

Yooo hayır umutsuz bir yazı yazmak istemiyorum...

Umut hep var yaratılışımızda

Ama;

Bir mucize bekler olduk

Her sabah azar azar yorgun uykulardan uyanmaya başladık

Güneşin ışığını görerek kalkıyoruz yataklarımızdan..

Evet, mis gibi havayı da çekiyoruz içimize

Ama yetmiyor.. bir şeyler eksik!

Sevgi yoksunu yorgun ve pandemik bir dünyaya uyanmak gerçeği değişmiyor

Bu çaresizlikle yüzleşmek istemezcesine, adımlarımızı zorla atıyoruz

Sadece bu olsa yine neyse

Orman yangınları, ölen kadınlar, depremler, kum fırtınaları , zavallı hayvanlar...

Ellerimizle bozup mahfettiğimiz dünya

Sonra nasıl bir zamana denk geldik homurtusu..

Biz yaptık. İnce ince dokuduk.

Sadece kendi hayatımızı düşündük.

Dünya onarır diye düşünüp yaktık, yıktık.

Ne sincapları düşündük, ne göçmen kuşları..

Ne yeşili düşündük, ne güneşi..

Ümit Yaşar Oğuzcan'ın dediği gibi ;

"Ne yana baksak denizdi, maviydi, ışıktı

Sonra bir çaresizlikti zifiri”

Çok çaresiziz kaldık, kendimize karşı

******

Yooo hayır umutsuz bir yazı yazmak istemiyorum...

Umut hep var yaratılışımızda

Yaz yaz dedik, onu da güneşi hissedemeden bitirdik

Şimdi sonbahar; Ah o sarı yapraklar

Ve harika bir yağmur kokusu

Şimdi omzumuza attığımız şallara sarılarak melankolik şarkılar dinleseydik

Yine şiirler okusaydık Attila İlhan'dan..

Yine ‘bekledim de gelmedin,sevdiğimi bilmedin' şarkısıyla derdimiz sadece sevdiceğimiz olsaydı

Şarkıların nakaratlarını mırıldansaydık

Ardından geleceğe dair planlarımızı yazsaydık...

Gireceğimiz sınavları düşünüp ‘bu sene de bunları halledersem seneye rahatım' cümleleri kursaydık

Seneye... şu kelimeyi bile kullanmaktan korkar olduk.

Çok çaresiz kaldık

********

Yooo hayır umutsuz bir yazı yazmak istemiyorum...

Umut hep var yaratılışımızda

Rutinlerimizi özledik

Küçücük dertlerimizi büyüttüğümüze üzülür olduk

Karantina, maske, virüs kelimeleri hayatımızı kuşattı..

Hepimiz yorgun ve yılmış durumdayız

Ve kaybettiklerimiz..

Ahh o kayıplar, her gün tanıdık tanımadık onca kaybettiklerimizi duymak içimizi çok acıtıyor

Bu başka bir acı... Çok kıymetli hocalarımız, daha dün konuştuk dediğimiz yakınlarımız, komşularımız, bildiğimiz bilmediğimiz canlar

Sayılarla ifade edilen yüzlerce kayıp...

Geçtiğimiz hafta, daha gençliğin baharında bir tıp fakültesi öğrencisini kaybettik..

İçimiz çok acıdı

Allah ailesine sabır versin

Mekanın cennet olsun Merveciğim!

Sen sağlık ordusunun kahramanı ve şehidisin

Gencecik solan çiçekler. Dayanılır gibi değil

Yorulduk..

Ama bir aydınlık mutlaka olacaktır..

Umutsuz bir yazı olsun istemiyorum

Umut hep var

Bir mucize illaki gelecektir

İmtihanlarımız kolay olsun

Rabbim bize bundan sonra acılar yaşatmasın inşallah...