OLABİLECEĞİN ÇOK GERİSİNDE...

Ligin son iki maçına çıkacak Konyaspor için beşinci olabilme adına alınması gereken iki galibiyet vardı. Öncelikli olarak Kasımpaşa maçı kazanılmalı Malatyaspor'un alacağı sonuç beklenilmeliydi.

Maça etkili başlayıp etkili ataklar yapan taraf Kasımpaşa idi. Yaptığı atak sıklıklarına rağmen etkili pozisyonlar oluşturamayan, yakaladığı şut fırsatlarını oldukça kötü kullanan Kasımpaşa karşısında ilk yarının ortalarına kadar etkisiz bir Konyaspor vardı.

Konyaspor oyuna etki etmeye başladığı dakikaların hemen başında Ömer Ali ile bulduğu gol bu maç için bir fırsat sunuyordu.

İkinci yarıya muhakkak gol bulmak için mücadele edeceğini gösteren bir Kasımpaşa vardı. Rakip kaleye daha etkili giden, gol oluşturacak atakları yapan taraf Kasımpaşay'dı. Konyaspor'un oyununda ise gol atacaklarına dair en ufak belirti gözükmüyordu. Konyaspor'un bu maçı kazanabilmesi için gol yememesi gerekiyordu ya da Kasımpaşa'nın atamaması. İkisi de olmadı ve ceza sahasına yapılan ortada golü buldular. Maçta karşılıklı birer golle berabere bitti.

Beklentimiz öyleydi ki ihtimali az da olsa peşinden koşulacak bir hedef var ve futbolcuların da bu hedefin peşinden koşması. En azından bunu denemesi. Görüntü öyleydi ki futbolcular için çok önemli değildi.

Bazı futbolcular dışında sanki beşinci olmak istemeyen futbolcular vardı. İfadeyi yumuşatarak söyleyelim. Sahada beşinci olmak isteyen futbolcuların mücadelesini göremedim.

Sezon sonuna gelen, tek maçı kalsa da sezonu kapatmış görünümünde bir Konyaspor var artık. Konyaspor'un sezon boyunca yaşadığı en büyük sorun hakem hataları idi. VAR ile birlikte ikiye katlanan sorunlar. Bu sorunu yaşamak sürpriz olmadı. Her sezon yaşadığımız, bu sezonda yaşadığımız, gelecek sezonlarda da yaşayacağımız sorunlar.

İkinci en büyük sorun ise futbolcuların yaşadığı sağlık sorunlarıydı. O kadar sık sakatlanmalar oldu ki düzenli stoper ikilisi ile oynayamayan Konyaspor vardı. Bir takımın oyununda stoperlerin uyumlu oynaması çok önemlidir. Orta sahadaki futbolcular hiçbir zaman tam kadro hazır olmadı.

Beklentilerimizin yüksek olduğu futbolcular vardı. Beklentiyi en karşılayamayan futbolcuların başında ise Jahovic geliyor. Takım ile tam olarak uyum sağlayamadı. Oyun tarzı Konyaspor'a uymadı. Kendisi de uyum sağlama noktasında hiç gayretli olmadı. Konyaspor'da zorla oynatılıyormuş görüntüsü verdi. Gittikçe ağırlaşan, melekeleri geriye giden bir Jahovic vardı.

Bir diğeri de Hurtado idi. Tam verimli Hurtado'yu izleyemedik. Sakatlık yaşaması bunu ana nedeni olsa da iyileştikten sonra sonradan girdiği maçlarda isteksiz, buradan bulunmaktan hoşlanmayan bir Hurtado görüntüsü verdi.

İstekli ve iyi oynayacak Yatabare bu takıma beklentilerin üzerinde katkı verebilirdi. Aykut Kocaman'ın ilk tercihinin Jahovic olduğunu görünce sanki küsen, kendini hazır tutup sırası geldiğinde hırsla mücadele edip formayı almak isteyen Yatabare yoktu. Yetenekleri kısıtlı, ağır Yatabare bir de isteksiz olunca çekilmez bir görüntü sergiledi.

Jahovic ve Yatabare takımın santraforları… Konyaspor'un oyununda santrafor oyunları önemlidir. Oynadıkları oyunla kendileri gol atmasa da arkadaşlarına gol yolları açmaları gerekirken bunu yapamadılar. Oynayacakları oyunla takımın yerleşmesini sağlayıp defansın daha sağlam yapılamasını da sağlamaları beklenirdi ki bu yönde de hiç katkı vermediler.

Sağ bekte Skubic, eski veriminden uzakta olunca, sol beklerin ise isteneni veremeyip takımın yumuşak bölgesi olunca, beklerin oyuna katkı veremediği, beklerin orta yapamadığı maçlarda üretkenlik beklemek hayalcilik olurdu.

Bir yıl yaşadığı sakatlıktan sonra ümitle beklenen Traore takımdan çok kendini tatmin etmeye oynaması düzeni bozan diğer etkendi. Bu en son Beşiktaş maçında zirve yaptı, o maçın kaybedilmesindeki baş etken de Traore'ydi.

Ve Aykut Kocaman çoğu güvendiği futbolculardan beklediği performansı alamadı. Tüm bunları bir araya getirdiğimizde Konyaspor alabileceği pek çok puanı alamadı ve sezonu sıralamada olunması gerekenin çok gerisinde tamamlıyor.

Selam ve dua ile…