Ülke genelinde rahat bir nefes aldığımız şu günlerde artık yeni bir senaryonun hangi gerilimine duçar olacağını düşünmeye başladım. Benim gibi düşünen kaç milyon insan var şu ülke de? Valla tamamını olmasa da, kısmen de olsa paranoya etmeyi başardılar.
Allah’ım! Benim ne işim var bu derin hesapların politik labirentinde? Benim işim kültür ve sanat! Ben bile işimi yapamaz oldum! Ülkem söz konusu olunca duyarlı oldum, kalemli oldum, dilli oldum, gıybet ve dedikodunun en alasını yapar oldum. Şu hikâyeyi dikkatle okuyun efendim!
Uzun yıllar önce Çin’de Li-Li adli bir kız evlenir ve ayni evde kocası ve kaynanası ile birlikte yaşamaya başlar. Lakin kısa bir süre sonra kayın validesi ile geçinilmenin çok zor olduğunu anlar. İkisinin de kişiliği tamamen farklıdır bu da onların sık sık kavga edip tartışmalarına yol açar.
Bu Çin geleneklerine göre hoş bir davranış değildir ve çevrenin oldukça tepkisini alır. Birkaç ay sonra bitmez tükenmez gelin kaynana kavgalarından ev onun ve annesi ile karısı arasında kalan eşi içinde cehennem haline gelmiştir.
Artık bir şeyler yapmak gerektiğine inanan genç kız doğru babasının eski bir arkadaşı olan baharatçıya koşar ve derdini anlatır. Yaşlı adam ona bitkilerden yaptığı bir ekstra hazırlar ve bunu üç ay boyunca her gün azar azar kaynanası için yaptığı yemeklerin içine koymasını söyler.
Zehir az az verilecek, böylece onu gelininin öldürdüğü belli olmayacaktır. Yaşlı adam genç kıza kimsenin ve eşinin şüphelenmemesi için kaynanasına çok iyi davranmasını ona en güzel yemekleri yapmasını söyler.
Sevinç içinde eve dönen Li-Li yaşlı adamın dediklerini aynen uygular. Her gün en güzel yemekleri yapıyor. Kaynanasının tabağına azar azar zehiri damlatıyordu. Kimseler şüphelenmesin diye de ona çok iyi davranıyordu.
Bir süre sonra kayın validesi de çok değişmişti ve ona kendi kızı gibi davranıyordu. Evde artık barış rüzgârları esiyordu. Genç kız kendisini ağır bir yük altında hissetti Yaptıklarından pişman bir vaziyette baharatçı dükkânının yolunu tuttu.
Yaşlı adama şu ana kadar kaynanasına verdiği zehirleri onun kanından temizleyecek bir iksir için yalvardı. Yaşlı kadının ölmesini artık istemiyordu. Yaşlı adam yaşlı gözlerle karşısında konuşup duran Li-Li ye baktı ve kahkahalarla gülmeye başladı.
"Sevgili Li-Li dedi, sana verdiklerim sadece vitaminlerdi. Olsa olsa kayın valideni sadece daha da güçlendirdin hepsi bundan ibaret. Gerçek zehir ise senin beyninde olandı. Sen ona iyi davrandıkça oda dağıldı ve yerini sevgiye bıraktı böylece siz gerçek bir ana kız oldunuz " dedi.
Eski bir Çin atasözü: “Gül veren elde gül kokusu kalır. Sevilen insan sevgisini insanlara veren insandır”. Böyle der. Ne olurdu sövmek yerine, yapıcı eleştirmek; nefret yerine, sevgimizi verebilseydik!
Selam ve dua ile…
