Günümüzde insanoğlunun en çok ihtiyaç hissettiği ve en çok vermesi gereken merhamettir. Çünkü merhameti tanıyanların duygularında iyilik vardır, sevgi vardır, anlayış vardır. Bir gün aynı merhamete kendisinin de düşebileceğini ve merhamet bekleyebileceğini bilir.
İnsaf ve merhamet; Acıma, esirgeme, koruma, sevgi gösterme, yardım etme anlamını taşır. İn-sanı başkalarına iyilik ve yardım etmeye yönlendiren acıma duygusudur.
Tüm yaratılmışlara sevgi ile yaklaşma, onları kötülüklerden koruma ve kurtarma, zor durumlarında yardım etme, bağışta bulunma, affetme gibi iyi huy ve davranışların başlıca nedenidir. Kaynağı Allah'tır. İnsanlardaki merhamet, Allah'ın rahmet ve merhametinin bir tecellisi, bir yansımasıdır.
Yüzüne damga vurulmuş bir eşeği görünce "Bu hayvanı dağlayana Allah lanet etsin" buyuran Hz. Peygamber bir hadislerinde kötü yola düşmüş bir kadının susuzluktan ölmek üzere bulunan bir köpeğe su verdiği için Allah tarafından bağışlandığını ifade eder.
Diğer bir hadisinde de kedisini açlıktan ölmeye mahkûm eden merhametsiz bir kadının, bu davranışı, nedeniyle cehenneme atılmayı hak ettiğini, belirterek merhametin insanlarla sınırlı olmadığını dile getirir.
Derler ki: “İhtiyaç zamanı geçtikten sonra şefkat gider. Hatta kuşlar yavrularını yuvalarından atar.” Oysa insaf en güzel sıfatlardandır. İntikamı terketmek ise insaftan daha güzeldir. Ne olursa olsun merhamet her zaman intikamdan daha asildir.
Merhamet, insanlık madeninin en kıymetli cevheridir. Senden aşağı olana acı ki, senden üstün olan da sana acısın, öyle değil mi? Çünkü şefkat öyle bir dildir ki, sağırda işitebilir, kör de okuyabilir. Hiç şefkati, merhameti olmayan kişi, şefkat ve merhamet bulabilir mi?
Hani söylenir: “Senden aşağı olana acı ki, senden üstün olan da sana acısın” diye... Buna rağmen çok iyilik edildiğini ve karşılığını buladığını ve hatta kötülük gördüğünü söyleyenler olabilir. Bu ifa-de ve işleyiş ne kadar doğru olursa olsun, merhamet terk edilemez. İsterse maraz doğursun.
Bazıları “Merhametten maraz doğar” diyerek iyilik yapmaktan, insafa gelmekten kaçınırlar ve görmezlikten gelmeye başlarlar. Bu insani özellik olarak asil bir davranış değildir. Aslından çok uzak ve zalimanedir.
Hâsılı, zamanımızın en büyük eksikliği maalesef merhamet ve insafa gelmektir. Bu konuda merhamet sahipleri böylesi kimseleri uyarmak zorundadırlar. Merhametin özünde insan olma özelliği vardır ve merhamet hayatın ta kendisidir.
Selam ve dua ile…
