Eski defterler vardır. Rehberdir, adrestir, telefon numarasıdır. Bazılarına küçük küçük dipnotlar düşmüşüzdür. Örneğin telefon defterinizi temize çekerken bazı isimleri eski defterde bırakırsınız. Hoş artık bilgisayarda bir Word sayfası açıyorsunuz ona kaydediyorsunuz ama yine de eski defterleri saklıyorsunuz.
Eski defterde kullanmadığınız numara ve adresleri artık aramayacak, orada bırakacaksınız hem de garip bir hüzünle! Onlar acı-tatlı pek çok şeyi hatırlatacaktır sizlere… Her birinin ayrı bir hatırası vardır. Belki de birçoğunu hatırlamayacaksınız bile ama yine de dursun diyeceksiniz.
Kimbilir belki de merak edip acaba bu kimdi diye ararım diye… Bazen soyadını yazmadığınız kişilerin neden soyadını yazmadım ki diye hayıflanacaksınız. Dünya meşgaleleri o kadar çoğaldı ki, üşenip te böyle bir şey yapar mıydınız hakikaten?
Belki de defteri temize çekerken bazı isimler üzerinde durursunuz. Belki konuşacak önemli bir şey kalmamıştır ama yine de sesini duymak iyi gelecek diye takıldığınız olur. Birlikte gittiğiniz filmler, mesireler, evler hatırlanacak, geçmişin özlemi bir anlıkta olsa yaşatılacaktır diye…
Ama yok… Kalsın orada, benim için bu bir zaman kaybıdır diye hızla geçiştireceksiniz sayfaları bir bir… Yalnızca bir isimdir şimdi o. Temize çekerken atlarsınız hemen. O isim geçmişte kalmıştır artık. Bırak kalsın…
Hiç düşündünüz mü? Böyle bir durumda gelecek hayatınızı bırakıp geçmişi sorgulamayı? Bu hata nasıl yapıldı? Kim ihanet etti. Kimler arkanızdan konuştu. Kimler gerçek dostluğunu gösterdi samimi olarak? Kimler hala rüyalarından çıkmaz… Gözünüzün önünden hiç gitmeyen yüz kimindir?
Doğrular, yanlışlar, hatalar, tutkular, kavgalar! Ne çok yaşanmışlık varmış meğerse… Ders alır mıydık geçmişimizden böyle bir durumda? Gelecek hayatımıza ışık tutabilmesi ve yeniden aynı hatalara, günahlara düşmemek için?
Ya da defteri temize çekerken yalnızlığımızı hatırlar mıydık? Kimse kalmadı eskilerden, ne günlerdi o günler mi derdik yoksa batsın böyle bir dünya mı? Ama en azından merak ederdik. Hayattalar mı acaba? Hayattalarsa, etrafımızdakiler şimdi neredeler? Ne yapmaktadırlar?
Bu tek başınalık ve bu isim katliamı aslında size ters gelir... Çalan telefona bakarsınız. Acaba? Acaba telefon defterini temize çeken bir arkadaşınızın son anda kurtarma çabası mıdır? Bir iki kirik sözcük, yarım yamalak bir buluşma, belki... Bilemezsiniz.
Lütfen, ama lütfen eski adres veya telefon defterlerinizi kaybetmeyiniz... Hani bir söz vardır ya: “Sakın eski kuyuya tükürme! Belki döner suyunu içersin!” Diye…
Selam ve dua ile…
