İki aslan bir posta sığmaz:
Bir ülkede iki baş egemen olmaz. Böyle iki baş geçinemezler, kavga ederler; biri ötekini ortadan kaldırır. Bir ülkede ya da bir yerde iki yönetici olamaz. Çünkü herkes kendi istediği doğrultuda egemenlik kuracağından anlaşmazlıklar çıkar.
İki at bir kazığa bağlanmaz:
Başına buyruk olmak isteyen iki kişi, aynı iş üzerinde birlikte çalıştırılamaz; aralarında anlaşmazlıklar, kavgalar çıkar. Nasıl ki iki cambaz bir ipte oynayamaz, oynarsa birbirlerini düşürürlerse, iki at da yan yana huysuzlanır. Birbirini çekemeyen insanların yan yana gelmesi gibidir.
İki baş bir kazanda kaynamaz:
Ayrı ayrı düşünceleri ve kişilikleri bulunan iki kimse, bir arada yaşayamaz, birlikte yapılacak iş üzerinde birleşemezler. Özellikle zıt kutupların bir arada yaşaması gibidir. Mutlaka birbirlerine zarar verirler. Kedi ile fare, tazı ile tavşan gibi…
İki cambaz bir ipte oynamaz:
Kurnaz, hileci iki kişi, bir iş üzerinde karşılaşırlarsa birbirlerini aldatmak, atlatmak için bütün hünerlerini harcarlar. Bu durum ikisi için de tehlikelidir.Hilebaz, yalancı iki kişinin aynı işin içinde olması olanaksızdır. Çünkü bunlardan biri daha kurnaz çıkar ve diğerini aldatarak yenilgiye uğratır.
İki deliye bir uslu koymuşlar:
Birbirleriyle anlaşamayan, kavga eden iki kişinin arasını bulacak bir akıllı çıkar. Böyle biri çıkmazsa aynı işi mahkemeler görür.Birbirini anlamayan, birbiriyle uyuşmayan kişilerin arasını bulmak için man¬tıklı, aklı başında biri gereklidir. Aksi takdirde bu kişiler arasında meydana gelen sorunlar, anlaşmazlıklar giderek büyür.
İki dinle, bir söyle:
Bir başka söz var bu konuda: "İki kulak bir ağız için" derler. Bu sözlerle, çok konuşmanın doğru olmadığı anlatılmak isteniyor. Çok konuşan, genellikle düşünmeyen insandır. Düşünmeyen insan, yanlış, gereksiz sözler eder. Bu da, karşı tarafı kızdırır; derken bu kızgınlık yersiz tartışmalara, kavgalara dönüşür.
Aslında buna konuşmak değil, gevezelik demek daha doğru olur. Normal insan, karşısındakini dinler; söylediklerini kafasında eleştirir; konuşanın sözü bitince kendi düşüncesini söyler. Yani karşısındakinin sözünü kesmez, hemen ortaya atılmaz; yerinde ve zamanında konuşur.
Mantıklı, akıllı konuşa¬bilmek için iyice düşünmek, tartışmak gerekir. Gereksiz yere çok konuşulursa yanlış, değeri olmayan sözler söylenir. Bu sebepten karşımızdakini dinlemeli ve onun karşılığında yanlış olmayan, mantıklı sözler söylemeliyiz.
Selam ve dua ile…
