İnsanın ne ruhunu bedeninden, ne de bedenini ruhundan soyutlayamayacağı gibi, toplumu dışlamakta mümkün değildir. Çünkü bunlar arasında olağanüstü bir bağ bir iletişim ve bir bütünlük söz konusudur. Aynı şekilde insanı ailesinden ve toplumundan ayrı düşünmek mümkün değildir. İnsan o toplumun ve o arzın bir parçasıdır.
Toplum bir vücutsa, insan o vücuttaki bir hücredir. Dünya insan için yaratılmış sonra da onun hizmetine verilmişse, insanlarında birbirine yardımı ve hizmeti kaçınılmazdır ve gerek duyulur. Çıkılamaz badireleri atlatabilmek için birlik ve beraberliğe ihtiyaç vardır.
“Bazıları, “baş başa verince kafalar kırılır” gibi anlam içermeyen bir düşüncenin içerisinde yardım almayı reddederler. Yardıma ihtiyaç hissettiği, mecbur kaldığı zamanda kimseyi etrafında bulamazlar. Onun için hareketlerimiz ve davranışlarımızda herkese karşı eşit mesafeli olmak durumundayız.
Baş başa vermeyince taş yerinden oynar mı? Yalnız kuş, yuva yapar mı? Tek başına taştan, duvar örülür mü? Kanatsız kuş uçar mı? Hayır… Hayır… Hayır… Madem öyle “Sen ağa, ben ağa; bu ineği kim sağa?” Misali düzenimizi bozanlara, huzurumuzu kaçıranlara karşı kayıtsız kalamayız.
Sınırları çizilmiş bu ülkede aynı kültürleri paylaşan farklı bir mozaikten insanlar var. Tarihe şanlı hikayeler bırakan, kahramanlık destanı yazdıranlar yine bu farklı mozaik olmuştur. Türk'ü, Laz'ı, Çerkez'i, Kürt'ü birbirinden ayırmak ne mümkün? Bugün Kürt'ü, diğer mozaikten koparmak isteyenler, unutmasınlar ki sadece Çanakkale'de yetmişikibin şehit bıraktılar.
Birlik ve beraberlik, insanoğlunun vazgeçilmez isteğidir. İnsan, insana mutlaka ihtiyaç hisseder. Öyle anlar gelir ki yaşanılan hadiselerin ardından ruhi bunalımlarla karşılaşılabilir. Kapasiteyi ve gücü aşan böyle durumlarda bir dosta, arkadaşa ihtiyaç hissettirir. Ya da birlik ve beraberlik içerisinde çözümlenmesi gereken olayları, tek başına çözmek mümkün değildir.
Birlik ve beraberlik, öncelikli olarak aile içerisinde en çok ihtiyaç duyulan bir durumdur. Dayanışma içerisinde olan aileler, kolay kolay yıkılmazlar. Tüm zorlukları birlik ve beraberlik içerisinde rahatça aşarlar. Nasıl ki baş başa vermeyince ağır bir taşı yerinden oynatamıyorsak, ağır sorunların altından kalkabilmek içinde birlik içinde olmak gerekir.
Ne demişler?
El, eli yıkar, iki el birleşir, yüzü yıkar.
Bir elin nesi var, iki elin sesi var.
Yalnız odun, yalvarsan yanmaz.
Baş başa vermeyince iş bitmez.
Bir mumdan bin mum yanar.
Dağılan millet yıkılır.
Selam ve dua ile…
