Bundan yıllara yılar önce dört arkadaş bir okulda okumuşlar, okulu bitirmişler. Evlerine dönerlerken şöyle yeşil sulu bir vadide oturmuşlar bir ayrılık ekmeği yemişler ve hepsi de Allah'a el açıp dua etmişler ve birer dilek dilemişler.
Dilekleri kabul olmuş birincisi; "Allahım, bana çok büyük hükümdarlık ver, ülkeme iyiliklerde bulunayım halkımı iyi idare edeyim doğruluktan ayrılmayayım onların hayır duasını alayım” demiş.
İkincisi "Ya Rabbim, bana ilim verdin sana minnettarım. Bu ilmimi daha da genişlet, çocuklar okutayım, ilmimle amil olayım insanlığın hizmetinde bulunayım. Onları daima doğru yola davet edeyim kurtuluşlarına vesile olayım” demiş.
Üçüncüsü; "Bana hakimlik (kadılık) ver, yaptığım bütün işlerde kılı kırk yarayım. Suçluyu suçsuzdan ayırayım, ülkeme adaleti yayayım. Doğruluktan ayrılmayayım. Bol kazanç sağlayayım, fakir fukarayı gözeteyim, ülkeme böyle hizmet edeyim” demiş.
Dördüncüsü de "Allahım, bana muhannete muhtaç olmayacak, çoluğuma çocuğuma yetecek, bizi geçindirecek kadar mal ve rızık ver, az verip yanıltma çok verip şaşırtma. Ne olur güzel Allahım, bana son nefesimde iman ver daha aliyyül âlâ olur” demiş.
Arkadaşları bu sonuncunun isteğine gülmüşler ve oradan ayrılmışlar. Onların bu konuşmalarını orada koyun otlatmakta olan küçük bir çoban dinlemiş. Çoban sonra okumuş hoca olmuş. Vaaz ederken cemaate "çoban çaldı kavalı” dermiş. Bunun hikmetini arayan dostlarının merakını bakın nasıl gidermiş. Bakalım bunun sonu ne olmuş çoban her sırra vakıf olmuş kalanını da ozan İsmail Detseli'nin hicivli şiirinden dinleyelim...
Dört yiğit genç arkadaş medresede okumuşlar
Okuldan mezun olup evlerinin yolunu tutmuşlar
Köye giderlerken yolları yeşil bir vadiye uğramış
Vadinin ortasından büyükçe de bir ırmak akarmış
Oturmuşlar yeşillikte bir ayrılık yemeği yemeye
Yemek sonu dua ederek haktan dilek dilemeye
Yemek faslı bitince huşu ile ellerini semaya açarlar
Hepsi içten yalvararak Allah'a dua etmeye başlarlar
Biri derki Ya Rabbi bana öyle bir hükümdarlık ver
Ülkemi düzenli olarak adaletle idare edeyim der
Allah onun istediğini verir gün gelir hükümdar olur
Onun adaletle yönetemediği ülke mahv-ü perişan olur
Hasılı söz verdiği gibi ülkesini idare edememiş
Utanmış hicabından Yüce Rabbine perişan gitmiş
İkincisi yalvarır Rabbinden bolca zenginlik ister
Allahım senden isteğim bana bol mal ile para ver
Ver ki çokça fakir fukaraya bol bol tasadduk edeyim
Zenginliğimin fazlasını ihtiyaçlı olanlara yedireyim
İstemiş yüce Allah vermiş bol paralı zengin olmuş
Verdiği sözü tutamamış o da perişan bir durumda ölmüş
Üçüncüsü ise Allah'tan bolca ilim istemiş
Benim ilmimi artır bu dine hizmet edeyim demiş
Allah ona da istediği dini ve bilgiyi vermiş
Allahın kelamını halka umduğunca söyleyememiş
Hiçbir Müslüman kardeşi ondan feyz alamamış
Ne yazık ki bu zat da hayatta ilmiyle amil olamamış
Ya Rabbi bizi affet dilden gelenler gelmedi elimizden
Çokları zarar gördüler belki de bizim kötü dilimizden
Dördüncünün dileği öyle pek fazla değil imiş
Rabbinden ailesine yetecek biraz rızk istemiş
Bana çobanlık ver Ya Rab verme fazla mal ve para
Beni kendine layık kul et aman muhtaç etme kullara
Önümde sürüm olsun ben dağlarda dolanayım
Ömrümün sonuna kadar seni bu dil ile anayım
Ne olur yüce Rabbim bana son nefeste iman ver
İmtihanı kazanmış çoban çünkü Rabbinden iman ister
Bunlar dua ederlerken bir küçük çoban dinlemiş
Hepsinin dünyadaki seyrini ilgi ile takip etmiş
En sonunda demiş ki bırakın zengini, âlimi, kralı
Son nefesinde iman isteyen o çoban çaldı kavalı
Ozan İsmail der inşallah ben de çoban gibi olayım
Allah'ın rızasını dağların başlarında bulayım
Rabbim bu yazıları yazarken sürçer ise lisanım
Sen çok affedicisin Ya Rab ben de affını umarım.
