Bitcoin altına rakip olabilir mi?
SEVGİ, İNSANA HAS BİR MEZİYETTİR!
HAK AŞIĞI AHMED-İ KUDDÛSİ
Yeni Bir Yıla
BİZ YAPTIK BİZ
“Ver Korkuyu” Değil; “Ver Coşkuyu”
DOĞAL ŞİFA KAYNAĞI: YEŞİL ÇAY
İNGİLİZLER VE HİNDİSTAN’IN KARANLIK TARİHİ
‘DİNDE ZORLAMA YOKTUR’ U NASIL ANLAMALIYIZ?
TÜRKİYE VE SURİYE: DAHA GÜZEL GÜNLERE
Batılı eğitim sistemi ne zaman iflas eder?
Araç satışında yetki belgeli esnafımız bu sistemden muaf olsun
SULTAN VAHDETTİN’İN MEZARI TÜRKİYE’YE GETİRİLSİN
Oynamak İstemeyenler Varsa İsteyenler Oynasın
ALMANYA’DA TÜRK OLMAK -2-
Merhaba Yeni Suriye
Futbolun Yazılı Olmayan Kuralı…
SURİYE’NİN BÖLÜNMESİ
Alfa Romeo Junior
KONYALISIN ETLİEKMEK
Yaşlı tüccar emekliye ayrılıyordu. İşini 2 oğlundan hangisine bırakacağına, onları tecrübe ederek karar vermek istedi. Bu sebeple her ikisine de aynı miktarda çok az bir para verdi ve:
- Bu para ile evi dolduracak herhangi bir şey alınız, dedi.
Büyük çocuk hemen pazara gitti. Elindeki az para ile çok miktarda alınabilecek şeyin ancak saman olduğunu düşündü. Samanları alıp eve getirdi ama evin her tarafını onunla kaplamanın mümkün olmadığını gördü.
Küçük çocuk babasının akıl ve zekayla yerine getirilebilecek bir iş verdiğini düşündü. Elindeki para ile yeterli sayıda mum satın aldı. Onları eve götürüp tüm odalara koydu. Geceleyin mumları yaktı, mumların ışığı bütün evi aydınlatmıştı.
Baba, işi küçük oğluna bırakmaya karar verdi. Çünkü o, aklını kullanmayı başarmıştı.
Nobel ödüllü bilim adamı Libet ; yaptığı deneylerle insanın bir olay karşısında mantığından çok sezgileriyle, bilinçaltı ile karar verdiğini saptıyor. Wegner ise; bu deneylere bir basamak daha çıkıyor ve insanın birçok kararı kendi iradesiyle değil, çevresinin etkisinde aldığını kanıtlıyor.
Durum tam da böyle. Dubai çikolatası satılan bir dükkanın önünde gördüğümüz insan kuyruğu bu tezi doğruluyor.
İnsan kendi aklından çok sürü psikolojisinin, duygusunun içinde hareket ediyor. Sürü bir şeyi ünlü etti mi onun dışında kalmak sanki derece düşürüyor ya da dışlanmayı göze aldırıyor gibi bir dayatma..
Gerçekten aç insanların bir kaşık, bir tabak yemek için saatlerce beklemeyi göze aldıkları çaresizliğin neticesi olan yemek kuyruğunu; her şeye doygun insanların bir lüks simgesi eyledikleri "tadım, zevk ürünü” için göze almaları akla durgunluk veren bir durum değil mi?.
- Aaa! Sen daha yemedin mi? Sözleriyle dayatılan bir sürü psikolojisi değil mi?.
Ya da; bir çikolata yediğini sosyal medyasında paylaşmak "ben de artık o sürünün içindeyim” duygusu değil mi?.
Bizi yutan, tek olmamızı engelleyen, kendi aklımıza, ruhumuza değil; dayatılan kalabalığın içinde sürüyü çoğaltan bir eleman olmamızı isteyen bu psikoloji eğer aklımızı kullanmazsak bizim ruhumuzun tüm ışığını söndürür…
BİZ YAPTIK BİZ
RİM’İN DEDESİ
AKILSIZ TELEFON
BİR FİŞ MESELESİ
SELFİE Mİ?
BİR ÖZÜR
TEŞEKKÜR
YA BİZ!
KAİNATIN AŞKI
FIRSAT