28 Şubat krizi ekonomik bir tezgâhtı

Merhum Prof. Dr. Necmettin Erbakan liderliğindeki Refahyol hükümetinin kurulmasıyla birlikte toplumdaki ücretli ve dar gelirli kesimlerin refah seviyelerinin artırılması için arka arkaya açıklanan kaynak paketleri komprador sermayeyi oldukça rahatsız etmeye başlamıştı. Yapılan ücret artışları ve sosyal transfer harcamalarına kaynak oluşturmak için; kamu kurumlarındaki israfı önlemek ve bütçe disiplinini sağlamak gerekirdi. Rahmetli Erbakan işe tam da buradan başladı.

Havuz sistemi adıyla geliştirdiği kendine özgü ekonomik bir modelle devletin tüm kaynaklarının "tek hazine” hesabında toplanması uygulamasını harekete geçirdi. Erbakan hoca ne yaptığının farkında olduğu kadar; karşısında kümelenen iş dünyasının kompradorları da kaybedecekleri paraların büyüklüğünün daha çok farkındalardı. Çünkü tek hazine hesabı demek atıl durumdaki kamu kaynaklarının ortak bir havuzda toplanmasıyla; kamu harcamalarının finansmanı için ayrılan faiz giderlerinin düşeceği açık seçik ortadaydı.

Hocaya savaş açan iş dünyasının aslında irtica falan umurlarında değildi. Onların alışageldikleri ekonomik bir düzen vardı. Devletten ucuza kapattıkları kredileri; devlete daha yüksek faizle satıp zengin oluyorlardı. Havuz sistemi uygulamasıyla kamunun sırtından zahmetsiz para kazanan beyaz Türklerin tekerlerine çomak sokulmuştu bir kere. Kayıpları her geçen gün giderek büyüyordu. Erbakan hoca zenginlerin yüksek faiz kazançlarıyla iç ettikleri paraların hortumlarını kesmişti. Artık savaş kaçınılmazdı ama buna maskeli bir gerekçe bulmak gerekirdi. Gerekçede inançlı insanları hedef alan irtica yaygarasıydı. Amaçlarına ulaşmak için devletin içindeki bürokratik unsurları da yanlarına katarak; bazı sivil toplum kuruluşları, sendikalar, odalar ve siyasetçilerle güç birliği yaparak rahmetli Erbakan hocayı iktidardan uzaklaştırdılar.

28 Şubat krizi çok uluslu sermaye gruplarının ülkemizdeki taşeronları tarafından irtica bahanesiyle çıkarılmış maskeli bir krizdir. Krizin asıl sebebi yüksek faiz ve manipülatif kur gelirleriyle beslenen zenginlerin mamalarının kesilmesidir. Kısaca 28 şubat krizi ekonomik bir tezgâhtı.