HAYAT KISA; SANİYELİK BİR SARSINTI

"Yalnızca kendini düzelt, dünyayı düzeltmek için yapabileceğin tek şey bu.” Wittgenstein

Hayat kötü cümleleri, nefreti, kibirlileri taşıyacak kadar uzun değil!

Bir bakmışsınız ki saniyelik sarsıntıda, bir an'da her şey yerle bir olmuş.

Taşıdığınız yüklerin, duyduğunuz nefretin esamesi yok olmuş.

Bu dünyaya "iyi” insan olarak veda etmek istiyorsanız affedin, görmezden gelin.

Kimseyi yük etmeyin hayatınıza.

Acıları taşımak, kişileri, olumsuzlukları taşımak, gittiğimiz her yere nefreti gönlümüzde götürmek bize acılar

verir.
Affetmenin müthiş rahatlığı, görmezden gelmenin asil duruşu bambaşkadır.

Öyle derin affedin ki; kimi,neden,niçin affettiğinizi bile hatırlamayın sonunda.

Öyle derin hoşgörün ki; hoş yolların yumuşaklığında yol alın.

Hayat kötü cümleleri, nefreti, kibirlileri taşıyacak kadar uzun değil!

İntikam ve hırs çemberinde dönüp dolaşmak yerine, görmezden gelmek yoluna devam etmek asaletini gösterin...

Velhasıl
En güzeli yola devam etmektir.

Yoksa bi bakmışsınız ki şairin dediği gibi olmuş

''Kaldı işte; Çayımız bardakta..

Çocukluğumuz sokaklarda..

Mutluluğumuz kursağımızda..

Sevdiklerimiz uzaklarda..

Gülüşlerimiz fotoğraflarda...''

Ne çayınız bardakta kalsın.

Ne sevdiklerinizden vakit çalın.

Hayat sevdiklerinizle daha fazla vakit geçirince iyileşiyor.

Yaralarınıza merhem olan insanlara daha fazla sarılın. Bir duanın içinde olun.

Bir merhametli kalbin atışında çarpsın isminiz.

Gözle görülmeyen minnacık bir virüs

Saniyelik bir sarsıntı

Bir savaşlık ömürlerimiz var

Ölmeyecek gibi yaşamanın hiç bir anlamı yok.

Gönül kırmaya, kul hakkına girmeye, nefreti büyütmeye hiç gerek yok.

Kibirden inşa ettiğiniz kulelerin altında kalmamak için, hayatınızın bahçelerine güzel çiçekler dikin.

Hayatın anlamı iyi insan, ahlaklı insan olmaktır.

KUL olmaktır...

Nefretle aradığınız her anlamda, hayatı ıskalayacaksınız.

Hep söylerim, söylemeye devam edeceğim.

Bir duruşu, bir bakışı olmalı insanın.

Duruşunuz da, bakışınız da O'nun rızasıyla olsun.

"Bilmek bütün acıların anasıdır” dese de şair

Bilmeye farketmeye devam edeceğiz.

Evet! Bilince sorumluluklarımız artacak.

Evet! Yollar dikenli olacaktır.

Ama bilmeye, farketmeye, güzel insan olmaya devam edeceğiz.

O yüzden üstat demiş ki:

"Bizim yolumuz dikenlidir, ayağını seven gelmesin...”

Yolumuzu da seviyoruz dikenlerini de...

İlerlemeye, bu dünya bahçemizi temizlemeye devam edeceğiz.

Herkes kendi bahçesinin çöpüne baksın.

Kendi kapısının önünü temizlesin.

Kibirleriniz, zulmünüz, hırslarınız sizin olsun.

Bize, insanlığımızla inşa ettiğimiz yollarımız yeter.

Bütün çirkinliklere rağmen "kul” olmanın bilinciyle çiçekler ekeceğiz.

Geleceğimiz için...

Çocuklarımız için...

Kısa vadede kazandığını zannedenler;

İyiler kaybetmez, kaybedilir...