19. yüzyılda Konya'da doğan ve halk şiirine önemli katkılar sunan Âşık Emine Hanım, küçük yaştan beri şiir söylerdi. Babası Hafız Mehmet Efendi, büyükbabası ise ünlü âşık Şem'î olan Emine Hanım, halk edebiyatının nadir kadın temsilcilerindendi.
Rüyasında Bade İçti, Şiirler Söylemeye Başladı
Henüz on iki yaşındayken, bir gece yatsı namazından sonra yatağına uzandığında rüyasında bade içtiğini gördü. Bu olaydan sonra dili çözülerek şiirler söylemeye başladı. Babası bu durumu fark edince, kızının gerçek bir âşık olduğuna inanarak ona bir saz hediye etti. Böylece, şiirlerini saz eşliğinde söylemeye başladı.
Farklı Mahlaslar Kullandı
Şiirlerinde "Şem'î'nin Gülü”, "Şem'î'nin Kızı” ve "Hacı” gibi mahlasları kullanan Emine Hanım, okuma yazma bilmediği için eserlerini yazıya geçiremedi. Yakın çevresi de şiirlerini kaydetmediğinden, günümüze ulaşan şiirleri oldukça azdır.
Dört Kez Hacca Gitti
Dini yönü güçlü bir kişiliğe sahip olan Âşık Emine Hanım, hayatı boyunca dört kez hacca gitti. Şiirlerinde genellikle hece ölçüsü kullanmakla birlikte, az sayıda aruz ölçüsüyle yazılmış şiirleri de bulunmaktadır.
(Mustafa İlker Şen)
